Γιωργάκης vs Βενιζέλου

Είμαι ένθερμος υποστηρικτής της υποψηφιότητας Βενιζέλου για την ηγεσία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Θεωρώ ότι το θέμα δεν πρέπει να ενδιαφέρει μόνο τους φίλους του κόμματος, αντιθέτως. Ο αρχηγός του ΠΑ.ΣΟ.Κ είναι εν δυνάμει πρωθυπουργός της Ελλάδος εκτός εξαιρετικών περιπτώσεων (βλέπε Γιωργάκης, αυτό θα πει αποτυχημένος). Δεν μπορούμε παρά να ελπίζουμε λοιπόν ότι ο μετέπειτα πρωθυπουργός μας θα είναι ο καλύτερος δυνατός. Αυτός δεν μπορούσε να ήταν ο Γιωργάκης, ο άνθρωπος έκανε τον άθλο. Λίγοι θα μπορούσαν να χάσουν με 5%, να περάσουν 4 χρόνια σκανδάλων, να γίνει προεκλογική ενώ η Ελλάδα καίγεται, και με την συνηθισμένη απώλεια που έχει το κόμμα που κυβερνά... να χάσει πάλι με 4%! Ο τύπος είναι αχτύπητος.

Έτσι φθάνουμε στο σήμερα. Γιωργάκης vs Βενιζέλου. Υπάρχουν δύο πτυχές σε αυτό το παιχνίδι. Ποιος είναι καλύτερος για την Ελλάδα και ποιος είναι καλύτερος για το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Και στις δύο περιπτώσεις ο Βενιζέλος κερδίζει ασυζητητί. Ο Γιωργάκης είναι επικίνδυνος για όλα τα εθνικά θέματα, αυτό είναι γνωστό εδώ και τουλάχιστον μία δεκαετία. Ο Βενιζέλος αντιθέτως είχε μία συνεπή, πατριωτική -για τα δεδομένα του σημερινού ΠΑ.ΣΟ.Κ πάντα- στάση. Είναι χαρακτηριστικό πχ ότι ο πρώτος υποστήριξε έντονα το σχέδιο Ανάν ενώ ο δεύτερος αντιτάχθηκε. Όπως είναι και γνωστές οι αντεθνικές θέσεις που έχει πάρει ο Γιωργάκης για σχεδόν τα πάντα.

Είναι συγχρόνως ξεκάθαρο ότι ο Βενιζέλος μπορεί να προσφέρει θετικά στο κόμμα. Ο Γιωργάκης έχει αποτύχει οικτρά, βαρύνεται από δύο διασυρμούς. Στις τελευταίες εκλογές ήταν μάχη αρχηγών. Ήταν μία μάχη την οποία κέρδισε προσωπικά ο Κ. Καραμανλής. Και έχασε προσωπικά ο Γιωργάκης. Έχασε ο Γιωργάκης επειδή όσα λάθη έγιναν στους σχεδιασμούς έγιναν από στελέχη που ο ίδιος διάλεξε. Έχασε γιατί κάθε στιγμή ήταν φανερό ότι συγκριτικά με τον αντίπαλο του ήταν λίγος. Έχασε επειδή τα καραγκιοζιλίκια με το ψηφοδέλτιο (Φώφη Γεννηματά, "κόψιμο" ιστορικών στελεχών, θέμα Πατουλίδου) ήταν δική του επιλογή, και όπως αποκάλυψαν οι εταιρείες δημοσκοπήσεων τότε το ΠΑ.ΣΟ.Κ έπεσε σε λίγες μέρες 2%, βρέθηκε από το πουθενά μήνες πίσω και μετά απλώς προσπαθούσε καταϊδρωμένο να διορθώσει την κατάσταση.

Ο Βενιζέλος αντιθέτως μπορεί να φέρει την αλλαγή που χρειάζεται το κόμμα. Είναι ικανός να το στρέψει πιο αριστερά, ο ίδιος πχ είχε διαφωνήσει με το άρθρο 16 ενώ ο πρόεδρος του το υποστήριζε (το ποιος είχε δίκιο είναι άσχετο, οι απώλειες προς τα αριστερά κόστισαν στο κόμμα). Με λίγα λόγια μιλάμε για έναν άνθρωπο που μπορεί να (α) συσπειρώσει το κόμμα στο πρόσωπο του, έχει τις ηγετικές ικανότητες που ο Γιωργάκης μόνο ονειρευόταν, και (β) να κλείσει τις μεγάλες τρύπες προς τα αριστερά προσφέροντας έναν πολιτικό λόγο αριστερό μεν, όχι αντεθνικό δεν. Αυτό το τελευταίο θα δώσει διέξοδο και σε πολλούς που είναι αποκλεισμένοι στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α χωρίς να ενστερνίζονται την αντεθνική ρητορική του.

Το αποτέλεσμα φαίνεται ξεκάθαρο σήμερα αλλά δεν είναι. Οι μηχανισμοί των κομμάτων ξέρουν να παίζουν βρώμικα παιχνίδια, και ο μηχανισμός του ΠΑ.ΣΟ.Κ ανήκει εξ ολοκλήρου στον Γιωργάκη. Ο Βενιζέλος είχε την αφέλεια (που δεν είχε πχ η Ντόρα) να μην δημιουργήσει δικό του μηχανισμό, να κινητοποιηθεί μόνο τις τελευταίες μέρες πριν τις εκλογές με το αποτέλεσμα προδιαγεγραμμένο. Αλλά έστω και έτσι, έχει ένα υπέρ (εκτός από την δυσαρέσκεια της βάσης του ΠΑ.ΣΟ.Κ για την ανικανότητα του νυν προέδρου τους). Τα Μέσα Ενημέρωσης του κόμματος τον στηρίζουν και θα τον στηρίξουν για να απομακρύνει τον Γιωργάκη. Ήταν γνωστό εξάλλου εδώ και 10 περίπου μέρες, ότι με το τέλος των εκλογών τα ΜΜΕ του κόμματος θα στρέφονταν εναντίον του, είχαν δει και εκείνα την ήττα που ερχότανε (βέβαια όσοι τα έλεγαν τότε ονομάζονταν "παπαγαλάκια της Δεξιάς" από κάποιους αφελείς που περίμεναν το ΠΑ.ΣΟ.Κ να νικήσει και μετά την συντριπτική ήττα έμειναν με το στόμα ανοιχτό).