Σάββατο 14 Φεβρουαρίου 2009

«Quot hominess, tot sentetiae» Όσοι είναι οι άνθρωποι, τόσες είναι και οι γνώμες. Τερέντιος.

Σημ Σχιζοφρένειας Η Μαρία Στεφάνου είναι το αντίστοιχο της Χαράς Νικοπούλου, της ηρωικής δασκάλας του Έβρου. Εν μέσω απειλών από αξιωματούχους του καθεστώτος Χριστόφια και με τους υπόλοιπους εκπαιδευτικούς που αντιτίθενται στην πολιτική του καθεστώτος να έχουν απομακρυνθεί από το κατεχόμενο Γυμνάσιο Ριζοκαρπάσου, προσπαθεί να στηρίξει τα εγκλωβισμένα Ελληνόπουλα. Στο πλάι της είναι όλοι οι Ριζοκαρπασίτες.

Από το Ριζοκάρπασον


Αλλά...

Ο κάθε άνθρωπος έχει και δικαιούται να έχει τη δική του γνώμη. Δικαιούται να κρίνει αλλά και να κρίνεται.

Τις τελευταίες μέρες έγινε και γίνεται μεγάλος σάλος για το Γυμνάσιο Ριζοκαρπάσου. Το κατεχόμενο Γυμνάσιο, που θα νόμιζε κανείς ξεκίνησε έτσι ξαφνικά την επαναλειτουργία του, πως μας λυπήθηκαν οι Τούρκοι και μας επέτρεψαν ύστερα από τριάντα χρόνια να μορφώνουμε τα παιδιά μας εδώ στο κατεχόμενο Ριζοκάρπασο γιατί ξαφνικά μας αγάπησαν.

Για τέσσερα χρόνια δούλεψε ομαλά και αθόρυβα, αν εξαιρέσουμε τις αχρείαστες και θορυβώδεις επισκέψεις πολλών ακάλεστων μπουλουκιών, ο σκοπός τους κάθε άλλο παρά στήριξη προσέφεραν.

Αφότου άλλαξε η κυβέρνηση, άλλαξε και το κλίμα στο σχολείο. Όπως έγραψε ο εγχώριος τύπος, τα Χριστούγεννα η διευθύντρια και μουσικός του σχολείου δίδαξε τα παιδιά τα κάλαντα στα τούρκικα για να τα τραγουδήσουν στη χριστουγεννιάτικη γιορτή. Σε ποιους άραγε; Μήπως στους ακάλεστους αλλά πάντοτε παρόντες Τούρκους πράκτορες και ψευδοαστυνομικούς; Μετά ήλθε το “The Rooftop Theatre Group”, αλήθεια τι σημαίνει όλη αυτή η αγγλικούρα, με το θεατρικό έργο που... Χέστηκα για την πατρίδα και ακολούθως το άλλο επιβεβλημένο και αυτή τη φορά θεατρικό «Το ποτάμι μας».

Τους “πρωταγωνιστές” αυτού του πραγματικά μεγάλου προβλήματος τους γνωρίζω αρκετά καλά. Τη διευθύνουσα του Γυμνασίου κ. Λουκία Λυσάνδρου για χρόνια και την κ. Μαρία Στεφάνου τη γνώρισα αφότου επαναναλειτούργησε το Γυμνάσιο. Θα πω την άποψή μου ξεκάθαρα.

Η κ. Λυσάνδρου είμαι βέβαιος ότι είναι το μεγαλύτερο θύμα της όλης κατάσταση. Η πολλή καλοσύνη της, η αγαθότητά της και η αγάπη της για τα παιδιά του Ριζοκαρπάσου την έκαναν πολύ ευάλωτη με αποτέλεσμα να παρασυρθεί και να γίνει νεροκουβαλητής της εφαρμογής απόψεων και θέσεων κάποιων ατόμων που κατευθύνονται είτε με χρήματα είτε με θέσεις προαγωγής και κάρενες καρέκλες.

Η Μαρία Στεφάνου, η απέναντι πλευρά. Ξεκίνησε από το Κρυφό Σχολειό. Θυσιάζοντας το ελεύθερο Σάββατό της μόλις άνοιξαν τα οδοφράγματα, με δικά της έξοδα και με κίνδυνο της ζωής της άρχισε να πηγαινοέρχεται και να διδάσκει τα παιδιά του Ριζοκαρπάσου. Είναι με τη δική της βοήθεια, που τα εγκλωβισμένα παιδιά μας, μας παρουσίασαν όλα εκείνα τα θαυμάσια κυρίως κωμικά θεατρικά έργα του Γυμνασίου. Και τονίζω το κωμικά διότι είναι αυτά που χρειάζονται οι εγκλωβισμένοι για να μπορέσει να γελάσει και αυτούς λίγο η ψυχή τους, δεν έχουν κανενός άλλου είδους ψυχαγωγίας. Αποκορύφωμα δε της προσφοράς της ήταν η θαυμάσια παρουσίαση που μας έκανε κατά τον εορτασμό των 90χρονων του Γυμνασίου μας. Είναι πολλές φορές άφησε νύχτα το σπίτι της για να συνεργαστεί με Ριζοκαρπασίτες για την προετοιμασία της πολύ πετυχημένης εκδήλωσης για τα 90χρονα του Γυμνασίου μας. Αγάπησε το Ριζοκάρπασον, έγινε ριζοκαρπασίτισα. Άριστη εκπαιδευτικός.

Ποια είναι η αιτία που βρέθηκαν αυτά τα άτομα στο κέντρο του κυκλώνα; Συγκυρίες; Μάλλον όχι. Ας πάρουμε όμως κάποια δεδομένα με τη σειρά.

α) Με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς 2008-9, τερματίζεται ο διορισμός της ριζοκαρπασίτισας εκπαιδευτικού Μαρίας Ζαχαρίου που εργάστηκε για τρία χρόνια στο κατεχόμενο Γυμνάσιο και μάλιστα διέμενε και τρεις νύχτες τη βδομάδα για να διδάσκει και τα απογεύματα τα παιδιά της, όπως τα αποκαλούσε.

β) Αφαιρείται η διεύθυνση του Γυμνασίου από τον ριζοκαρπασίτη διευθύνοντα Παναγιώτη Βαλέρκο και δίνεται στην κ. Λυσάνδρου πάλιν σαν διευθύνουσα, ακόμα δεν έχει προαχθεί ως διευθύντρια. Να σημειωθεί ότι, με την έναρξη της περσινής σχολικής χρονιάς της προτάθηκε η διεύθυνση του σχολείου αλλά προτίμησε να μην την αναλάβει και απέρριψε την πρόταση.

γ) Τον Νοέμβριο σταματά η μικρή χορηγία προς την ιστοσελίδα του Ριζοκαρπάσου με το δικαιολογητικό ότι κατακρίνουμε την κυβέρνηση. Είχαμε διαμαρτυρηθεί για την απόλυση της ριζοκαρπασίτισας καθηγήτριας κ. Μαρίας Ζαχαρίου.

δ) Τα Χριστούγεννα γίνεται σάλος για τη γιορτή, σάλος που μόνο μικρά κυμματάκια σήκωσε. Ήλθε μετά το ξενοχορηγούμενο θεατρικό σχήμα “The Rooftop Theatre Group” και ακολούθως το θεατρικό έργο «Το ποτάμι μας» για να δημιουργήσουν τώρα ένα τσουνάμι που ο Θεός να φυλάει το Γυμνάσιο μην το παρασύρει. Τώρα τι γύρευε το “The Rooftop Theatre Group” στο Ριζοκάρπασον δεν μπορώ να αντιληφθώ. Γιατί επιλέγηκε το θεατρικό έργο «Το Ποτάμι μας» και όχι π.χ. το σκέτο... «Το Ποτάμι» του καταξιωμένου και πολυβραβευμένου Αντώνη Σαμαράκη (εκεί φυσικά ο Τούρκος στρατιώτης σκοτώνει τελικά τον Έλληνα στρατιώτη).

Όλα όμως έχουν την εξήγησή τους θαρρώ. Θέλουν το Ριζοκάρπασον να το παρομοιάσουν με τον Εύρο. Ότι δηλαδή ανήκει και στους Έλληνες και τους Τούρκους. Ποιοι είναι αυτοί, άραγε που μεθοδεύουν όλα αυτά και από ποια κέντρα κατευθύνονται. Έχουμε κάνει τόσες θυσίες και υποχωρήσεις για να λειτουργήσει αυτό το έρμο Γυμνάσιο και σήμερα έρχονται κάποιοι να αλώσουν αυτή την ομαλή λειτουργία πειραματιζόμενοι και παίζοντας έξωθεν επιβαλλόμενα παιγνίδια. Γιατί επέλεξαν το λαβωμένο και καταματωμένο ακόμα Γυμνάσιό μας για να επιβάλουν με ένα πολύ λανθασμένο τρόπο την επαναπροσέγγιση. Ή μήπως εμείς οι Ριζοκαρπασίτες είμαστε το μεγάλο αγκάθι στη φτέρνα της κυβέρνησης και της κάθε κυβέρνησης, που το μόνο που κάνει είναι να χρησιμοποιεί ένα αναισθητικό για να απαλύνει τον πόνο αντί να σχίσει την πληγή και να το βγάλει. Για να γίνει αυτό χρειάζεται τόλμη και φυσικά παρρησία.

Ας αφήσετε το προσωπικό του Γυμνασίου απερίσπαστο να επιτελέσει το σημαντικότατό του έργο κύριοι της Παιδείας και ας αφήσουμε τα μικρά μας «κυκλάμινα» αλάβωτα για να μπορέσουν να μορφωθούν. Ας μην τα χρησιμοποιούν κάποιοι ως βατήρα για να πετύχουν τους στόχους τους. Ας μην τα μετατρέπουμε σε πειραματόζωα για να εφαρμόσουμε λανθασμένες επαναπροσεγγιστικές πολιτικές.

Αν συνεχίσει αυτή η πολιτική το γυμνάσιό μας με μαθηματική ακρίβεια δυστυχώς θα κλείσει διότι θα δώσουμε πολλά ερείσματα στους κατακτητές.

Αιωνίως Ριζοκαρπασίτης
10/2/2008

ΥΓ.1 Αλήθεια γιατί τόσος ντόρος για τα ποιο πάνω θέμα. Σε άλλα μεγαλύτερα πραγματικά προβλήματα δεν είδαμε τόσο μεγάλο ζήλο από τους ενδιαφερόμενους. Προς Θεού ας μην παρασυρόμαστε.
Το κόμμα μας είναι το Ριζοκάρπασον μας.

ΥΓ.2 Αλήθεια η σχολική εφορεία του Γυμνασίου μας σε ποια κατάσταση βρίσκεται;

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

δεν είσαι καλά πληροφορημένος...
Η πραγματικότητα είναι ο καθηγητικός σύλλογος μετά από ψηφοφορία (16 υπέρ, 1 κατά) αποφάσισε να παιχτεί η θεατρική παράσταση «το ποτάμι μας» στο σχολείο.
Η συγκεκριμένη καθηγήτρια δεν σεβάστηκε κανένα αλλά με το έτσι θέλω προσπάθησε να περάσει της πολιτικές απόψεις.

Κωνσταντίνος είπε...

(α) Δεν είναι δικές μου πληροφορίες, υπάρχει πηγή για το άρθρο.
(β) Δεν γνωρίζω το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας του καθηγητικού συλλόγου, γνωρίζω όμως ότι για την συμπεριφορά του υπουργού απέναντι στην Μαρία Στεφάνου αντιδρούν κι άλλοι καθηγητές του συλλόγου.
(γ) Το ανέβασμα της θεατρικής παράστασης ήταν δουλειά της Μαρίας Στεφάνου, όχι απόφαση του καθηγητικού συλλόγου.
(δ) Όπως αναφέρει ο αρθρογράφος, οι"αντιδραστικοί" καθηγητές απομακρύνθηκαν και την θέση τους πήραν τα πιόνια του Υπουργείου. Έτσι ξέρω και εγώ να κερδίζω ψηφοφορίες.
(ε) Η θέση περί ετσιθελισμού της Μαρίας Στεφάνου είναι αστεία. Δηλαδή η στάση του Υπουργείου Παιδείας και ενός ελεγχόμενου καθηγητικού συλλόγου δεν είναι ετσιθελική και ετσιθελική είναι η θέση της υπεύθυνης για το ανέβασμα της παράστασης, όλων των τοπικών οργανωμένων φορέων του Ριζοκαρπάσου, όλων των κομμάτων εκτός του ΑΚΕΛ και της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού. Τι να πω..