Η δημοκρατία με το ένα πόδι στο γύψο
του Γιώργου Λιλλήκα
Όταν σ’ ένα Δημοκρατικό πολίτευμα, συλλαμβάνονται νεαροί γιατί διανέμουν φυλλάδια που η Κυβέρνηση κρίνει ως απαράδεκτα, όταν ανακρίνεται από την Αστυνομία ο Σίμος Αγγελίδης, υποψήφιος στις Ευρωεκλογές γιατί θεάθηκε σε εκδήλωση όπου εκστομίστηκαν υβριστικά συνθήματα κατά του Προέδρου της Δημοκρατίας, όταν ανακρίνεται ο Δικηγόρος Ξενής Ξενοφώντος γιατί σε ένα διαδικτυακό χώρο κάποιος εκφράστηκε απειλητικά και προσβλητικά για κάποιο δημοσιογράφο, τότε η Δημοκρατία βρίσκεται με το ένα πόδι στο γύψο.
Δεν είναι ένα μεμονωμένο γεγονός αλλά αλυσίδα γεγονότων όπου η Αστυνομία χρησιμοποιείται από το Κράτος για να φιμωθούν οι ενοχλητικές φωνές και απόψεις. Δεν συμμερίζομαι ούτε το περιεχόμενο των φυλλαδίων που κατέσχε η Αστυνομία, ούτε τα υβριστικά συνθήματα κατά του Προέδρου, ούτε τα απειλητικά και υβριστικά ηλεκτρονικά μηνύματα κατά του όποιου δημοσιογράφου. Πολύ, όμως, περισσότερο δεν αποδέχομαι την άσκηση αστυνομικής εξουσίας από το Κράτος έναντι προσώπων που επικρίνουν την Κυβέρνηση ή υποστηρικτές της.
Τα όποια απαράδεκτα ή και αισχρά συνθήματα, φυλλάδια και μηνύματα είναι καταδικαστέα αλλά αβλαβή για την κοινωνία και την Δημοκρατία. Η χρήση αστυνομικής εξουσίας με την συμβολή ή και ανοχή της Κυβέρνησης, όμως, αποτελεί απειλή κατά της ελεύθερης κοινωνίας και της Δημοκρατίας.
Πόσοι πολιτικοί, πρώην Πρόεδροι, δημοσιογράφοι έγιναν κατά καιρούς στόχοι ύβρεων, απειλητικών μηνυμάτων ή εξευτελιστικών συνθημάτων; Ποτέ κανένας Πρόεδρος προηγούμενα δεν χρησιμοποίησε ή δεν επέτρεψε την παρέμβαση της αστυνομικής δύναμης, τρομοκρατώντας την κοινωνία ή φιμώνοντας τη διαφορετική άποψη. Τα φαινόμενα που σήμερα βιώνουμε πρέπει να ανησυχήσουν και να εξεγείρουν όλους τους ελεύθερα σκεπτόμενους ανθρώπους και πολιτικές δυνάμεις του τόπου ανεξάρτητα κομματικής και ιδεολογικής ταυτότητας. Η πνευματική τρομοκρατία στρέφεται κατά της κοινωνίας και της Δημοκρατίας.
Το ηλεκτρονικό μήνυμα κατά συγκεκριμένου δημοσιογράφου είναι απαράδεκτο και καταδικαστέο. Πόσο πιο απειλητικό, όμως, είναι από την δήλωση του Προέδρου της Δημοκρατίας, όταν αναφερόμενος σε εμένα με προειδοποίησε μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες ότι «θα με καταπλακώσει ο οδοστρωτήρας;». Γιατί η Γενική Εισαγγελία και η Αστυνομία, δεν ανέκριναν τον Πρόεδρο γι’ αυτή του την απειλή; Πόσο πιο απειλητικό είναι από εκπομπές συγκεκριμένου ραδιοφωνικού σταθμού που καλλιεργούν το μίσος των ακροατών κατά συγκεκριμένων πολιτικών προσώπων;
Η προάσπιση της Δημοκρατίας είναι υπόθεση όλων των πολιτών, σε συλλογικό και ατομικό επίπεδο. Κύρια είναι ευθύνη των Κομμάτων. Όταν η ελευθερία έκφρασης γίνεται αντικείμενο αστυνομικής σύλληψης, η Δημοκρατία ακρωτηριάζεται. Αυτοί που σήμερα επιχαίρουν δεν συνειδητοποιούν ότι η χρήση αστυνομικών μέσων όταν εδραιωθεί ως πολιτική μέθοδος δεν θα κάνει διακρίσεις.
