Το Λευκό μας..

Η επιλογή του Λευκού (και των άκυρου - αποχής) για τον 2ο γύρο των προεδρικών εκλογών από εμάς θεωρώ ότι δικαιώθηκε για έναν κυρίως λόγο. Επειδή εμείς πέραν της πολιτικής κρίσης ότι ΔΗΣΥ - ΑΚΕΛ είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος και η πολιτική τους στο Κυπριακό θα έχει τα ίδια καταστροφικά αποτελέσματα επιδείξαμε και ορθή κρίση σχετικά με το τελικό αποτέλεσμα. Την άποψη για ΑΚΕΛ - ΔΗΣΥ έχουν δικαίωμα κάποιοι συναγωνιστές να μην την ασπάζονται, είναι δύσκολο να ξεπεράσεις αγκυλώσεις δεκαετιών από την μία μέρα στην άλλη. Αλλά έπρεπε να αναγνωρίσουν όλοι ότι η τελική διαφορά θα ήταν μη αναστρέψιμη μετά την υποστήριξη ΔΗΚΟ - ΕΔΕΚ στον κ. Χριστόφια. Και αντί να θυσιάσουν την ψήφο τους στο να μειώσουν στο τελικό 7% την διαφορά των δύο θα έπρεπε να ενδυναμώσουν την ψήφο διαμαρτυρίας μας.

Το πολιτικό μήνυμα της καταψήφισης και των δύο τελικά δεν πέρασε. Αν και ένα 11%-14% των ψηφοφόρων του κ. Παπαδόπουλου προτίμησε το Λευκό - Άκυρο - Αποχή (3%-4% του εκλογικού σώματος), δεν θεωρήθηκε αρκετά υψηλό ώστε να συζητηθεί. Η ψήφος ωστόσο ήταν ψήφος συνείδησης για όλους εμάς χωρίς πολιτικές προεκτάσεις αρχικά (μέχρι που είδαμε ότι είχε αρκετή δυναμική για να καταστεί τέτοια), και τελικά ψήφος συνείδησης έμεινε, ενάντια στο δίπολο που ευθύνεται για όσα κακά έχουν συμβεί στην Κύπρο με το πέρασμα των χρόνων, ενάντια στις διχοτομικές λύσεις ομοσπονδίας που και οι δύο προωθούν και που πολύ σύντομα θα καλεστούμε και πάλι να αποτρέψουμε.