Απ' την επανάσταση στη γραφικότητα

Ο Γρηγόρης Ψαριανός ήταν ένα πολύ φτωχό παιδί, που μεγάλωσε σ’ ένα πλινθόχτιστο σπιτάκι στα Τουρκοβούνια, απ’ αυτά που για στέγη είχαν τσίγκο. Πιτσιρικάς έπαιζε μπάλα στα εφηβικά της ΑΕΚ, έπαιρνε δυο δυο τις αποβολές απ’ το σχολείο και συμμετείχε στο γκρουπάκι του διπλανού του απ’ την τάξη, του Τζίμη Πανούση, το οποίο αργότερα θα εξελισσόταν στις «Μουσικές Ταξιαρχίες». Ισως το γνωστότερο τραγούδι που έγραψαν μαζί ήταν αυτό που έλεγε «στης βουλής τα έδρανα αχ κι εγώ να έκλ...». Το 2007 η τραγουδιστή επιθυμία του κ. Ψαριανού εκπληρώθηκε: κάθισε στης Βουλής τα έδρανα. Κατόπιν αυτού ποιος μπορεί να τον ψέξει που, συνεπής στις νεανικές του ανησυχίες, κάνει αυτό ακριβώς που έγραφε στο παιδικό του στιχούργημα;

Μια και ο Λάμπρος Κωνσταντάρας δεν υπάρχει πια, σε τυχόν ριμέικ της παλιάς κωμωδίας «Ο Ανθρωπος που Εκανε Πλάκα», ο κ. Ψαριανός θα μπορούσε κάλλιστα να υποστηρίξει τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Μόνο που η ζωή δεν είναι κωμωδία, κι όταν κάποιος τα μπερδεύει, φροντίζει η πραγματικότητα να του το υπενθυμίσει. Αυτό συνέβη και στον κ. Ψαριανό: τρία χρόνια πριν, τα μέλη του ΕΣΡ άκουσαν την εκπομπή του στον «Best 92,6» και σ’ ένα κρεσέντο σεμνοτυφίας αποφάσισαν να κλείσουν τον σταθμό. Το αιτιολογικό του ΕΣΡ; «Κατά τη διατύπωση των σχολίων του, ο παρουσιαστής χρησιμοποίησε τις εξής λέξεις και φράσεις που θα μπορούσε να υποστηριχθεί ότι δεν ήταν ευπρεπείς: όξω μωρή βλάχα, μωρή κότα, κ...βλαχοι, μαλ...ς (4 φορές), ρε π...τη μου (2 φορές), κ...συμφέροντα…» κ.ο.κ. Και μπορεί ο ίδιος ο κ. Ψαριανός να είχε πει σε ανύποπτο χρόνο πως «αν άκουγα τον εαυτό μου στο ραδιόφωνο, θα έλεγα τι μαλ… είν’ αυτός», αλλά καθώς το ΕΣΡ δεν έχει ρόλο αστυνομίας γούστου, τελικώς ο Best ξανάνοιξε κι ο κ. Ψαριανός συνέχισε την εκπομπή του. Τότε εμφανίσθηκε η παράφρων μεταβλητή: μια μερίδα πολιτών αντιμετώπισε τον κ. Ψαριανό ως επαναστάτη που έπεσε θύμα λογοκρισίας. Στις εκλογές του 2007, βρέθηκαν 15.465 άνθρωποι στη Β΄ Αθηνών να τον ψηφίσουν. Οταν ο κ. Ψαριανός μπήκε στη Βουλή, άρχισε το πράγμα να σοβαρεύει.

Ολα είναι μπαρμπούτσαλα

Ως άλλος Κικέρων, ο κ. Ψαριανός έκλεισε τον πρώτο του λόγο στο Κοινοβούλιο με το νεοελληνικό αντίστοιχο του «Cartago delenta est!». «Ολα τα υπόλοιπα είναι μπαρμπούτσαλα!», ανέκραξε. «Μα, δεν ντρέπεστε λίγο;», φώναξε ένας απ’ τους βουλευτές που μέχρι εκείνη τη στιγμή λαγοκοιμόταν. «Κύριε πρόεδρε, να τον επαναφέρετε στην τάξη!». Αλλά ποιος να τον επαναφέρει; Ακόμη και το κόμμα με το οποίο ο κ. Ψαριανός εξελέγη, τον Συνασπισμό, είχε φροντίσει ο ίδιος να το «στολίσει» λίγο καιρό πριν: «ψηφίζω αυτούς τους μαλ...ες του Συνασπισμού, οι οποίοι είναι πάρ’ τον έναν και χτύπα τον άλλο. Πέντε άτομα σε έναν τηλεφωνικό θάλαμο και δεν ξέρουνε πού τους πάνε τα τέσσερα»! Οταν η δήλωση αυτή ανεσύρθη απ’ τη λήθη δημιούργησε κύματα μουρμούρας στα γραφεία-τηλεφωνικό θάλαμο της Κουμουνδούρου. Αλλά αυτό δεν ήταν τίποτα μπρος στο επόμενο χτύπημα του κ. Ψαριανού.

Σαν βρεγμένη γάτα

Ενα βράδυ οι συνάδελφοί του βουλευτές βρέθηκαν ανυποψίαστοι μπροστά στο εξής αλλόκοτο θέαμα: στον δέκτη της τηλεόρασής τους ο κ. Ψαριανός με φόντο το Κοινοβούλιο να ωρύεται «να καεί, να καεί, το μπουρδ...ο η Βουλή»! Την επομένη, ο κ. Ψαριανός τριγυρνούσε με το αναγνωρίσιμο ύφος της βρεγμένης γάτας. Επέμενε πως ο κ. Στ. Θεοδωράκης τον εξέθεσε: «Εγώ το είπα στις δοκιμές ήχου της εκπομπής, δεν έπρεπε να το παίξει στον αέρα», έλεγε. Κι ενώ το φιλοθεάμον κοινό ονειρευόταν τον Κ. Σημίτη ή έστω τον Κ. Μητσοτάκη να λένε αντίστοιχες ατάκες στις δοκιμές ήχου αλλά να τις κόβει ο ηχολήπτης τελευταία στιγμή, οι δημοσιογράφοι αναρωτιούνταν πότε θα ξαναχτυπήσει ο κ. Ψαριανός. Την τελευταία εβδομάδα, η απορία τους λύθηκε: «η “17 Νοέμβρη” είχε την αποδοχή του κόσμου όταν εκτελούσε βασανιστές, δολοφόνους, εγκληματίες και αποδεδειγμένα καθίκια», δήλωσε. Περιττό να πει κανείς πως την επομένη το ύφος βρεγμένης γάτας λανσαρίστηκε εκ νέου στα κανάλια. Πλέον, μένει μόνο να δούμε αν ένας βουλευτής προλαβαίνει σε μία μόνο θητεία να διασχίσει όλο το φάσμα, απ’ την επανάσταση ώς τη γραφικότητα…

Καθημερινή