Δεν είναι ένα μεμονωμένο γεγονός αλλά αλυσίδα γεγονότων όπου η Αστυνομία χρησιμοποιείται από το Κράτος για να φιμωθούν οι ενοχλητικές φωνές και απόψεις. Δεν συμμερίζομαι ούτε το περιεχόμενο των φυλλαδίων που κατέσχε η Αστυνομία, ούτε τα υβριστικά συνθήματα κατά του Προέδρου, ούτε τα απειλητικά και υβριστικά ηλεκτρονικά μηνύματα κατά του όποιου δημοσιογράφου. Πολύ, όμως, περισσότερο δεν αποδέχομαι την άσκηση αστυνομικής εξουσίας από το Κράτος έναντι προσώπων που επικρίνουν την Κυβέρνηση ή υποστηρικτές της.
Τα όποια απαράδεκτα ή και αισχρά συνθήματα, φυλλάδια και μηνύματα είναι καταδικαστέα αλλά αβλαβή για την κοινωνία και την Δημοκρατία. Η χρήση αστυνομικής εξουσίας με την συμβολή ή και ανοχή της Κυβέρνησης, όμως, αποτελεί απειλή κατά της ελεύθερης κοινωνίας και της Δημοκρατίας.
Πόσοι πολιτικοί, πρώην Πρόεδροι, δημοσιογράφοι έγιναν κατά καιρούς στόχοι ύβρεων, απειλητικών μηνυμάτων ή εξευτελιστικών συνθημάτων; Ποτέ κανένας Πρόεδρος προηγούμενα δεν χρησιμοποίησε ή δεν επέτρεψε την παρέμβαση της αστυνομικής δύναμης, τρομοκρατώντας την κοινωνία ή φιμώνοντας τη διαφορετική άποψη. Τα φαινόμενα που σήμερα βιώνουμε πρέπει να ανησυχήσουν και να εξεγείρουν όλους τους ελεύθερα σκεπτόμενους ανθρώπους και πολιτικές δυνάμεις του τόπου ανεξάρτητα κομματικής και ιδεολογικής ταυτότητας. Η πνευματική τρομοκρατία στρέφεται κατά της κοινωνίας και της Δημοκρατίας.
Το ηλεκτρονικό μήνυμα κατά συγκεκριμένου δημοσιογράφου είναι απαράδεκτο και καταδικαστέο. Πόσο πιο απειλητικό, όμως, είναι από την δήλωση του Προέδρου της Δημοκρατίας, όταν αναφερόμενος σε εμένα με προειδοποίησε μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες ότι «θα με καταπλακώσει ο οδοστρωτήρας;». Γιατί η Γενική Εισαγγελία και η Αστυνομία, δεν ανέκριναν τον Πρόεδρο γι’ αυτή του την απειλή; Πόσο πιο απειλητικό είναι από εκπομπές συγκεκριμένου ραδιοφωνικού σταθμού που καλλιεργούν το μίσος των ακροατών κατά συγκεκριμένων πολιτικών προσώπων;
Η προάσπιση της Δημοκρατίας είναι υπόθεση όλων των πολιτών, σε συλλογικό και ατομικό επίπεδο. Κύρια είναι ευθύνη των Κομμάτων. Όταν η ελευθερία έκφρασης γίνεται αντικείμενο αστυνομικής σύλληψης, η Δημοκρατία ακρωτηριάζεται. Αυτοί που σήμερα επιχαίρουν δεν συνειδητοποιούν ότι η χρήση αστυνομικών μέσων όταν εδραιωθεί ως πολιτική μέθοδος δεν θα κάνει διακρίσεις.
Κατηγορία:
Κύπρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου