Σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2008

Συνέπειες

Λοιπόν, ένα-ένα μήπως και βγάλουμε άκρη..

Παιδεία

Καταστροφικές οι συνέπειες σε όλους τους τομείς της με την εκλογή Χριστόφια. Άτομα του επιτελείου του τόλμησαν να αναφέρουν -έστω και δειλά- τα "καλά" της πολυπολιτισμικής παιδείας σε σχέση με την Ελληνοκεντρική. Τα σχολικά βιβλία της Ιστορίας θα αλλαχθούν όπως με περίσσιο θράσος ανέφερε σήμερα ο κ. Χριστόφιας, εξηγώντας ότι θα πλαστογραφηθούν κυρίως τα γεγονότα της τουρκανταρσίας του 63 και του πραξικοπήματος του 74 ώστε να εκφράζουν, τα πρώτα την σταθερή τουρκική προπαγάνδα και τα δεύτερα την ιστορική θεώρηση του ΑΚΕΛ σχετικά με το πραξικόπημα. Για το μάθημα των Θρησκευτικών επεσήμανε επανειλημμένα ο κ. Χριστόφιας ότι δεν θα καταργηθεί, μη απαντώντας στην πραγματικότητα στο επιτελείο Κασουλίδη που μίλησε για εθελοντική εκμάθηση σε περίπτωση εκλογής Χριστόφια, όχι κατάργησης τους. Όλα αυτά δημιουργούν προβλήματα που δεν μπορούν να διορθωθούν εύκολα αργότερα και μια νέα γενιά ατόμων χωρίς εθνική και θρησκευτική συνείδηση που θα κουβαλούν και το βάρος της δήθεν ευθύνης της πλευράς μας για τα γεγονότα που οδήγησαν στην τουρκική εισβολή.

Άμυνα
Σε περίπτωση εκλογής Κασουλίδη η άμυνα μας αποδυναμώνεται οριστικά, σταθερός στόχος του ΔΗ.ΣΥ εδώ και 5 χρόνια. Με την θητεία να μειώνεται στους 14 μήνες δεν διαλύεται απλώς η άμυνα της Κυπριακής Δημοκρατίας αλλά απεμπολείται και ένα σημαντικό διαπραγματευτικό χαρτί. Ο χρόνος της θητείας ήταν ένα από τα προτεινόμενα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης που συζητούντο ευρέως τα τελευταία χρόνια. Σύμφωνα με το συγκεκριμένο η Ελληνική πλευρά θα μείωνε την στρατιωτική θητεία στο μισό μειώνοντας έτσι στο μισό την στρατιωτική της δύναμη και η Τουρκική πλευρά θα απομάκρυνε από το νησί το 1/2 των δυνάμεων της. Με την επιβολή της 14μηνης θητείας από τον κ. Κασουλίδη η Ελληνική πλευρά ξεγυμνώνεται αμυντικά και το ήδη αρνητικό ισοζύγιο δυνάμεων στο νησί χειροτερεύει χωρίς να παίρνει κανένα αντάλλαγμα.

Με την εκλογή Χριστόφια πιθανόν να υπάρξουν αρνητικές παρενέργειες στην άμυνα αλλά όχι σε αυτό τον βαθμό. Σύμφωνα με τον κ. Χριστόφια η θητεία θα μειωθεί μόνο εφόσον αυτό αποδειχτεί δυνατόν και σίγουρα όχι στον βαθμό που επιθυμεί ο κ. Κασουλίδης.

