ΟΧΙ στο βιασμό της ιστορίας και της σκέψης

Οι καθεστωτικές δυνάμεις σχεδόν σύσσωμες, με τις κάννες στον κρόταφο της ελληνικής κοινωνίας, θέλουν να επιβάλουν την «ιδέα» της «λαϊκής εξέγερσης». Όλα τα μαντρόσκυλα του καθεστώτος υμνολογούν της «έκρηξη» της νεολαίας, την τροφοδοτούν και την κατευθύνουν. Σε τέτοιες στιγμές, «γενικής επιστράτευσης» των καθεστωτικών, παρακρατικών δυνάμεων, πέφτουν και οι μάσκες. Αποκαλύπτονται όλοι οι «εγκάθετοι» των ποικίλων μεταμφιέσεων…

Βρισκόμαστε μπροστά σε μια πολυεδρική και αφηνιασμένη προπαγανδιστική θύελλα βιασμού της σκέψης και της ιστορίας. Μένει... κανείς άναυδος με το θράσος της αυθάδειας των μαφιόζικων μηχανισμών οι οποίοι παρουσιάζουν τους κουκουλοφόρους και τις ψυχώσεις καταστροφής σαν «εξεγέρσεις», ρίχνοντας «λάδι στη φωτιά» κυνικά και απροκάλυπτα.

Τέτοιος βάρβαρος χλευασμός της ιστορίας δεν έχει ιστορικό προηγούμενο. Δεν υπάρχει ούτε ένα ιστορικό παράδειγμα που να δείχνει ότι οι καθεστωτικές δυνάμεις και τα προπαγανδιστικά τους όργανα αντιμετώπισαν θετικά και εγκωμιαστικά οποιοδήποτε αυθεντικό λαϊκό κίνημα. Αντίθετα: έχυσαν πάνω σε κάθε αυθεντικό κίνημα οχετούς λάσπης και συκοφαντίας και το κτυπούσαν με τους κατασταλτικούς τους μηχανισμούς ανελέητα...

Όλα τα κινήματα της νεολαίας κατασυκοφαντήθηκαν και κτυπήθηκαν βάναυσα. Με την ίδια κτηνώδη αυθάδεια που αντιμετώπισε η «δημοκρατική» Γαλλία την εξέγερση του Μάη του '68, αντιμετώπισε και η Χούντα των συνταγματαρχών την εξέγερση του 1973.

Με τα ίδια μέσα και με το ίδιο «ήθος» και «ύφος» ρίχτηκαν οι «εκσυγχρονιστές» να κατασπαράξουν την ιστορική εξέγερση των 16άρηδων το 1998-1999!!!

Όλοι αυτοί που κατασπάραζαν τότε ένα κίνημα πολύμηνων διεργασιών και εντάσεων, με αιτήματα, ιδέες και οργανωτικές δομές, χωρίς καψίματα, καταστροφές και κουκουλοφόρους, ΣΗΜΕΡΑ επαινούν και τροφοδοτούν το εντελώς αντίθετο: τους κουκουλοφόρους, τις ψυχώσεις, την τυφλή βία, τις καταστροφές.

Πριν συνοψίσουμε, τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της εξέγερσης των μαθητών του 1998-1999 (αυθεντική εξέγερση), με αυτά της σημερινής «εξέγερσης» (κατασκευασμένη εξέγερση»), θα αναδημοσιεύουμε ένα άρθρο μας της εποχής εκείνης.»

Διαβάστε το άρθρο του 1999

ΣΗΜΕΡΑ.

Φαίνεται καθαρά ότι η σημερινή «εξέγερση» δεν έχει κανένα ΑΠΟΛΥΤΩΣ ποιοτικό, αλλά και τυπικό χαρακτηριστικό της Εξέγερσης του 1998-1999.

Η εξέγερση των μαθητών τότε ήταν το αποτέλεσμα πολύμηνων, για να μη πω πολύχρονων, κλιμακούμενων κινητοποιήσεων, κοινωνικών και πολιτικών εντάσεων. Δεν ξεπήδησε ξαφνικά και αιφνιδιαστικά, από ένα γεγονός. Ήταν το «σιδερένιο τακούνι» των «μεταρρυθμίσεων Αρσένη» που έβαλε σε ζύμωση και κίνηση ολόκληρο τον εκπαιδευτικό κόσμο, ζωντάνεψε με πυρετικούς ρυθμούς αιτήματα, ιδέες και πράξεις, που κορυφώθηκαν στην εξέγερση. Γι' αυτό υπήρχαν αιτήματα και ευρηματικός Λόγος, αυξανόμενη μαζικότητα και παρέμβαση στο σύνολο της κοινωνίας.

ΤΙΠΟΤΕ από όλα αυτά δεν συναντάμε σήμερα.

Τότε δεν υπήρχαν καψίματα, βανδαλισμοί, καταστροφές, υστερική μανία εναντίον ιστορικών χώρων και συμβόλων. Οι μόνες φωτιές είχαν χορευτικό, τελετουργικό χαρακτήρα στο κέντρο των διαδηλώσεων.

Οι κουκουλοφόροι δεν υπήρχαν, δεν μπορούσαν να δράσουν γιατί οι μαθητές είχαν τα όργανά τους (προϊόν μαζικών συνελεύσεων) και περιφρουρούσαν τον αγώνα τους. Ήταν ηγεσία οι ίδιοι και όχι οι διατεταγμένοι κουκουλοφόροι, «ξένα σώματα».

Είχε, δηλαδή, η μαθητική εξέγερση τότε πρωταγωνιστές και ηγέτες χωρίς κουκούλα.

Και ακριβώς επειδή ήταν αυθεντικό κίνημα κτυπήθηκε άγρια και τρομοκρατικά από όλους τους καθεστωτικούς μηχανισμούς και τους λακέδες τους. Ακόμα και κάποιες ανορθογραφίες των μαθητών επιστράτευσαν για να τους συκοφαντήσουν.

Ακόμα και Ιδιώνυμα βίας και τρομοκρατίας ψηφίστηκαν (νέες αποχρώσεις του μακάβριου 509) για να τσακίσουν το μαθητικό κίνημα. Το εδώλιο ήταν το μέσον άμυνα του καθεστώτος. Και κανένας λακές και «ευαίσθητος» δεν συγκινήθηκε από αυτή την τρομοκρατική και συκοφαντική θηριωδία κατά των μαθητών τότε!!!

ΜΜΕ και ιδεολογικοί ροπαλοφόροι, δεν «ανακάλυπταν» τότε κανένα «ωραίο αγώνα», αλλά σαν λυσσασμένα σκυλιά ορμούσαν καθημερινά να κατασπαράξουν τους μαθητές…

ΣΗΜΕΡΑ αυτοί οι άθλιοι του καθεστώτος, με τα δημοσιογραφικά τους συγκροτήματα και με τα κανάλια, με τους ιδεολογικούς πραιτοριανούς τους και τους ποικιλόχρωμους εγκάθετους υμνούν και υποθάλπουν τις καταστροφικές ψυχώσεις και τους κουκουλοφόρους καθοδηγητές, βαπτίζοντας όλα αυτά «λαϊκή εξέγερση». Αν ήταν λαϊκή εξέγερση και όχι καθεστωτικό τρομοκρατικό παιχνίδι τα σκυλιά θα είχαν ορμήσει να την κατασπαράξουν και να την κατασυκοφαντήσουν.

Ρεσάλτο