Πανίκος Δημητρίου

του Λάζαρου Μαύρου

ΗΤΑΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, η 17η Ιανουαρίου 1975. Το τεθωρακισμένο των Εγγλέζων εναντίον των μαθητών διαδηλωτών στην πύλη της Βάσης Ακρωτηρίου, σκότωσε τον 18χρονο Πανίκο Δημητρίου. Μόλις πέντε μήνες μετά που ο Αττίλας σκλάβωσε τη γενέτειρά του, τον Άγιο Μέμνονα Αμμοχώστου και τον εκτόπισε πρόσφυγα στη Λεμεσό, στην Στ΄ Λανιτείου. Κι οι Εγγλέζοι βοηθοί του Αττίλα διευθετούσαν τη μεταφορά χιλιάδων Τουρκοκυπρίων «του νότου» από τη Βάση Επισκοπής στην Τουρκία και από εκεί στις σκλαβωμένες περιοχές της Κύπρου. Σε εφαρμογή των πτυχών των βρετανο-τουρκικών Σχεδίων της εποχής του αγώνα της ΕΟΚΑ, για τη βίαιη μετακίνηση των πληθυσμών και τη διχοτόμηση. «Σχέδια» που φέρουν τα κακόηχα ονόματα των τότε Βρετανών πρωθυπουργών, υπουργών Αποικιών και των βοηθών τους. Σχέδια Ήτεν, Ρέταγουεϊ, Λέννοξ Μπόιντ, Σχέδια Χάρολντ Μακμίλλαν (με τον Χάρο να εμπεριέχεται) που «δεν φεύγουν από το τραπέζι»…

ΠΕΜΠΤΗ, 16.1.75, η Βουλή της καθημαγμένης από το πραξικόπημα και τον Αττίλα, Κυπριακής Δημοκρατίας, ψήφιζε ομόφωνα ότι «δεν είναι πλέον νοητό η Βρετανία να διατηρεί και να νέμεται βάσεις και διευκολύνσεις εν Κύπρω». Την επομένη, 17.1.76, ήταν κύριο θέμα σε όλες τις εφημερίδες και η «Χαραυγή» στο κύριο άρθρο της βροντοφώναζε: «Έξω α μ έ σ ω ς οι Βρετανοί από την Κύπρο. Να φύγουν και αυτών αμέσως τα στρατεύματα. Να διαλυθούν οι Βάσεις τους και να επιστρέψουν στον δικαιούχο λαό τα κυπριακά εδάφη, που διά της βίας τα κατακράτησαν και τα ονόμασαν κυρίαρχα»…

ΟΜΩΣ ΔΕΝ πέρασε πολύς καιρός και οι ηγεσίες μας ξέχασαν και τη θυσία του Πανίκου Δημητρίου και τις αποφάσεις τους να «διώξουν αμέσως τις βρετανικές Βάσεις». Οι ηγεσίες μας εφηύραν τη θεωρία ότι «δεν πρέπει ν' ανοίξουμε δεύτερο μέτωπο τώρα που έχουμε τον Αττίλα». Και δεν άνοιξαν μεν «δεύτερο μέτωπο», σύρθηκαν όμως να συνθηκολογήσουν και στο πρώτο. Με τις διαδικασίες που απαίτησε ο Αττίλας για τη διεξαγωγή «διακοινοτικών συνομιλιών προς εξεύρεση αμοιβαία αποδεκτής λύσης διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας»…

ΠΕΡΑΣΑΝ από τη θυσία του Πανίκου Δημητρίου, 27 χρόνια «διζωνικών διακοινοτικών». Για να προκύψει εν τέλει η όντως συνέχεια του Σχεδίου Μακμίλλαν: Το Σχέδιο Ανάν του Βρετανού λόρδου Ντέιβιντ Χάνεϊ. Όχι απλώς για τη νομιμοποίηση της διχοτόμησης και για τη διαιώνιση των εν Κύπρω βρετανικών Βάσεων, αλλά και για την επέκταση της τουρκικής συγκυριαρχίας και στις νότιες περιοχές της Κύπρου. Κάθε 17η του Γενάρη, 33η φορά σήμερα, να σου ζητάμε συγγνώμη, ηρωικέ μας Πανίκο, για την αναξιότητά μας.