Ο νέος Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ

"Αρχή στο Κυπριακό με φραστικό ολίσθημα έκανε ο νέος Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών" σύμφωνα με τον ΑΝΤ1, αφού αναφερόμενος στους ηγέτες Ε/Κ και Τ/Κ μίλησε για τους ηγέτες των δύο "χωρών".

Αν και θα μπορούσε να είναι νέα πολιτική θέση (αφού ως γνωστό ΗΠΑ-Αγγλία πιέζουν προς αυτή την κατεύθυνση) γνώμη μου είναι πως πραγματικά ήταν ένα λάθος. Ο Γενικός Γραμματέας δεν κατάφερε να μάθει την φρασεολογία που οφείλει να χρησιμοποιεί στο Κυπριακό ακόμα αφού ανέλαβε τόσο πρόσφατα.

Ως εκ τούτου το πρόβλημα δεν μπορεί να είναι ένα απλό, ανθρώπινο λάθος. Το πρόβλημα είναι αλλού, στην αποτυχία των κυβερνήσεων Ελλάδας - Κύπρου να περάσουν τις θέσεις μας και να αντιμετωπίσουν την τουρκική προπαγάνδα. Γιατί ο Γενικός Γραμματέας (ή οποιοσδήποτε άλλος σημαίνων διπλωμάτης) δεν αναφέρθηκε κατά λάθος σε ηγέτη της "τουρκικής μειονότητας της Κύπρου" ή σε ηγέτη του "κατεχόμενου τμήματος της Κυπριακής Δημοκρατίας"; Πολύ απλά, επειδή έχουμε αποτύχει. Σε πολλούς διπλωματικούς κύκλους έχει περάσει η θέση ότι ναι μεν η επίσημη φρασεολογία πρέπει να αναφέρεται σε "ηγέτες των δύο κοινοτήτων", ναι μεν το τουρκοκυπριακό κρατίδιο επίσημα δεν αναγνωρίζεται ως ανεξάρτητο κράτος αλλά στην πραγματικότητα υπάρχουν δύο κράτη στην Κύπρο. Η αδυναμία μας να αντιμετωπίσουμε αυτή την προπαγάνδα είναι προφανής και για μένα οφείλεται σε δύο λόγους. Πρώτον, στην πολιτική μας από το 1977 μέχρι σήμερα που μας έσυρε εδώ που είμαστε σήμερα. Δεύτερον, η απουσία διεκδικητικής πολιτικής μετά το δημοψήφισμα, αφού προσπαθώντας απεγνωσμένα να δικαιολογήσουμε την απόφαση του Κυπριακού Ελληνισμού προσπαθήσαμε μόνο να αμυνθούμε, αφήνοντας τους εχθρούς μας να αλωνίζουν διπλωματικά.

Το χειρότερο είναι ότι το κλίμα που έχει δημιουργηθεί δεν φαίνεται να είναι αναστρέψιμο. Η μοναδική λύση στα νέα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε θα μπορούσε να ήταν η χάραξη μίας νέας στρατηγικής, τελείως διαφορετικής από τον δρόμο που μας έφερε εδώ. Κάτι τέτοιο όμως είναι εξαιρετικά απίθανο να γίνει σε μία κυβέρνηση στην οποία συμμετέχουν ΑΚΕΛ ή ΔΗΣΥ, τα δύο κόμματα που κυβερνούν άμεσα ή έμμεσα εδώ και δεκαετίες και μας έχουν φέρει στην σημερινή, δυσμενή κατάσταση.