Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2008

Το αδιέξοδο είναι δεδομένο...

Ο Πρόεδρος προεξοφλεί το ναυάγιο
ΤΟΥ ΚΩΣΤΑΚΗ ΑΝΤΩΝΙΟΥ


Θα αφήσουμε να μιλήσουν οι δηλώσεις:

ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΙΑΣ: «Στο τέλος της μέρας φαίνεται ότι η Τουρκία δεν εργάζεται για λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας, αλλά για λύση δύο κρατών και συνομοσπονδία δύο κρατών».

ΑΛΙ ΜΠΑΜΠΑΤΖΑΝ (Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας): «Οι συνεχιζόμενες συνομιλίες θα ολοκληρωθούν όπως επιθυμεί η τουρκική πλευρά».

ΙΛΚΕΡ ΜΠΑΣΜΟΥΓ (Αρχηγός Ενόπλων Δυνάμεων Τουρκίας): «Η Τ.Δ.Β.Κ. θα συνεχίσει την πορεία της χωρίς να χάσει τίποτα από αυτά που έχει κατακτήσει».

ΑΜΠΤΟΥΛΑΧ ΓΚΙΟΥΛ (Πρόεδρος Τουρκίας): «Η λύση στο Κυπριακό θα βασίζεται σε ένα νέο συνεταιρισμό, ο οποίος θα σχηματιστεί με το ισότιμο καθεστώς των δύο ιδρυτικών κρατών, την πολιτική ισότητα και την ύπαρξη δύο χωριστών λαών και δημοκρατιών στο νησί».

ΤΣΕΜΙΛ ΤΣΙΤΣΕΚ (Τούρκος Υπουργός αρμόδιος για κυπριακές υποθέσεις): «Χωρίς εγγυήσεις της Τουρκίας δεν πρόκειται να υπάρξει λύση».

Όταν, λοιπόν, ο ίδιος ο διαπραγματευτής μας τονίζει ότι η Τουρκία εργάζεται για λύση δύο κρατών και συνομοσπονδία, όταν οι ίδιοι οι Τούρκοι ηγέτες το διαλαλούν καθημερινά, τότε πώς νομιμοποιείται ο εκπρόσωπος του ΟΗΕ να μιλά για «σταθερή πρόοδο» στις συνομιλίες;

Και πώς δικαιολογείται ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να επικρίνει όσους βλέπουν αδιέξοδο και ναυάγιο των συνομιλιών, όταν ο ίδιος, περιγράφοντας τις τουρκικές θέσεις, λέγει ουσιαστικά στο λαό ότι το αδιέξοδο είναι βέβαιο;

Όσοι, δηλαδή, έχουν διορατικότητα και βλέπουν μακριά, είναι υπονομευτές των συνομιλιών και όσοι επιμένουν σε μια διαδικασία άγονη, είναι ρεαλιστές;

Ας σοβαρευτούμε.

Αυτός ο τόπος υπέφερε από την έλλειψη διορατικότητας της ηγεσίας του. Και η μεγαλύτερη έλλειψη διορατικότητας είναι να πιστεύει ένας στην εξεύρεση λύσης μέσω ενός διαλόγου που επί 34 συναπτά έτη, όχι μόνο δεν οδήγησε πουθενά, παρά μόνο σε συνεχείς υποχωρήσεις της ελληνοκυπριακής πλευράς, σε συνεχή αναβάθμιση των τουρκικών απαιτήσεων και στο σχέδιο Ανάν.

Δεν είναι η στασιμότητα που μας οδήγησε στο σχέδιο Ανάν. Είναι ο διακοινοτικός διάλογος, διάλογος που ουδέποτε είχε κοινή βάση και κοινό αντικείμενο συζήτησης.

Οι Τούρκοι συζητούν για λύση δύο κρατών και εμείς για διζωνική δύο κοινοτήτων. Πού είναι η κοινή βάση;

Το αδιέξοδο είναι δεδομένο, όσα επικοινωνιακά παιγνίδια παίζουν οι ένθερμοι υποστηρικτές της ψευδεπίγραφης διαδικασίας. Και αύριο δεν είμαστε εμείς που προβλέπουμε ότι θα έχει καταστροφικά αποτελέσματα η κατάληξή του, που θα κληθούν να δώσουν λόγο, αλλά εκείνοι που τον διεξάγουν.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

πολύ ωραίο το κείμενο που ανέβασες φίλε

Κωνσταντίνος είπε...

Είναι ενδιαφέρον αν και θα έλεγα ότι συμφωνώ περισσότερο με το τελευταίο άρθρο του Π. Ελευθερίου που γράφει: "Οι εξελίξεις είναι πολύ αρνητικές, όμως το διαφαινόμενο ναυάγιο, δεν πρέπει να θεωρείται ως δεδομένο. Όλοι όσοι εφησυχάζουν επισύροντας το γνωστό επιχείρημα «δεν πρόκειται να γίνει τίποτε, επειδή δεν δέχονται οι Τούρκοι», είναι εκτός πραγματικότητας". Η άκρατη υποχωρητικότητα Χριστόφια ίσως είναι αρκετή ώστε να επέλθει συμφωνία και να μην ναυαγήσουν οι συνομιλίες.

Το μόνο δεδομένο είναι ότι είτε ναυαγήσουν οι συνομιλίες είτε επέλθει συμφωνία η απόφαση του "ευέλικτου" για έναρξη τους θα έχει πολύ άσχημες συνέπειες για τον Κυπριακό Ελληνισμό, στην δεύτερη δε περίπτωση καταστροφικές.