Κυριακή 11 Μαρτίου 2007

Τι έγινε στο φυλάκιο της Λήδρας

Ότι τα ΜΜΕ ψεύδονται ασύστολα για να εξυπηρετήσουν συμφέροντα δεν είναι μυστικό. Σε περίπτωση που θέλει να μάθει κάποιος όμως τι πραγματικά συνέβηκε χτες το πρωί στη Λήδρας ας διαβάσει παρακάτω.

Το χρονικό
Μετά το παράλογο άνοιγμα της Λήδρας, ακόμα μία υποχώρηση στη μεγάλη αλυσίδα, νεαροί που συζητούσαν μεταξύ τους σε σχολεία, πανεπιστήμια, κολέγια, διαδίκτυο και αλλού είδαν ότι υπήρχαν κι άλλοι που δεν μπορούσαν να καταλάβουν το σκοπό αυτής της κίνησης. Έτσι σε μία κίνηση χωρίς πολύ σκέψη και προεργασία αποφάσισαν να κάνουν μία μικρή εκδήλωση διαμαρτυρίας το Σάββατο στις 11 το πρωί στον χώρο που βρισκόταν το τείχος.

Κατά τις 11 το πρωί αρχίσανε να φτάνουν οι πρώτες παρέες στο χώρο. Εκεί, με έκπληξη διαπίστωσαν ότι την ίδια ώρα γινόταν εκδήλωση υπέρ του ανοίγματος της Λήδρας από τους γνωστούς περιθωριακούς. Ενημερώθηκαν τα παιδιά του μεγαλύτερου μέρους της εκδήλωσης που δεν είχαν φθάσει ακόμα και έγιναν σκέψεις ακόμα και για ματαίωση της εκδήλωσης, που τελικά αποφασίστηκε να γίνει με καθυστέρηση. Έτσι περασμένες 11:30 φτάσανε στο χώρο 35 περίπου νέοι κρατώντας σημαίες και μοιράζοντας ενημερωτικά φυλλάδια στον κόσμο στην περιοχή, που αγκάλιασε τους νεαρούς. Στην περιοχή υπήρχαν ακόμα 15 νέοι πατριώτες (δηλαδή περίπου 50 συνολικά), χωρισμένοι σε δύο ομάδες, που δεν ενώθηκαν σε κανένα σημείο με την πορεία.

Ένα 20λεπτο πέρασε κατά το οποίο οι νεαροί φώναζαν συνθήματα όπως το "Δεν γίνεται φιλία Ελληνοτουρκική ενόσω συνεχίζεται στην Κύπρο η κατοχή" χωρίς να δώσουν καμία σημασία στις προκλήσεις της άλλης πλευράς που γίνονταν είτε μέσω της διαμαρτυρίας των διοργανωτών τους μπροστά στα μάτια των νεαρών στην αστυνομία ζητώντας τους να τους διαλύσουν, είτε μέσω των μεγαφώνων όπου οι γνωστοί δορυφόροι του Ταλάτ φώναζαν ότι οι νεαροί είναι "πραξικοπηματίες"! Αυτά μέχρι την στιγμή που μία από τις μικρότερες ομάδες νεαρών, που δεν συμμετείχαν στην πορεία, δέχθηκε απρόκλητη βίαιη επίθεση από τους υπέρμαχους του ανοίγματος της Λήδρας. Τα πνεύματα οξύνθηκαν και η μεγάλη μάζα των νεαρών (καθώς και η 2η μικρή ομάδα) έσπευσε στον χώρο που έγινε η επίθεση. Με τη μεσολάβηση της αστυνομίας χωρίστηκαν οι νεαροί από τους συνοδοιπόρους του Ταλάτ και ακολούθησε ανταλλαγή συνθημάτων. Η μία πλευρά φώναζε συνθήματα του τύπου "Λευτεριά, Επιστροφή", "Λευτεριά φωνάζω μέχρι το Λονδίνο εδώ δεν είναι Βερολίνο", "Μέχρι η Κύπρος να ελευθερωθεί το οδόφραγμα της Λήδρας να μην καταργηθεί" ενώ οι άλλη ανταπαντούσε με συνθήματα στα τουρκικά, ιαχές για φασίστες και σωρεία φωτογραφήσεων (προφανώς για να φακελώσουν τους νεαρούς, δεν νομίζω να τους φωτογράφιζαν επειδή τους θαυμάζαν). Μετά από περίπου μισή ώρα οι νεαροί τραγούδησαν τον εθνικό μας ύμνο και αποχώρησαν, ειρηνικά όπως ήρθαν.


