Η αυταπάτη της Δημοκρατίας

Οι Προεδρικές με τις Αρχιεπισκοπικές έχουν μία κοινή συνισταμένη ως προς το τελικό αποτέλεσμα, και στις δύο επικράτησε ο υποψήφιος που ο λαός δεν ήθελε. Η διαφορά τους βρίσκεται σε ένα και μόνο σημείο, ότι στις Αρχιεπισκοπικές στερούν από τον λαό στον Β γύρο την ψευδαίσθηση της επιλογής.

Ο εκλεκτός του λαού είχε φανεί στην αρχή της προεκλογικής εκστρατείας και ήταν ο Τάσσος Παπαδόπουλος με μεγάλη διαφορά. Μετά από μήνες προπαγάνδας αυτός ο λαός χειραγωγήθηκε βάναυσα και η διαφορά μειώθηκε αισθητά, μέχρι που τελικά ανατράπηκε τις τελευταίες 2-3 μέρες λόγω των έντονων πιέσεων που ασκήθηκαν. Με τις επιλογές να είναι πια οι Κασουλίδης - Χριστόφιας ο λαός έκανε άμεσα και πάλι την επιλογή του. Όπως αναφέρθηκε από τις εταιρείες δημοσκοπήσεων (που δικαιούνται να κάνουν μετρήσεις όχι όμως να της δημοσιεύουν σε αυτή την περίοδο), τις πρώτες δύο μέρες μετά τον Α γύρο η διαφορά είχε εκτοξευθεί άνω του 5% υπέρ του κ. Κασουλίδη. Διαφορά που ανατράπηκε μόνο και μόνο από την απόφαση του ΔΗΚΟ να υποστηρίξει Δ. Χριστόφια, απόφαση που ακολούθησαν σαν άβουλα ρομπότ οι ψηφοφόροι του κόμματος.

Όλοι οι λαοί χειραγωγούνται, αυτή είναι η ουσία της κομματοκρατίας που έχει επικρατήσει ως πολιτικό σύστημα στον κόσμο. Λίγες χώρες έχουν όμως το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Κύπρος, πρόβλημα που οφείλεται στην πλήρη έλλειψη πολιτικοποίησης (παρά την έντονη κομματικοποίηση). Η Κυπριακή κοινωνία είναι εντελώς απολιτίκ, το προηγούμενο παράδειγμα του ΔΗΚΟ δεν είναι το μοναδικό. Ο ΔΗΣΥ είχε στηρίξει την προεκλογική του εκστρατεία στην αντίθεση με τον Παπαδόπουλο, προσδοκώντας ότι αυτός θα είναι ο αντίπαλος τους στον Β γύρο. Έτσι ο λαός του κόμματος είχε χειραγωγηθεί στο να πιστεύει ότι ο πρόεδρος Παπαδόπουλος ήταν το απόλυτο κακό που έπρεπε να απομακρυνθεί πάση θυσία και με το ΑΚΕΛ ήταν έτοιμοι να κάνουν την υπέρβαση, προτιμώντας να υποστηρίξουν Χριστόφια στην πλειοψηφία τους στον Β γύρο σύμφωνα με σχεδόν όλες τις δημοσκοπήσεις. Εν μία νυκτί όλα άλλαξαν. Σε λίγες ώρες το απόλυτο κακό (Παπαδόπουλος) είχε γίνει ένας άξιος ηγέτης που καταχειροκροτήθηκε από τους Συναγερμικούς, και ο Χριστόφιας με τον οποίο θα κάνανε υπέρβαση είχε μετατραπεί στον Στάλιν που ήθελε να φέρει τον κόκκινο φασισμό στην Κύπρο και έπρεπε να σταματηθεί πάση θυσία. Τόσο χρειάζονταν οι οπαδοί του ΔΗΣΥ ώστε να χειραγωγηθούν αρκετά για να ξεχάσουν εντελώς την προηγούμενη χειραγώγηση, λίγες ώρες!

Τα ίδια φυσικά ισχύουν και για το ΑΚΕΛ που δεν έχει άδικα την φήμη του κόμματος με τους πιο άβουλους οπαδούς. Όλα μέλι γάλα στα 4μιση χρόνια της συγκυβέρνησης, αμέτρητες διαφωνίες να εμφανίζονται στον τελευταίο μισό χρόνο που ξεπερνιόνται όμως μέσα σε ένα διήμερο με την επανασύσταση της τριμερούς (ανεξαρτήτως του ονόματος με το οποίο την βαφτίζουν τώρα). Ας μην ξεχνάμε και την απόφαση του ΑΚΕΛ σχετικά με το σχέδιο Ανάν που στην ουσία ήταν: "Λέμε Όχι εφόσον δεν μας δίνετε λίγο περισσότερο χρόνο για να χειραγωγήσουμε τον λαό να πει Ναι". Το Σχέδιο Ανάν που κατά το ΑΚΕΛ ήταν παρελθοντολογία στον Α γύρο (επειδή τότε ευνοούσε τον κ. Παπαδόπουλο) αλλά μετατράπηκε σε θέμα αιχμής στον Β (που ευνοούσε τον κ. Χριστόφια).

Ο μακαρίτης ο Δ. Δημόπουλος είχε γράψει στο "Η Νέα Τάξις":

Εις την Δημοκρατία εκείνοι οι οποίοι επιτυγχάνουν δεν είναι οι ικανοί, οι άξιοι αλλά οι ρήτορες, οι λαοκόλακες, οι δημαγωγοί. Ο λαός δεν κερδίζεται με την διαλεκτικήν και τον ορθολογισμόν, αλλά με τα ρητορικά σχήματα και τον συναισθηματικόν εντυπωσιασμόν. Αυτή η λαοκολακία, την οποία οι πολιτικοί άνδρες της Δημοκρατίας αναγκάζονται να μετέρχονται, συνεπάγεται και την προοδευτική σήψιν των δημοκρατικών καθεστώτων.

Το πνεύμα του υλισμού, της συναλλαγής και της διαφθοράς, εκ του οποίου εμφορούνται οι άρχοντες του Κοινοβουλευτισμού, διαδίδεται ως μολυσματική νόσος και προς ολόκληρον τον λαόν.

Τι από αυτά δεν ζήσαμε στην τελευταία προεκλογική αναμέτρηση; Τον συναισθηματικό εντυπωσιασμό (με τον κ. Χριστόφια να ψιθυρίζει στην γυναίκα του στον Α γύρο να σηκώσει το μωρό επειδή δεν φαινόταν στις κάμερες πίσω από το βάθρο, και τον εκπρόσωπο τύπου του κ. Κασουλίδη να κατεβάζει τα χέρια των δημοσιογράφων που έκρυβαν το πρόσωπο της κόρης του κ. Κασουλίδη η οποία λίγα δευτερόλεπτα προηγουμένως είχε αγκαλιάσει "αυθόρμητα" τον πατέρα της) ή την συναλλαγή και την διαφθορά για υπουργεία και καρέκλες;