"Όταν έτεινα το όπλο προς το μέρος του, με έφτυσε"
Από το Δεν Ξεχνώ
Η Μαρτυρία Τούρκου εκτελεστή που διαβάσαμε στο zougla.gr είναι συγκλονιστική: «Ο πρώτος που σκότωσα, ήταν ένας 19χρονος αιχμάλωτος στρατιώτης. Όταν έτεινα το όπλο προς το μέρος του, με έφτυσε. Τον πυροβόλησα στο μέτωπο και πέθανε. Στη συνέχεια, σκότωσα άλλους εννιά.»
Πάντα στην Κύπρο ζούσαν υπερήφανοι Έλληνες, λίγοι μα η μαγιά τους έμενε . 'Όσο βαθιά και αν θαφτούν στις συνειδήσεις των υπολοίπων, όσο και αν διασυρθούν από τις διάφορες παρερμηνείες των γεγονότων, αναδύονται σαν μυθικοί ήρωες από το παρελθόν για να μας συγκλονίσουν και να μας τονίσουν πως στο χώμα που πατάμε υπάρχει αίμα ελευθερίας και αντίστασης. Ο δεκαεννιάχρονος άγνωστος ήρωας αντάξιος της ιστορίας του έφτυσε στα μούτρα τον εισβολέα. Δεν του το επέτρεψε η τιμή του φαίνεται να συμβιβαστεί και να υποκύψει στον φόβο. Κέρδισε μια θέση στην ιστορία πεθαίνοντας αρνούμενος τον θάνατο της δικής του αξιοπρέπειας. Δέκα εκτελεσθέντα παλληκάρια βρίσκουν 35 χρόνια μετά την λύτρωση της ψυχής τους αφού τέσσερις σχεδόν δεκαετίες μετά λύγισαν τον δολοφόνο τους και έριξε φως στην δική τους ιστορία. Μπορούν τώρα να πλανώνται ελεύθερα πλάι σε ελεύθερους ανθρώπους σε άλλους κόσμους, το μόνο που δεν ταξίδευσε μαζί τους είναι το χρέος που μεταβιβάζεται από αυτούς σε εμάς «να μην ξεχάσουμε ποτέ το παρελθόν και το χρέος μας».
Η Μαρτυρία Τούρκου εκτελεστή που διαβάσαμε στο zougla.gr είναι συγκλονιστική: «Ο πρώτος που σκότωσα, ήταν ένας 19χρονος αιχμάλωτος στρατιώτης. Όταν έτεινα το όπλο προς το μέρος του, με έφτυσε. Τον πυροβόλησα στο μέτωπο και πέθανε. Στη συνέχεια, σκότωσα άλλους εννιά.»
Πάντα στην Κύπρο ζούσαν υπερήφανοι Έλληνες, λίγοι μα η μαγιά τους έμενε . 'Όσο βαθιά και αν θαφτούν στις συνειδήσεις των υπολοίπων, όσο και αν διασυρθούν από τις διάφορες παρερμηνείες των γεγονότων, αναδύονται σαν μυθικοί ήρωες από το παρελθόν για να μας συγκλονίσουν και να μας τονίσουν πως στο χώμα που πατάμε υπάρχει αίμα ελευθερίας και αντίστασης. Ο δεκαεννιάχρονος άγνωστος ήρωας αντάξιος της ιστορίας του έφτυσε στα μούτρα τον εισβολέα. Δεν του το επέτρεψε η τιμή του φαίνεται να συμβιβαστεί και να υποκύψει στον φόβο. Κέρδισε μια θέση στην ιστορία πεθαίνοντας αρνούμενος τον θάνατο της δικής του αξιοπρέπειας. Δέκα εκτελεσθέντα παλληκάρια βρίσκουν 35 χρόνια μετά την λύτρωση της ψυχής τους αφού τέσσερις σχεδόν δεκαετίες μετά λύγισαν τον δολοφόνο τους και έριξε φως στην δική τους ιστορία. Μπορούν τώρα να πλανώνται ελεύθερα πλάι σε ελεύθερους ανθρώπους σε άλλους κόσμους, το μόνο που δεν ταξίδευσε μαζί τους είναι το χρέος που μεταβιβάζεται από αυτούς σε εμάς «να μην ξεχάσουμε ποτέ το παρελθόν και το χρέος μας».
Κατηγορία:
Κύπρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου