Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2007

...

Προτίμησα εχθές να μην προσθέσω τίποτα νεότερο σχετικά με τις εκλογές, εξάλλου δεν υπάρχει τίποτα νεότερο. Και η στηριζόμενη στις μυστικές δημοσκοπήσεις πρόβλεψη του apomesa.info δεν προσθέτει κάτι καινούριο, εύκολη επικράτηση και αυτοδυναμία για την Ν.Δ, ενδυνάμωση του Κ.Κ.Ε, εντός βουλής ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α, λιγότερο από 1% ο Παπαθεμελής και δύσκολα τα πράγματα για τον ΛΑ.Ο.Σ. Όσα λέμε εδώ και λίγες μέρες δηλαδή, από τότε που οι αποκαλύψεις των μυστικών γκάλοπ, οι δηλώσεις των πολιτικών αρχηγών, τα σχόλια των δημοσιογράφων και οι αποδόσεις των γραφείων στοιχημάτων άρχισαν να φωτογραφίζουν το τελικό αποτέλεσμα.

Εγώ αποφάσισα και δήλωσα πριν περίπου ένα μήνα ότι θα στηρίξω τον ΛΑ.Ο.Σ. Προσωπικά εμμένω σε αυτή μου την απόφαση, προφανώς το 25%-30% των τότε υποστηρικτών του κόμματος υποχώρησε και βρεθήκαμε σε αυτή την άσχημη κατάσταση, με τον ΛΑ.Ο.Σ να έχει το ένα του πόδι εντός βουλής και το άλλο εκτός. Επέλεξα να ψηφίσω το κόμμα επειδή συμφωνώ απολύτως με κάποια στελέχη του, 10-15 μόνο από τις εκατοντάδες που κατεβάζει. Η υπόσχεση του ότι δεν θα βάλει στο καλούπι της "κομματικής πειθαρχίας" τους βουλευτές του, αντιθέτως από την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στο κοινοβούλιο, με χαροποίησε. Για μένα σημαίνει ότι ο βουλευτής που ψηφίζω θα πρεσβεύει τις αρχές του με τις οποίες συμφωνώ, δεν θα είναι άβουλο όργανο στα χέρια της κομματικής του ηγεσίας. Συγχρόνως μετά από χρόνια, θα υπάρχει και εθνική αντιπολίτευση στο κοινοβούλιο. Το ΔΗ.Κ.ΚΙ και προηγουμένως η ΠΟΛ.ΑΝ εξέφραζαν σε κάποιον βαθμό τις ανησυχίες των Ελλήνων για τα εθνικά θέματα, αυτό τέλειωσε εδώ και καιρό. Τα κόμματα του κοινοβουλίου, με όσες διαφορές και αν έχουν μεταξύ τους, στα εθνικά θέματα τα βρίσκουν, δεν προσφέρουν αντιπολίτευση, δεν προτείνουν λύσεις με τις οποίες ο Ελληνικός λαός συμφωνεί. Χρειάζομαι κάποιον να πει "ξέρετε, εμείς δεν θεωρούμε ότι η Τουρκία πρέπει να μπει στην Ε.Ε για τους τάδε λόγους", έστω και χωρίς την δύναμη να το εφαρμόσει. Απλώς για να κερδίσει επιτέλους και αυτό το 80% του Ελληνικού λαού που διαφωνεί μία εκπροσώπηση, να ακουστεί και η δικιά του φωνή στην βουλή.

Η προοπτική μη εισόδου του ΛΑ.Ο.Σ με φοβίζει. Επειδή θα σημαίνει κι άλλα βιβλία της ΣΤ, κι άλλες υποχωρήσεις στο Μακεδονικό. Και επειδή στις επόμενες εκλογές η διαφορά του πρώτου από το δεύτερο μεγάλο κόμμα δεν θα είναι τόσο μεγάλη όσο σήμερα, δεν θα είναι εύκολο να ψηφιστεί μικρό κόμμα λόγω της πόλωσης. Άμα δεν καταφέρουμε σήμερα, που η ψήφος μας σε οποιοδήποτε άλλο κόμμα δεν μπορεί να αλλάξει οτιδήποτε, να εκφράσουμε τις διαφωνίες μας με την πορεία που έχουν πάρει τα εθνικά θέματα, δεν θα το καταφέρουμε ποτέ. Άμα μετά που έχει καεί όλη η Ελλάδα, δεν καταφέρουμε να πληγώσουμε τον δικομματισμό με την είσοδο και πέμπτου κόμματος στην βουλή, δεν θα τα καταφέρουμε ποτέ. Η αποτυχία του ΛΑ.Ο.Σ θα είναι συγχρόνως αποτυχία του καθενός από εμάς να αντιδράσουμε, να σκεφτούμε.

Τέλος πάντων, μάλλον άρχισα να λέω τα δικά μου πάλι αλλά είναι ένα θέμα που με "καίει". Η σημερινή κατάσταση της Ελλάδας με πονάει (όπως μας πονάει όλους εκτός τους ελάχιστους σημαιοφόρους χειροκροτητές των δύο μεγάλων κομμάτων), το ΛΑ.Ο.Σ σίγουρα δεν είναι το γιατρικό αλλά μάλλον είναι η ασπιρίνη που μπορεί να σταματήσει έστω και προσωρινά τον πόνο, προσφέροντας δύο σημαντικά και αναγκαία "φάρμακα": την τιμωρία του δικομματισμού με την είσοδο 5ου κόμματος στην βουλή και μία εθνική αντιπολίτευση.

Αυτά για την ώρα, καλή ψήφο και πάλι σε όλους, μακάρι να είναι και η σωστή, αυτή που θέλετε όχι αυτή που νομίζετε ότι "πρέπει".