Και στην Κύπρο

Σχετικός Σύνδεσμος: Σύνδεσμοι Οπαδών (για τα γεγονότα στην Ελλάδα)

Θα ήθελα να επικροτήσω τη στάση της Κυπριακής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου και του Υπουργείου Δικαιοσύνης. Θα ήθελα να χαιρετίσω την θέση τους περί των συνδέσμων οργανωμένων οπαδών και το αν θα πρέπει να απαγορευτεί η δράση τους. Και θα ήθελα να πιστέψω ότι οι απαντήσεις τους πραγματικά πηγάζουν από το ότι κατανοούν το παράλογο του μέτρου της Ελλαδικής Κυβέρνησης.

Δυστυχώς όμως δεν μπορώ. Δεν μας έχει συνηθίσει εξάλλου το Υπουργείο Δικαιοσύνης σε λογικές στάσεις. Τα κέντρα αποφάσεων αυτού του κράτους δεν απαγορεύουν τη λειτουργία των συνδέσμων φιλάθλων για ένα και μόνο λόγο: Δεν έχουν ούτε την τόλμη ούτε τη θέληση να στραφούν εναντίον τους. Τα κόμματα και τους συνδέσμους φιλάθλων συνδέουν πελατειακές σχέσεις. Κυρίως οι σύνδεσμοι των ομάδων της Αριστεράς λειτουργούν ως τοπικές επιτροπές του ΑΚΕΛ (τα ίδια περίπου ισχύουν και για τη Δεξιά, αλλά το σχέδιο Ανάν έχει ψυχράνει τις σχέσεις τους ως ένα βαθμό). Πως θα μπορούσε η κυβέρνηση, λιγότερο από ένα χρόνο πριν τις εκλογές, να στραφεί εναντίον των συνδέσμων που την στηρίζουν;

Αντί λοιπόν να απαγορεύσουν τη λειτουργία των συνδέσμων φιλάθλων καταπατώντας τα δικαιώματα χιλιάδων ανθρώπων, όπως έκανε η Ελλαδική κυβέρνηση, καταπατούν τα δικαιώματα των ίδιων χιλιάδων ανθρώπων στερώντας τους το δικαίωμα στην προστασία των προσωπικών τους δεδομένων, και με τις πολυάριθμες -κινητές και ακίνητες- κάμερες αλλά κυρίως με την επίδειξη ταυτότητας για την αγορά αριθμημένων εισιτηρίων. Αυτός είναι ο εύκολος δρόμος εξάλλου, στην Κύπρο δεν υπάρχει συνείδηση του δικαιώματος της προσωπικής ελευθερίας όπως στην Ελλάδα, στην Ιταλία, στη Γαλλία και στην πλειοψηφία των υπόλοιπων ευρωπαϊκών χωρών.