Η παρηγοριά μας

Αγαπητοί μου φίλοι, γνωρίζοντας ότι από τώρα και στο εξής λόγω των εκλογών θα βρεθούμε σε αντιπαράθεση, θα ήθελα να απολογηθώ για την εμμονή μου να ψηφίσω Τάσσο Παπαδόπουλο. Γνωρίζω καλύτερα από σας ότι είναι άσχημο και απαράδεκτο για κάποιον με τις δικές μου θέσεις να βρίσκεται στο ίδιο στρατόπεδο με τον Πιττοκοπίτη, τον Λαζαρίδη, τον Ντίνο Μιχαηλίδη, τον Σιακόλα, τον Κενεβέζο, τον Ομήρου, τον Συλλούρη, τον Σοφοκλέους και εκατοντάδες άλλους πολιτικάντηδες και εκατοντάδες άλλους απατεώνες και απατεωνίσκους. Ειλικρινά δυσκολεύουμαι να κοιμηθώ τα βράδια. Νιώθω πολύ άσχημα και πολλές φορές φτάνω στην απόγνωση. Παρηγοριέμαι μόνο από ένα πράγμα. Παρηγοριέμαι διότι υπάρχουν και χειρότερα και αυτό το χειρότερα είστε ΕΣΕΙΣ. Εσείς που καταντήσατε να είστε στο ίδιο στρατόπεδο με τον Αναστασιάδη, τον Αβέρωφ, τον Χριστόφια, τον Χρίστου, τον Στυλιανίδη, τον Χάσικο, τον Κονή, τον Παπαπέτρου, τον Λιάκο, τον "Πολίτη", τον Μικελλίδη, τον Χατζηγεωργίου, την Καίτη και τα λοιπά μεγάλα αστέρια της ΝΕΟΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΜΑΣ ΖΩΗΣ. Αυτή κι αν είναι ΚΑΤΑΝΤΙΑ, αυτό κι αν είναι ΚΙΛΙΚΚΙΝ.

Από τον Β. Φτωχόπουλο και την τελευταία έκδοση της Ένωσις.