Το πρότυπο του Άγνωστου Στρατιώτη
Δελτίο Τύπου του Συλλόγου Οικογενειών Αγνοούμενων και Πεσόντων Κυπριακής Τραγωδίας 1974
Με το κλείσιμο της εκπομπής στην Τουρκία που φιλοξενούσε τον Αττίλα Ολγκάτς, εκεί που για πρώτη φορά ομολόγησε κυνικά την δολοφονία αιχμαλώτων πολέμου στην Κύπρο το 1974, χαρακτηρίστηκε από τους παρευρισκομένους ίσως ειρωνικά, ίσως και συμπαθητικά προς την κατάστασή του, ως ο πρώτος καλλιτέχνης που σκότωσε. Η είδηση έκανε το γύρο του κόσμου και από τότε πολλά έχουν ειπωθεί και γραφτεί για το θέμα, τα περισσότερα μάλιστα πάλι από τον ίδιο τον Ολγκάτς χρησιμοποιώντας την τακτική της παραπλάνησης, της στρεψοδικίας και της υποβάθμισης του όλου θέματος.
Όσον αφορά τους αρμόδιους φορείς, η Κυπριακή Δημοκρατία κινητοποιήθηκε αρκετά δυναμικά και ετοιμάζεται να προσφύγει εναντίον του στους φορείς Διεθνούς Δικαιοσύνης, όπως η Χάγη και το ΕΔΑΔ.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, μέσω του Επιτρόπου Όλι Ρεν, εξέφρασε τον αποτροπιασμό της για το θέμα και προφορικά τουλάχιστον εγγυήθηκε τη συνέχιση των πιέσεων προς την Τουρκία για τη διερεύνηση της τύχης των αγνοουμένων και πεσόντων του 1974.
Στην Ελλάδα, μετά και την πρώτη ανακοίνωση του Συλλόγου μας και την ευρεία αποδοχή που έτυχε αυτή από τα ΜΜΕ, μέχρι στιγμής η Ελληνική Κυβέρνηση δηλώνει ότι «μελετά προσεκτικά το θέμα», στοιχείο το οποίο αφήνουμε για λόγους ευγενείας εντελώς ασχολίαστο.
Δεν θα ασχοληθούμε άλλο με τον συγκεκριμένο «καλλιτέχνη». Δεν το αξίζει άλλωστε. Στο δεύτερο αυτό δελτίο τύπου μας θελήσαμε να αποτίσουμε φόρο τιμής στο 19χρονο αιχμάλωτο στρατιώτη που εκτέλεσε εν ψυχρώ ο Ολγκάτς. Δεν ξέρουμε πού βρήκε το θάρρος να φτύσει τον δολοφόνο στα μούτρα. Το μόνο που ξέρουμε είναι ο θαυμασμός που νιώθουμε μέσα μας γι' αυτό το παιδί. Δεν ξέρουμε το όνομά του και δεν θα θέλαμε να το μάθουμε ποτέ. Να μείνει έτσι, σαν το πρότυπο του Άγνωστου Στρατιώτη. Σαν ο γιος όλων των Ελληνίδων μητέρων που δεν γύρισαν ποτέ στο σπίτι τους, γιατί στον δρόμο τους βρήκαν κάποιον Αττίλα.
Το παλικάρι τους δεν κιότεψε. Δεν έπεσε στα πόδια του Αττίλα να τον παρακαλέσει για τη ζωή του. Το βλέμμα του νεαρού στρατιώτη θα τους ακολουθεί παντού. Πρέπει όλοι μας να καταλάβουμε ότι η μη αναζήτηση επί 35 χρόνια της τύχης των αιχμαλώτων και των αγνοουμένων είναι ένα διαρκές εθνικό έγκλημα. Η Τουρκία πρέπει κάποτε να λογοδοτήσει για τα εγκλήματά της στην Κύπρο.
Η Πρόεδρος Μαίρη Κουρούπη
σύζυγος αγνοούμενου Συνταγματάρχη (ΠΖ) Παύλου Κουρούπη
Ο Ειδικός Γραμματέας Δημήτριος Αλεξόπουλος
Με το κλείσιμο της εκπομπής στην Τουρκία που φιλοξενούσε τον Αττίλα Ολγκάτς, εκεί που για πρώτη φορά ομολόγησε κυνικά την δολοφονία αιχμαλώτων πολέμου στην Κύπρο το 1974, χαρακτηρίστηκε από τους παρευρισκομένους ίσως ειρωνικά, ίσως και συμπαθητικά προς την κατάστασή του, ως ο πρώτος καλλιτέχνης που σκότωσε. Η είδηση έκανε το γύρο του κόσμου και από τότε πολλά έχουν ειπωθεί και γραφτεί για το θέμα, τα περισσότερα μάλιστα πάλι από τον ίδιο τον Ολγκάτς χρησιμοποιώντας την τακτική της παραπλάνησης, της στρεψοδικίας και της υποβάθμισης του όλου θέματος.
Όσον αφορά τους αρμόδιους φορείς, η Κυπριακή Δημοκρατία κινητοποιήθηκε αρκετά δυναμικά και ετοιμάζεται να προσφύγει εναντίον του στους φορείς Διεθνούς Δικαιοσύνης, όπως η Χάγη και το ΕΔΑΔ.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, μέσω του Επιτρόπου Όλι Ρεν, εξέφρασε τον αποτροπιασμό της για το θέμα και προφορικά τουλάχιστον εγγυήθηκε τη συνέχιση των πιέσεων προς την Τουρκία για τη διερεύνηση της τύχης των αγνοουμένων και πεσόντων του 1974.
Στην Ελλάδα, μετά και την πρώτη ανακοίνωση του Συλλόγου μας και την ευρεία αποδοχή που έτυχε αυτή από τα ΜΜΕ, μέχρι στιγμής η Ελληνική Κυβέρνηση δηλώνει ότι «μελετά προσεκτικά το θέμα», στοιχείο το οποίο αφήνουμε για λόγους ευγενείας εντελώς ασχολίαστο.
Δεν θα ασχοληθούμε άλλο με τον συγκεκριμένο «καλλιτέχνη». Δεν το αξίζει άλλωστε. Στο δεύτερο αυτό δελτίο τύπου μας θελήσαμε να αποτίσουμε φόρο τιμής στο 19χρονο αιχμάλωτο στρατιώτη που εκτέλεσε εν ψυχρώ ο Ολγκάτς. Δεν ξέρουμε πού βρήκε το θάρρος να φτύσει τον δολοφόνο στα μούτρα. Το μόνο που ξέρουμε είναι ο θαυμασμός που νιώθουμε μέσα μας γι' αυτό το παιδί. Δεν ξέρουμε το όνομά του και δεν θα θέλαμε να το μάθουμε ποτέ. Να μείνει έτσι, σαν το πρότυπο του Άγνωστου Στρατιώτη. Σαν ο γιος όλων των Ελληνίδων μητέρων που δεν γύρισαν ποτέ στο σπίτι τους, γιατί στον δρόμο τους βρήκαν κάποιον Αττίλα.
Το παλικάρι τους δεν κιότεψε. Δεν έπεσε στα πόδια του Αττίλα να τον παρακαλέσει για τη ζωή του. Το βλέμμα του νεαρού στρατιώτη θα τους ακολουθεί παντού. Πρέπει όλοι μας να καταλάβουμε ότι η μη αναζήτηση επί 35 χρόνια της τύχης των αιχμαλώτων και των αγνοουμένων είναι ένα διαρκές εθνικό έγκλημα. Η Τουρκία πρέπει κάποτε να λογοδοτήσει για τα εγκλήματά της στην Κύπρο.
Η Πρόεδρος Μαίρη Κουρούπη
σύζυγος αγνοούμενου Συνταγματάρχη (ΠΖ) Παύλου Κουρούπη
Ο Ειδικός Γραμματέας Δημήτριος Αλεξόπουλος
Κατηγορία:
Κύπρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου