Τι συνέβηκε εκείνο τον Νοέμβρη
Η μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου αδιαφορεί, πολλοί μάλιστα τσαντίζονται που κάποιοι "αλήτες" κάνουν επεισόδια. Στις εκδηλώσεις των ημερών συμμετέχει μόνο η Άκρα Αριστερά με τις διάφορες οργανώσεις της. Με τα σημερινά δεδομένα ένα 12%-13% του κόσμου, οι υπόλοιποι σταρχιδισμός.
Μία συμμετοχή ήταν αυτή των αναρχικών. Υποστήριξαν την κατάληψη αλλά μόνο ως ένα βήμα, συγχρόνως υποστήριξαν και γενική απεργία, να πέσει η χούντα χωρίς να έρθει η δημοκρατία φυσικά, και όλα αυτά ήθελαν να γίνουν επίσημα συνθήματα των εκδηλώσεων. Δεν κατάφεραν και τίποτα εκτός από το να γίνει η κατάληψη, ούτε είχαν ιδιαίτερη απήχηση εντός του πολυτεχνείου, απλά απέτυχαν. Μας μένει ένα 11.5%-12% με τα σημερινά πάντα δεδομένα.
Τα δύο ΚΚ, το ΚΚΕ και το ΚΚΕ εσωτερικού. Πολέμησαν όσο μπορούσαν την κατάληψη, απέρριπταν την τακτική των καταλήψεων, θεωρούσαν ότι δεν υπάρχει δυνατότητα να πέσει η χούντα εκείνη την περίοδο. Επανειλημμένα προσπάθησαν να την διαλύσουν με τεχνάσματα αφού δεν μπορούσαν να την ελέγξουν ενώ θεωρούσαν όλους τους άλλους ρουφιάνους. Αυτό που προσδοκούσαν εκείνες τις μέρες είναι να γίνει μία μορφή διαδήλωσης όπως τις σημερινές, είναι χαρακτηριστικό ότι ζητούσαν απόσυρση του νόμου που τους ανάγκαζε να μπαίνουν στο στρατό πριν το πανεπιστήμιο, αύξηση του ποσού που δινόταν στην Παιδεία (το ίδιο ακριβώς που ζητάνε και σήμερα μάλιστα, να πάει στο 15%) κτλ. Σε καμία περίπτωση δεν ζητούσαν πτώση της Χούντας όπως εξελίχθηκε τελικά η κατάληψη. Το ΚΚΕ είναι σήμερα στο 7% και τα απομεινάρια του ΚΚΕ εσ. βρίσκονται κυρίως στον Συ.Ριζ.Α, κόβουμε χονδρικά ακόμα ένα 9% και μένει 2.5%-3%.
Αυτό το 2.5%-3% ήταν οι διάφοροι αριστεριστές. Στην μεγάλη πλειοψηφία τους ανένταχτοι, κάποιοι άνηκαν σε διάφορες μικρές οργανώσεις της Άκρας Αριστεράς. Αυτοί ήταν και οι νικητές εκείνου του Νοέμβρη, οι μόνοι που ήθελαν την κατάληψη, οι μόνοι που είχαν ως σκοπό από την αρχή την πτώση της Χούντας για την επαναφορά της δημοκρατίας. Οι μόνοι που ήθελαν αυτό που παρουσιάζεται σήμερα ως ο λόγος που έγινε το Πολυτεχνείο.
Αυτό γιορτάζουμε σήμερα. Ότι κάποιοι, που με τον σημερινό εκλογικό νόμο είναι τόσο λίγοι που ούτε βουλή δεν μπαίνουν, διαφώνησαν με όλους τους υπόλοιπους και έκαναν μία κατάληψη. Και όσοι αηδίασαν με την κατάληψη τότε, όσοι απλώς αδιαφόρησαν, όσοι την πολέμησαν και όσοι συμμετείχαν για τελείως διαφορετικό λόγο, όλοι μαζί γιορτάζουν σήμερα λες και κάναν και αυτοί κάτι. Το 97.5% καπηλεύεται έναν αγώνα που όχι απλώς δεν έκανε τότε αλλά ούτε καν είδε με συμπάθεια.