Ψεύδη και πραγματικότητα
"Οι νεαροί ήταν 15 άτομα", Σίγμα
Οι δημοσιογράφοι του Σίγμα ξέρανε πολύ καλά ότι οι νεαροί ήταν υπέρ τριπλάσιοι. Είχαν κινηματογραφήσει την πορεία των 35 νεαρών μόλις έφθασε και ξέρανε ότι όταν τα πνεύματα οξύνθηκαν οι 35 νεαροί δεν ήταν εκεί, άρα το λιγότερο ότι ήταν 40 άτομα το είχαν δει με τα μάτια τους (αν και ήταν παραπάνω). Προτίμησαν να χρησιμοποιήσουν το ψέμα, στηριζόμενοι ίσως στο γεγονός ότι στο τελευταίο μισάωρο λόγω της αστυνομίας και των ΜΜΕ μόνο 20 άτομα φώναζαν συνθήματα ενώ οι υπόλοιποι είχαν μείνει πιο πίσω να προστατευτούν. Επίσης, κανείς δεν τόλμησε να πει ότι και η συγκέντρωση των υπέρμαχων του ανοίγματος ήταν του ίδιου αριθμού, 50-60 άτομα. Μοναδική διαφορά ότι εκείνοι είχαν στις τάξεις τους 3 τουλάχιστον πολιτικούς, αριθμό Τουρκοκυπρίων και οργανωμένη εκδήλωση. Και πάλι δεν κατάφεραν να είναι παραπάνω από τους νεαρούς (σημαντικό επίσης ότι από εκείνους τους 50-60 μόνο 3 άτομα ήταν κάτω των 40 ετών).

"Οι νεαροί πήγαν για να παρενοχλήσουν την συγκέντρωση"
Οι νεαροί δεν είχαν ιδέα ότι υπήρχε συγκέντρωση. Πήγαν για να διατρανώσουν την πίστη τους σε μία δίκαιη λύση του Κυπριακού, χωρίς οδοφράγματα αλλά και χωρίς στρατό κατοχής.

"Περαστικοί αντέδρασαν στην παρουσία των νεαρών" Σίγμα, CNC
Στην πραγματικότητα όλοι οι μη συμμετέχοντες στην εκδήλωση χειροκρότησαν και στήριξαν τους νεαρούς. Άκουσαν με ευχαρίστηση τις απόψεις τους και ενημερώθηκαν από τα φυλλάδια τους. Είναι σημαντικό να αναφερθεί επίσης ότι οι πρώτες ομάδες που φτάσανε πριν την έναρξη της εκδήλωσης, κινούμενοι στην οδό Λήδρας διαπίστωσαν την ενόχληση του κόσμου για την συγκέντρωση υπέρ του ανοίγματος, συνοδευόμενη με ειρωνία αλλά και ύβρεις εναντίων των περιθωριακών οργάνων της Τουρκίας στην Κύπρο. Η απόπειρα του Σίγμα να παρουσιάσει στο δελτίο ειδήσεων ως "περαστικούς" άτομα που το πρωί μπροστά στα μάτια των νεαρών μοίραζαν φυλλάδια υπέρ του ανοίγματος της Λήδρας είναι καθαρά προπαγανδιστική.

"Ήταν Χρυσαυγίτες", "Ήταν οπαδοί του Τάσσου", "Τους έβαλε το Ευρω.Κο"
Στην πραγματικότητα υπήρχαν 3-4 Χρυσαυγίτες, αλλά φυσικά το σύνολο δεν ήταν, αντιθέτως. Υπήρχαν οπαδοί του Τάσσου αλλά και αυτοί δεν ήταν πολλοί, εξάλλου η συγκέντρωση ήταν εναντίον της απόφασης του Τάσσου. Υπήρχαν και λιγοστοί οπαδοί του Ευρω.Κο αλλά φυσικά δεν τους έβαλε κανείς. Εκτός από το αστείο του θέματος (πως μπορεί κάποιος να είναι και Χρυσαυγίτης και οπαδός του Τάσσου και να δέχεται οδηγίες από το Ευρω.Κο;), η πραγματικότητα ήταν ότι στην συγκέντρωση υπήρχαν οπαδοί πολλών κομμάτων, αλλά η πλειοψηφία ήταν άτομα που δεν ανήκουν πουθενά, προτιμούν να βλέπουν χωρίς κομματικές παρωπίδες τι συμβαίνει γύρω τους.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Γιατί κάποιος να θέλει να παραμείνει κλειστό το οδόφραγμα της Λήδρας; Η διάνοιξή του μόνο θετικά αποτελέσματα μπορεί να έχει, αφού θα φέρει σε μεγαλύτερη επαφή τις δύο κοινότητες και θα συμβάλει στη μείωση της μεγάλης δυσπιστίας που υπάρχει μεταξύ μας.
Σε καμία περίπτωση η διάνοιξή του δε δικαιολογεί την παρουσία του τουρκικού στρατού στην Κύπρο. Το αντίθετο.
Εκπλήσσομαι από τους χαρακτηρισμούς σου για τους υποστηρικτές της διάνοιξης της οδού (Όργανα της Τουρκίας!!!!). Όποιος βλέπει στην αντίθετη άποψη πράκτορες και προδότες, δε φοράει απλά παρωπίδες όπως λες, αλλά μάλλον έχει παραισθήσεις.

Κωνσταντίνος είπε...

Σεβαστή η άποψη σου φίλε μου. Για το πρώτο θέμα που θέτεις εγώ αμφιβάλλω ότι "θα μειώσει τη δυσπιστία". Νοιώθω ότι κάποιοι βλέπουν το δέντρο και και φροντίζουν να μην βλέπουμε το δάσος. Το δάσος είναι η κατοχή. Το πρόβλημα δεν είναι η δυσπιστία. Το πρόβλημα είναι οι 40.000 τούρκοι στρατιώτες. Το πρόβλημα είναι ένα κρατίδιο που κάθε μέρα αναγνωρίζεται και παραπάνω. Η λύση στην κατοχή δεν μπορεί να είναι ενέργειες που μας κάνουν να ξεχνάμε όλο και παραπάνω ότι κάποτε έγινε εισβολή σε αυτό το νησί. Το φυλάκιο της Λήδρας (και κάθε φυλάκιο) δεν χτίστηκε με την θέληση. Χτίστηκε επειδή αναγκαστήκαμε να αμυνθούμε εναντίον αυτών των 40.000 στρατιωτών. Χωρίς να έχει απομακρυνθεί το πρόβλημα των 40.000 εμείς απομακρύνουμε την λύση σε αυτό το πρόβλημα. Είναι απλώς παράλογο.

Για το δεύτερο θέμα προφανώς και δεν είμαι αντικειμενικός. Οι χαρακτηρισμοί είναι προσωπικές μου απόψεις. Και για μένα τα συγκεκριμένα άτομα έχουν κερδίσει αυτούς τους χαρακτηρισμούς. Όχι σε μία μέρα αλλά με όλη την πορεία τους στην πολιτική μας σκηνή.