Όχι!

Δεν έχει δικαίωμα ο νέος πρόεδρος να καταθέτει στεφάνι στον Γρηγόρη Αυξεντίου.

Ας κάνει και πάλι την αυτοκριτική του πρώτα το κόμμα του, την συνηθισμένη τακτική του ΑΚΕΛ όταν νιώθει ότι αποκόπτεται από τον λαό. Την αυτοκριτική που έκανε το 1949 για την μέχρι τότε προδοτική στάση του βλέποντας την δύναμη του να συνθλίβεται απέναντι στο όνειρο για την ένωση με την Ελλάδα. Την αυτοκριτική που αναγκάστηκε να κάνει και πάλι λίγα χρόνια αργότερα, τον Μάρτιο του 1957, βλέποντας ότι ο λαός σύσσωμος στήριζε τον αγώνα της ΕΟΚΑ, τον αγώνα που το ΑΚΕΛ είχε ονομάσει τρομοκρατική πράξη, οργανωμένη από ταραχοποιούς που οδηγούσε σε τυχοδιωκτικές περιπέτειες. Την αυτοκριτική που έκανε μετά τον θάνατο του Γρηγόρη Αυξεντίου.

Η αυτοκριτική του ΑΚΕΛ ουδέποτε ήταν πραγματική μεταμέλεια, ήταν απλώς μία αντίδραση στην επερχόμενη καταστροφή του κόμματος όταν βρισκόταν αντίθετο με τις επιλογές του λαού. Η ίδια ενστικτώδης αντίδραση ήταν και το όχι στο σχέδιο Ανάν για να τσιμεντωθεί το ναι. Αλλά παρά τίποτα ας ισχυριστεί έστω και ψευδώς ότι μεταμέλησε.

Ας καταδικάσει την προηγούμενη μη συμμετοχή του κόμματος στο μνημόσυνο του Γρ. Αυξεντίου. Ας απολογηθεί για το γεγονός ότι ακόμα ονομάζει τις εκτελέσεις προδοτών που άνηκαν στο ΑΚΕΛ "πολιτικές δολοφονίες". Ας δώσει εξηγήσεις για όλη την δράση και την μη δράση του κατά το 1955-59 και μετέπειτα. Και μετά ας ξαναπάει να καταθέσει στεφάνι στον ήρωα Γρηγόρη Αυξεντίου χωρίς να δίνει την εντύπωση αυτού του μικροπολιτικού παιχνιδιού εις βάρος του. Ως τότε...

Ντροπή, ντροπή, σ' αυτούς που 'χουν πεθάνει
αυτοί που τους προδώσανε να βάζουνε στεφάνι