Μία συμμετοχή ήταν αυτή των αναρχικών. Υποστήριξαν την κατάληψη αλλά μόνο ως ένα βήμα, συγχρόνως υποστήριξαν και γενική απεργία, να πέσει η χούντα χωρίς να έρθει η δημοκρατία φυσικά, και όλα αυτά ήθελαν να γίνουν επίσημα συνθήματα των εκδηλώσεων. Δεν κατάφεραν και τίποτα εκτός από το να γίνει η κατάληψη, ούτε είχαν ιδιαίτερη απήχηση εντός του πολυτεχνείου, απλά απέτυχαν. Μας μένει ένα 11.5%-12% με τα σημερινά πάντα δεδομένα.
Τα δύο ΚΚ, το ΚΚΕ και το ΚΚΕ εσωτερικού. Πολέμησαν όσο μπορούσαν την κατάληψη, απέρριπταν την τακτική των καταλήψεων, θεωρούσαν ότι δεν υπάρχει δυνατότητα να πέσει η χούντα εκείνη την περίοδο. Επανειλημμένα προσπάθησαν να την διαλύσουν με τεχνάσματα αφού δεν μπορούσαν να την ελέγξουν ενώ θεωρούσαν όλους τους άλλους ρουφιάνους. Αυτό που προσδοκούσαν εκείνες τις μέρες είναι να γίνει μία μορφή διαδήλωσης όπως τις σημερινές, είναι χαρακτηριστικό ότι ζητούσαν απόσυρση του νόμου που τους ανάγκαζε να μπαίνουν στο στρατό πριν το πανεπιστήμιο, αύξηση του ποσού που δινόταν στην Παιδεία (το ίδιο ακριβώς που ζητάνε και σήμερα μάλιστα, να πάει στο 15%) κτλ. Σε καμία περίπτωση δεν ζητούσαν πτώση της Χούντας όπως εξελίχθηκε τελικά η κατάληψη. Το ΚΚΕ είναι σήμερα στο 7% και τα απομεινάρια του ΚΚΕ εσ. βρίσκονται κυρίως στον Συ.Ριζ.Α, κόβουμε χονδρικά ακόμα ένα 9% και μένει 2.5%-3%.
Αυτό το 2.5%-3% ήταν οι διάφοροι αριστεριστές. Στην μεγάλη πλειοψηφία τους ανένταχτοι, κάποιοι άνηκαν σε διάφορες μικρές οργανώσεις της Άκρας Αριστεράς. Αυτοί ήταν και οι νικητές εκείνου του Νοέμβρη, οι μόνοι που ήθελαν την κατάληψη, οι μόνοι που είχαν ως σκοπό από την αρχή την πτώση της Χούντας για την επαναφορά της δημοκρατίας. Οι μόνοι που ήθελαν αυτό που παρουσιάζεται σήμερα ως ο λόγος που έγινε το Πολυτεχνείο.
Αυτό γιορτάζουμε σήμερα. Ότι κάποιοι, που με τον σημερινό εκλογικό νόμο είναι τόσο λίγοι που ούτε βουλή δεν μπαίνουν, διαφώνησαν με όλους τους υπόλοιπους και έκαναν μία κατάληψη. Και όσοι αηδίασαν με την κατάληψη τότε, όσοι απλώς αδιαφόρησαν, όσοι την πολέμησαν και όσοι συμμετείχαν για τελείως διαφορετικό λόγο, όλοι μαζί γιορτάζουν σήμερα λες και κάναν και αυτοί κάτι. Το 97.5% καπηλεύεται έναν αγώνα που όχι απλώς δεν έκανε τότε αλλά ούτε καν είδε με συμπάθεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου