Παρέλαβα κράτος, δεν θα παραδώσω κοινότητα
Από βοιωτία
Δεν θα μιλήσω για τον Τάσσο Παπαδόπουλο συνολικά, υπάρχουν άλλωστε άλλοι που μπορούν να το πράξουν με μεγαλύτερη επάρκεια. Εναλλακτικά, μπορείτε να δείτε ένα πλήρες βιογραφικό του τέως προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας εδώ: Τάσσος Παπαδόπουλος, ένας μεγάλος Ελληνας. Ομως δεν θα αποφύγω τον πειρασμό να προβώ σε ορισμένες παρατηρήσεις,
Ο Τάσσος Παπαδόπουλος υπήρξε ένας μεγάλος ηγέτης μιας μικρής χώρας, την οποία αυτός και άλλοι σαν αυτόν κατέστησαν Ελληνες όντες αρχικώς ανεξάρτητη και κατόπιν πολιτισμένη, δεικνύοντας ότι δεν είναι αναπόδραστη μοίρα του Ελληνισμού η υπανάπτυξη, όπως καταβάλλει προσπάθεια να μας πείσει εδώ και 180 χρόνια το κράτος των Αθηνών. Είναι η τραγική ανεπάρκεια των ταγών του ελλαδικού μορφώματος που έχει καταδικάσει τους κατοίκους της Ελλάδας στο τέναγος και στην απελπισία. Και είναι οι Κύπριοι ηγέτες που έχουν κατορθώσει μόλις 35 χρόνια έπειτα από έναν καταστροφικό πόλεμο να κάνουν τη χώρα τους -που κατοικείται κι αυτή από απείθαρχους Ελληνες μην το ξεχνούμε- το μοναδικό πολιτισμένο κράτος ανατολικά του Ζάγκρεμπ, υπόδειγμα δημοκρατίας, διοίκησης και οικονομικής ανάπτυξης.
Με γεμίζει μελαγχολία η σύγκριση Ελλάδας και Κύπρου όσο η διάκριση υπηκόου και πολίτη, γι' αυτό δεν θα συνεχίσω.
Θα τελειώσω με τον Τάσσο Παπαδόπουλο που σήμερα ταξίδεψε στα Ηλύσια Πεδία με την εξής παρατήρηση.
Ανεξαρτήτως αν συμφωνεί κανείς με όλες τις πτυχές της πολιτικής του είναι αναμφισβήτητο γεγονός ότι ο Τάσσος Παπαδόπουλος ύψωσε θαρραλέα το παράστημά του απέναντι σε δύο υπερδυνάμεις (και μάλιστα χωρίς καμιά υλική ανάγκη καθώς ήταν από τους ευνοημένους του συστήματος, αγγλοσπουδασμένος δικηγόρος αυτός με μεγάλες επαγγελματικές προοπτικές): στη Βρετανία την εποχή της ΕΟΚΑ και στις ΗΠΑ την περίοδο του Σχεδίου Ανάν ανατρέποντας στη δεύτερη περίπτωση ολόκληρο τον αμερικανικό σχεδιασμό για την Ανατολική Μεσόγειο.
Μόνο και μόνο το ότι στάθηκε απέναντι σε δυο σκληρές, ηγεμονικές και αμείλικτες για τους ανυπάκουους αυτοκρατορίες, διακινδυνεύοντας ακόμη και την ζωή του τον καθιστά σύμβολο αντίστασης και του προσδίδει ένα ηθικό μεγαλείο που όμοιό του δύσκολα θα βρεθεί σε άλλον ηγέτη της εποχής μας, μιας εποχής που ανάγει το δήθεν εφικτό και τάχα ρεαλιστικό σε πολιτικό ραγιαδισμό με αντίτιμο την προσωπική ανέλιξη. Ο Τάσσος Παπαδόπουλος δεν έσκυψε το κεφάλι ποτέ να και είχε τα άλλοθι...
Οθεν φρονώ ότι αν ο Τάσσος Παπαδόπουλος ήταν αριστερός θα είχε ήδη ανακηρυχθεί εφάμιλλος του Τσε Γκεβάρα!
Δεν θα μιλήσω για τον Τάσσο Παπαδόπουλο συνολικά, υπάρχουν άλλωστε άλλοι που μπορούν να το πράξουν με μεγαλύτερη επάρκεια. Εναλλακτικά, μπορείτε να δείτε ένα πλήρες βιογραφικό του τέως προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας εδώ: Τάσσος Παπαδόπουλος, ένας μεγάλος Ελληνας. Ομως δεν θα αποφύγω τον πειρασμό να προβώ σε ορισμένες παρατηρήσεις,
Ο Τάσσος Παπαδόπουλος υπήρξε ένας μεγάλος ηγέτης μιας μικρής χώρας, την οποία αυτός και άλλοι σαν αυτόν κατέστησαν Ελληνες όντες αρχικώς ανεξάρτητη και κατόπιν πολιτισμένη, δεικνύοντας ότι δεν είναι αναπόδραστη μοίρα του Ελληνισμού η υπανάπτυξη, όπως καταβάλλει προσπάθεια να μας πείσει εδώ και 180 χρόνια το κράτος των Αθηνών. Είναι η τραγική ανεπάρκεια των ταγών του ελλαδικού μορφώματος που έχει καταδικάσει τους κατοίκους της Ελλάδας στο τέναγος και στην απελπισία. Και είναι οι Κύπριοι ηγέτες που έχουν κατορθώσει μόλις 35 χρόνια έπειτα από έναν καταστροφικό πόλεμο να κάνουν τη χώρα τους -που κατοικείται κι αυτή από απείθαρχους Ελληνες μην το ξεχνούμε- το μοναδικό πολιτισμένο κράτος ανατολικά του Ζάγκρεμπ, υπόδειγμα δημοκρατίας, διοίκησης και οικονομικής ανάπτυξης.
Με γεμίζει μελαγχολία η σύγκριση Ελλάδας και Κύπρου όσο η διάκριση υπηκόου και πολίτη, γι' αυτό δεν θα συνεχίσω.
Θα τελειώσω με τον Τάσσο Παπαδόπουλο που σήμερα ταξίδεψε στα Ηλύσια Πεδία με την εξής παρατήρηση.
Ανεξαρτήτως αν συμφωνεί κανείς με όλες τις πτυχές της πολιτικής του είναι αναμφισβήτητο γεγονός ότι ο Τάσσος Παπαδόπουλος ύψωσε θαρραλέα το παράστημά του απέναντι σε δύο υπερδυνάμεις (και μάλιστα χωρίς καμιά υλική ανάγκη καθώς ήταν από τους ευνοημένους του συστήματος, αγγλοσπουδασμένος δικηγόρος αυτός με μεγάλες επαγγελματικές προοπτικές): στη Βρετανία την εποχή της ΕΟΚΑ και στις ΗΠΑ την περίοδο του Σχεδίου Ανάν ανατρέποντας στη δεύτερη περίπτωση ολόκληρο τον αμερικανικό σχεδιασμό για την Ανατολική Μεσόγειο.
Μόνο και μόνο το ότι στάθηκε απέναντι σε δυο σκληρές, ηγεμονικές και αμείλικτες για τους ανυπάκουους αυτοκρατορίες, διακινδυνεύοντας ακόμη και την ζωή του τον καθιστά σύμβολο αντίστασης και του προσδίδει ένα ηθικό μεγαλείο που όμοιό του δύσκολα θα βρεθεί σε άλλον ηγέτη της εποχής μας, μιας εποχής που ανάγει το δήθεν εφικτό και τάχα ρεαλιστικό σε πολιτικό ραγιαδισμό με αντίτιμο την προσωπική ανέλιξη. Ο Τάσσος Παπαδόπουλος δεν έσκυψε το κεφάλι ποτέ να και είχε τα άλλοθι...
Οθεν φρονώ ότι αν ο Τάσσος Παπαδόπουλος ήταν αριστερός θα είχε ήδη ανακηρυχθεί εφάμιλλος του Τσε Γκεβάρα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου