Τρεις Αναν-ιστές στην Αθήνα και οι προκλητικές συμβουλές τους

TΟΥ ΣΑΒΒΑ ΙΑΚΩΒΙΔΗ

ΤΗΝ ΠΕΡΑΣΜΕΝΗ Τετάρτη, στο "Σπίτι της Κύπρου" -οποία ειρωνεία…- παρουσιάστηκε το τελευταίο βιβλίο του πρώην προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, Γλαύκου Κληρίδη: "Ντοκουμέντα μιας εποχής 1993-2003". Το βιβλίο παρουσίασαν και σχολίασαν οι πρώην Πρωθυπουργοί της Ελλάδας, Μητσοτάκης και Σημίτης. Οι δύο πρώην αναλώθηκαν σε νουθεσίες και παραινέσεις αλλά και σε κινδυνολογίες και καταστροφολογίες σε σχέση με την πορεία του Κυπριακού. Ο γνωστός στον κυπριακό Ελληνισμό Μητσοτάκης ισχυρίστηκε ότι αν ο Κληρίδης "είχε παραμείνει Πρόεδρος, το αναγκαίο χρονικό διάστημα μέχρι τις τελικές συνομιλίες για τη λύση, οι εξελίξεις θα ήταν τελείως διαφορετικές". Για να εκφράσει την πεποίθηση πως "ο Γλαύκος Κληρίδης ήταν έτοιμος από καιρό να παίξει αυτόν τον ιστορικό ρόλο". Κάτι ήξερε ο Μητσοτάκης… Με όσα λέγει, επιβεβαιώνεται η επιμονή Κληρίδη για μια κολοβή θητεία 16 μηνών για να… ολοκληρώσει δήθεν το έργο του. Δηλαδή, στην ουσία για να μας μπήξει το έκτρωμα Ανάν, που ήταν ποίημα και τεχνούργημα και των δικών του υποχωρήσεων και θέσεων.

Είπε και άλλα ενδιαφέροντα ο Μητσοτάκης, επισημαίνοντας από κοινού με το Σημίτη ότι το σχέδιο Ανάν ανήκει πια στην Ιστορία και πως "η ετυμηγορία του κυπριακού λαού είναι από όλους σεβαστή". Ναι, αλλά τον κυπριακό Ελληνισμό είναι ο Κληρίδης, ο Μητσοτάκης, ο Σημίτης και ο Παπανδρέου που αδίστακτα εκβίασαν και εκφόβισαν να αποδεχθεί ένα σχέδιο που, τάχα, ήταν "ιστορική ευκαιρία". Ο Γλ. Κληρίδης, ένδακρυς και τρέμων από συγκίνηση, ορκίστηκε επί του ιερού Ευαγγελίου να μη ζήσει να δει την Κύπρο να χάνεται, αν δεν εγκριθεί το σχέδιο Ανάν. Ο Μητσοτάκης ήλθε εδώ για να μας… πείσει και με δηλώσεις του επέτεινε τον σε βάρος μας εκβιασμό. Ο δε Σημίτης, με αρθρογραφία στον αθηναϊκό Τύπο, πίεζε και εκβίαζε να αποδεχθούμε ένα σχέδιο που κάλλιον παντός άλλου γνώριζε ότι θα διέλυε την Κυπριακή Δημοκρατία και θα την παρέδιδε αύτανδρη στην τουρκοκρατία, με την υπογραφή και με τη θέλησή μας.