Κυπριακό
Προφανώς και κανένας από τους διεκδικητές δεν είναι άξιος εμπιστοσύνης. Ο κ. Κασουλίδης απέδειξε ότι είναι μειωμένων αντιστάσεων με την υποστήριξη του στο σχέδιο Ανάν (η προετοιμασία του οποίου βαραίνει αυτόν και το κόμμα του) και τις κραυγές περί δήθεν Μικρασιατικής Καταστροφής. Ο κ. Χριστόφιας απέδειξε ότι είναι ελαφρώς καλύτερος. Αν και θα ήθελε να αποδεχθεί το σχέδιο Ανάν αναγνώρισε ότι οι εξελίξεις δεν ευνοούσαν την επιλογή του αυτή και αναγκάστηκε να το απορρίψει, παίζοντας σημαντικό ρόλο στην τελική έκβαση του δημοψηφίσματος αφού ένα "Ναι" του ΑΚΕΛ θα έφερνε στην καλύτερη περίπτωση ένα χλιαρό "Όχι" του 55% τον Απρίλη του 2004 και το σχέδιο Ανάν θα είχε παραμείνει στο τραπέζι.

Οι προοπτικές για το προσεχές μέλλον είναι δυσοίωνες όποιος και να εκλεγεί, η επιλογή Χριστόφια ωστόσο αφήνει ένα πολύ μικρό παράθυρο ανοιχτό. Και λόγω της στάσης του στο σχέδιο Ανάν, και λόγω της ξεκάθαρης τοποθέτησης του υπέρ δημοψηφίσματος σε περίπτωση συμφωνημένης λύσης (θέση που ασπάστηκε ο κ. Κασουλίδης αυτή την εβδομάδα για να προσελκύσει τους ψηφοφόρους Παπαδόπουλου αλλά απέρριπτε μετά βδελυγμίας στο παρελθόν). Κυρίως όμως λόγω της συμμετοχής ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ στην κυβέρνηση Χριστόφια και της δυνατότητας τους να επηρεάσουν έστω και σε μικρό βαθμό της εξελίξεις. Αντιθέτως, στην εξαιρετικά απομακρυσμένη πιθανότητα εκλογής Κασουλίδη, ο ΔΗΣΥ θα μπορέσει ανενόχλητος να προωθήσει τις καταστροφικές λύσεις που ευαγγελίζεται χωρίς καμία αντίδραση, το μέλλον του τόπου θα είναι πια προδιαγεγραμμένο.

Ευρώπη
Ο κ. Κασουλίδης σίγουρα έχει καλύτερες διασυνδέσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση όντας μέλος της μεγαλύτερης Ευρωπαϊκής ομάδας. Αντιθέτως, το ΑΚΕΛ ανήκει στην μικρή και απομονωμένη ομάδα της Άκρας Αριστεράς.

Πέραν τούτου, αν και η Ευρώπη είναι το καλό χαρτί του κύριου Κασουλίδη για το ευρύ -απολιτίκ- κοινό της Κύπρου, προσωπικά ασπάζομαι κάποιες από τις ανησυχίες του κ. Χριστόφια. Η Ευρωπαϊκή Ένωση χρειάζεται περισσότερες φωνές ευρωσκεπτικισμού (έστω και της Άκρας Αριστεράς του ΑΚΕΛ που άμα επικρατούσαν θα οδηγούσαν την Ευρώπη σε ακόμα χειρότερο δρόμο από αυτόν που έχει πάρει) και λιγότερες φωνές του άκρατου φιλοευρωπαϊσμού τύπου Κασουλίδη που έχουν επικρατήσει. Οι συνεχόμενες επιθέσεις του κ. Κασουλίδη προς το ΑΚΕΛ δε λόγω της απόρριψης του ευρωσυντάγματος από το τελευταίο, επιθέσεις που στηρίζονται στο ότι κανένας στην Κύπρο δεν γνωρίζει τι ήταν το άθλιο ευρωσύνταγμα που απέρριψαν οι λαοί της Γαλλίας και της Ολλανδίας και απέτρεψαν προσωρινά την εφαρμογή του (μέχρι που οι Ευρωπαίοι συναγωνιστές του κ. Κασουλίδη αποφάσισαν να το περάσουν τελικά από το παράθυρο και χωρίς δημοψηφίσματα για να μην υπάρχει η πιθανότητα να απορριφθεί και πάλι), κάνουν στα μάτια μου τον κ. Χριστόφια ακόμα πιο έμπιστο σε αυτόν τον τομέα.

Και Πατριωτικός χώρος
Εμείς, το μαχητικότερο κομμάτι του Πατριωτικού κινήματος, δεν παίξαμε ποτέ στην έδρα μας. Οι συνθήκες και οι πολιτικές ήταν πάντα εναντίον μας. Αύριο, με την εκλογή Χριστόφια, η κατάσταση αλλάζει άρδην, προς το χειρότερο. Το κλίμα τρομοκρατίας στο οποίο όλος ο πατριωτικός χώρος θα βρεθεί, θα είναι κάτι πρωτόγνωρο για τους περισσότερους. Πρόκειται να ζήσουμε την πιο δύσκολη εποχή για τις πατριωτικές ιδέες από την μετά πραξικοπήματος δεκαετία του 70. Μακάρι να προσαρμοστούμε στις νέες συνθήκες όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, και να μπορέσουμε να μείνουμε στις επάλξεις υπερασπίζοντας τις Ιδέες που θα πολεμηθούν ύπουλα και αδυσώπητα.

Συμπέρασμα
Ο αγώνας για την Κύπρο δόθηκε και χάθηκε στον Α' γύρο. Ευθύνες βαραίνουν τους πάντες, για τα όσα κάναμε και τα όσα δεν κάναμε. Οι συνέπειες της επικράτησης των δύο όψεων του ίδιου νομίσματος, γνωστές σε κάποιους από εμάς ήδη, θα γίνουν φανερές και στον υπόλοιπο λαό στα επόμενα χρόνια.

Μετά από λίγες ώρες, έχοντας ξεπεράσει το αρχικό σοκ του ακούσματος του κ. Χριστόφια να περιγράφει πως θα αλλοιώσει την ιστορία μας, έχοντας γράψει εδώ και άρα ξανασκεφθεί όσα θα ακολουθήσουν λίαν συντόμως, και έχοντας συζητήσει με αρκετούς συναγωνιστές (τέσσερις του Λευκού, δύο του Κασουλίδη) και φίλους (μία του Κασουλίδη, μία του Χριστόφια), επιστρέφω -μάλλον- στην αρχική μου τοποθέτηση. Με τα σημερινά δεδομένα μου είναι αδύνατον να ιεραρχήσω τις δύο υποψηφιότητες, να ζυγίσω την Παιδεία πάνω από την Άμυνα και το μικρό παραθυράκι που αφήνει η μία υποψηφιότητα για την μη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Η μοναδική επιλογή η οποία δεν θα με κάνει να εύχομαι να είχα κόψει το χέρι μου σε λίγο καιρό (όπως εύχονταν κάποιοι υποστηρικτές του ΔΗΣΥ το 2004 αλλά σήμερα το ξέχασαν), η μοναδική επιλογή που μου επιτρέπει να ηττηθώ έχοντας όμως αντισταθεί ως το τέλος στην λαίλαπα που έρχεται, η μοναδική επιλογή με την οποία δεν δίνω συγχωροχάρτι σε κανέναν για τα όσα ζήσαμε και τα όσα θα ζήσουμε, παραμένει το Λευκό. Και η αναφορά του κ. Κασουλίδη στο τελευταίο debate ενάντια στο Λευκό δείχνει ότι υπάρχει μία δυναμική απόρριψης την οποία αυτός φοβάται, άρα αναγνωρίζει την πολιτική σημασία της. Γιατί, για όλους τους λόγους που ανέφερα παραπάνω, αυτή η εκλογική αναμέτρηση αποτελεί ένα σπάνιο παράδειγμα στο οποίο το Λευκό αποτελεί πράγματι πολιτική θέση, δίνοντας ένα μήνυμα που αναγκάζονται να πάρουν.

Δεν υπάρχουν σχόλια: