Ώρα για νέους αγώνες στην Κύπρο

Στην διάρκεια της τουρκικής εισβολής του 1974, σε ένα χωριό του Πενταδάχτυλου, το Δίκωμο, δόθηκαν αιματηρές μάχες. Διμοιρίες του 361 τάγματος πεζικού αντιστάθηκαν επί δύο μέρες απέναντι σε ολόκληρο τουρκικό σύνταγμα. Επικεφαλής εκείνων των ηρώων ήταν ο υπαξιωματικός Νικηφόρος Κομίνης, από την Αθήνα. Τραυματισμένος μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Λευκωσίας, από όπου δραπέτευσε, επιστρέφοντας στο Δίκωμο, αρνούμενος να εγκαταλείψει τους στρατιώτες του. Ξανατραυματίστηκε ακόμη πιο βαριά από τουρκικά πυρά, αλλά αρνήθηκε μεταφορά του στο νοσοκομείο, παραμένοντας στην πρώτη γραμμή και μαχόμενος με απαράμιλλο ηρωισμό. Τελικά μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο δια της βίας, βαριά πληγωμένος.

Την ίδια ώρα, κάποιος νεαρός ονόματι Δημήτρης Χριστόφιας, που μάλιστα ήταν από το Δίκωμο, δεν ήταν εκεί να υπερασπίσει το χωριό του, αφού σύμφωνα με πληροφορίες που κυκλοφορούν στο νησί και ουδέποτε διαψεύστηκαν, «έψαχνε να βρει την μονάδα του να καταταγεί, αλλά δεν μπορούσε να εντοπίσει που ήταν».

Ο Νικηφόρος Κομίνης, που υπερασπίστηκε μέχρι θανάτου ένα ελληνικό χωριό της Κύπρου, παραμένει μέχρι σήμερα ένας από τους πολλούς άγνωστους ήρωες του 1974. Από αυτούς που ο Δημήτρης Χριστόφιας και το κόμμα του έβριζαν (και βρίζουν) ανηλεώς, ως φασίστες, ακροδεξιούς και πραξικοπηματίες.

Ο Δημήτρης Χριστόφιας, που το 1974 «δεν γνώριζε» που βρισκόταν η μονάδα του, που «δεν γνώριζε» που βρισκόταν το χωριό του για να το υπερασπιστεί, είναι σήμερα ο νέος πρόεδρος της Κύπρου...