Σημίτης, Παπανδρέου, Καραμανλής με άλλους ξένους ηγέτες, όπως και η εντόπια γνωστή ομοχειρία Αναν-ιστών, πίεσαν και εξεβίασαν τον Τ. Παπαδόπουλο και αυτός κάκιστα και ανεξήγητα υπέκυψε στις πιέσεις τους, αποδεχόμενος στη Νέα Υόρκη, την καταραμένη επιδιαιτησία, που έβαλε σε φοβερή δοκιμασία τον κυπριακό Ελληνισμό. Και τον οδήγησε σε δημοψήφισμα, ενώ ο Τάσσος έπρεπε να είχε απορρίψει το σχέδιο Ανάν εκεί στη Ν. Υόρκη και αμέσως. Τώρα, ο πολύς Μητσοτάκης, με δακρύβρεκτες αναφορές, εύχεται να τον αξιώσει ο Θεός να δει το τείχος της Λευκωσίας να πέφτει και η Κύπρος να επανενώνεται. Και ότι "δεν πρόκειται ποτέ να συμφωνήσω με τη σκέψη της διχοτόμησης και εύχομαι να μην τη ζήσω". Ο άνθρωπος δεν έχει το Θεό του! Είναι ακαταλόγιστος! Έγγραφο που αποκάλυψαν τα αθηναϊκά "Νέα" (13.11.2004) τεκμηρίωνε ότι το καλοκαίρι του 1997, ο Μητσοτάκης, μετά από επίσκεψή του στην Τουρκία και βλέποντας την άκαμπτη τουρκική αδιαλλαξία, σε συνάντησή του με τον Κύπριο πρέσβη στην Αθήνα, εισηγήθηκε: "Ίσως θα ήταν πολιτικά εύλογο ν' αποδεχθούμε τη διχοτόμηση στις συνομιλίες, παίρνοντας έτσι περισσότερο έδαφος και όποια άλλα οφέλη μπορέσουμε με διαπραγματεύσεις, ώστε να μπούμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση με ευρύτερα σύνορα". Ο Μητσοτάκης ήταν ο πολιτικός που αρνήθηκε να θωρακίσει την Κύπρο με ελληνική μεραρχία, αλλά ήταν έτοιμος να στείλει στρατό… μετά την κατάληψη της νήσου! (24.10.1989). Είναι ο πολιτικός, που κατ' επανάληψη πίστωσε την τουρκική ηγεσία με καλές προθέσεις και αμφισβήτησε την προκλητικότητά της ή τις συνεχείς τουρκικές παραβιάσεις στο Αιγαίο (2.7.1991, 22.8.1991, 26.11.1991, 1.2.1992, μεταξύ πολλών άλλων δηλώσεων).

Αλλ' είναι και ο Κώστας Σημίτης, ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας, που δεν ήξερε αν η Κυπριακή Δημοκρατία διέθετε ένοπλες δυνάμεις! Ο πολιτικός που μας εκβίαζε και μας απειλούσε να βάλουμε τον βρόχο Ανάν στο λαιμό μας και να αυτοκτονήσουμε, για να μη χάσουμε την "ιστορική ευκαιρία", σήμερα, αφ' υψηλού, μας παραδίδει μαθήματα και δωρεάν συμβουλές, προβαίνοντας στις γνωστές διαπιστώσεις περί της στασιμότητας, του χρόνου που διαρρέει σε βάρος μας, του κλονισμού της αξιοπιστίας της ελληνοκυπριακής πλευράς στην Ευρώπη, για το ΕΔΑΔ, ότι η λύση πρέπει να είναι πολιτική και όχι δικαστική και ότι το σημερινό στάτους κβο στην Κύπρο δημιουργεί συνθήκες ανασφάλειας, αποσταθεροποίησης και έντονης αβεβαιότητας. Γι' αυτό, λέγει, πρέπει να επιστρέψουμε στην πολιτική των πρωτοβουλιών, που να στοχεύουν σε διαπραγματεύσεις για συνολική λύση μέσα σε εύλογα χρονικά πλαίσια, επειδή η λογική των λύσεων σε βάθος χρόνου "εξυπηρετεί πάντα την κατοχική δύναμη".

Αν όλα τα πιο πάνω τα διατύπωνε οποιοσδήποτε άλλος, θα λέγαμε ότι έχει απόλυτο δίκαιο. Αλλά τα λέγει ο Σημίτης, που με κάθε τρόπο επιχείρησε να μας εκβιάσει να δεχθούμε ένα σχέδιο, που γνώριζε πάρα πολύ καλά ότι ήταν ανεφάρμοστο, ρατσιστικό και αντιδημοκρατικό και παραβίαζε κάθε έννοια ευρωπαϊκών αρχών. Αν το δεχόμασταν, σήμερα ούτε ο Μητσοτάκης ούτε ο Σημίτης θα έλεγαν όσα δωρεάν μας συμβουλεύουν. Ίσως να οίκτιραν τους χαζοκούμπαρους Κυπραίους, που αυτοκτόνησαν επειδή επρόκειτο να πεθάνουν. Γι' αυτό, κρείττων σιγάν! Αν σήμερα, Μητσοτάκης και Σημίτης αποφαίνονται για τα πιο πάνω, ως νέοι Δαλάι Λάμες, ασήκωτες είναι οι ευθύνες και του Τάσσου που απέτυχε, επειδή δεν θέλησε να κακοκαρδίσει το ΑΚΕΛ, να αξιοποιήσει το υπερόπλο του 76% που του εμπιστεύθηκε ο κυπριακός Ελληνισμός. Πολλοί αμάρτησαν, ακόμα και ορκιζόμενοι επί του ιερού Ευαγγελίου. Ο κυπριακός Ελληνισμός, όμως, γιατί να πληρώνει τις ανεπάρκειες και τις εθνικά ολέθριες ενέργειες ή απραξίες όλων;