Τα χειρότερα έπονται

Την πορεία του κ. Χριστόφια δεν την ακολουθώ πια, επειδή δεν την προλαβαίνω. Τα χαριεντίσματα με τους Τούρκους δημοσιογράφους στην μητρική τους γλώσσα, την δήλωση του περί τουρκικής διοίκησης στην Κερύνεια μετά την "λύση" (που μου θύμισε και την επιστολή του προηγούμενου μειοδότη προέδρου, του Γλ. Κληρίδη, που έκανε λόγω για αφελληνοποίηση που δεν αποτρέπεται απαντώντας στον Μητροπολίτη Κερύνειας), την δυσμενή μετάθεση όλης της προηγούμενης φρουράς του Προέδρου, τόσα και τόσα άλλα. Μέσα σε ένα μήνα έχουμε πάει πίσω δεκαετίες σε θέματα αξιοκρατίας και πολιτικής στο Κυπριακό, και τα χειρότερα έπονται, αφού η τουρκική πολιτική που εκφράζει ο Ταλάτ αργά ή γρήγορα θα προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες.

Και όλα αυτά φυσικά γίνονται όχι με την ανέχεια αλλά με την συμπαράσταση της αξιωματικής αντιπολίτευσης (στην ουσία συμπολίτευσης) που βλέπει την πολιτική της να έχει περάσει στην εξουσία χωρίς να έχει πολιτικό κόστος αφού το ΑΚΕΛ την εφαρμόζει. Και χωρίς ούτε μία αντιπολιτευτική λέξη ως τώρα αφού υπάρχει πλήρης ταύτιση απόψεων, στο εθνικό θέμα που και οι δύο ακολουθούν τις προσταγές των ΗΠΑ, αλλά και στα οικονομικά θέματα που η Αριστερά του ΑΚΕΛ με τις αλλαγές που προωθεί στο θέμα εισαγωγής στα πανεπιστήμια παρουσιάζεται ως μεγαλύτερος υπερασπιστής του Κεφαλαίου και από την Δεξιά του ΔΗΣΥ.

Θα σας το υπενθυμίσω πολλές φορές και στο μέλλον κύριοι, την καταστροφική πορεία που έχουμε πάρει εσείς την επιλέξατε με την ψήφο σας, όχι εμείς. Την ενδυνάμωση μιας αντιπολίτευσης που δεν αντιπολιτεύεται (δεν λέω και το ότι συμπλέει επειδή άμα είχατε το πολιτικό κριτήριο να το καταλαβαίνατε αυτό δεν θα την στηρίζατε εξαρχής) εσείς την κάνατε πραγματικότητα, όχι εμείς. Όταν φθάσουμε και πάλι στο χείλος του γκρεμού όμως, σε εμάς θα τρέξετε ξανά για να σας σώσουμε. Και εδώ που μας έχετε φέρει πια, την επόμενη φορά ίσως να μην το καταφέρουμε.

Ώρα για νέους αγώνες στην Κύπρο

Στην διάρκεια της τουρκικής εισβολής του 1974, σε ένα χωριό του Πενταδάχτυλου, το Δίκωμο, δόθηκαν αιματηρές μάχες. Διμοιρίες του 361 τάγματος πεζικού αντιστάθηκαν επί δύο μέρες απέναντι σε ολόκληρο τουρκικό σύνταγμα. Επικεφαλής εκείνων των ηρώων ήταν ο υπαξιωματικός Νικηφόρος Κομίνης, από την Αθήνα. Τραυματισμένος μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Λευκωσίας, από όπου δραπέτευσε, επιστρέφοντας στο Δίκωμο, αρνούμενος να εγκαταλείψει τους στρατιώτες του. Ξανατραυματίστηκε ακόμη πιο βαριά από τουρκικά πυρά, αλλά αρνήθηκε μεταφορά του στο νοσοκομείο, παραμένοντας στην πρώτη γραμμή και μαχόμενος με απαράμιλλο ηρωισμό. Τελικά μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο δια της βίας, βαριά πληγωμένος.

Την ίδια ώρα, κάποιος νεαρός ονόματι Δημήτρης Χριστόφιας, που μάλιστα ήταν από το Δίκωμο, δεν ήταν εκεί να υπερασπίσει το χωριό του, αφού σύμφωνα με πληροφορίες που κυκλοφορούν στο νησί και ουδέποτε διαψεύστηκαν, «έψαχνε να βρει την μονάδα του να καταταγεί, αλλά δεν μπορούσε να εντοπίσει που ήταν».

Ο Νικηφόρος Κομίνης, που υπερασπίστηκε μέχρι θανάτου ένα ελληνικό χωριό της Κύπρου, παραμένει μέχρι σήμερα ένας από τους πολλούς άγνωστους ήρωες του 1974. Από αυτούς που ο Δημήτρης Χριστόφιας και το κόμμα του έβριζαν (και βρίζουν) ανηλεώς, ως φασίστες, ακροδεξιούς και πραξικοπηματίες.

Ο Δημήτρης Χριστόφιας, που το 1974 «δεν γνώριζε» που βρισκόταν η μονάδα του, που «δεν γνώριζε» που βρισκόταν το χωριό του για να το υπερασπιστεί, είναι σήμερα ο νέος πρόεδρος της Κύπρου...

Η παπαριά

H παπαριά είναι ένα δέντρο σαν την αχλαδιά μόνο που δεν κάνει αχλάδια. Ανήκει στην οικογένεια των Papariae στην οποία ανήκει η παπάγια και το αγγούρι. Πρόκειται για δέντρο της ερήμου το οποίο προστατεύει τον καρπό του με πολλά τριχίδια. Με αυτή την μέθοδο τα διάφορα πουλιά-θηρευτές δεν πλησιάζουν. Ο καρπός του εν λόγω δέντρου (παπάρι) παρατηρείται έντονα μετά το 2ο έτος της ηλικίας του. Ακόμα τα παπάρια είναι πολύ ευαίσθητα σε πιέσεις. Μπορεί εύκολα να πρηστεί λόγω μεταβολών του περιβάλλοντος στη θερμοκρασία, το pH, και την υγρασία. Προτιμούν να αφεθούν σε ηρεμία και μετά από μια μικρή αύξηση θερμοκρασίας που προκαλείται από μικροερεθίσματα εκτοξεύονται τα σπόρια που μεταφέρονται στο άνθος με τον άνεμο (ανεμογκάστρι). Λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου ελάχιστα παπάρια είναι φυσιολογικά και λειτουργικά, για αυτό και πρέπει να τύχουν προσοχής από τους γεωπόνους.

Τα παπάρια και τα δέντρα παπαριές τυγχάνουν μεγάλου σεβασμού στις μέρες μας στην Ελλάδα, αφού πάντα οι Έλληνες τα θυμούνται στην καθημερινή ζωή:

-Ως απάντηση σε σχόλιο βαθυστόχαστο: «παπαριές».
-Μεγάλη ένδειξη προσφοράς και αλληλεγγύης είναι η προσφορά παπαριών: «Πάρε τα παπάρια μου ».
-Κάτι που τυγχάνει μέγιστης σημασίας από εμάς λέμε «στα παπάρια μου».
-Για άτομα που κάνουν βαρυσήμαντες δηλώσεις ή πράττουν εξίσου σημαντικά έργα, υπάρχει το «φάε ένα παπάρι» ή «τσίμπα ένα παπάρι».
-Σπανιότερα χρησιμοποιείται η μέτρηση παπαριών για ερευνητικούς λόγους « Μέτρησέ μου τα παπάρια».

Βέρυ ιμπόρταντ πέρσονς ορίζονται ως «παπάρες».

Όχι!

Δεν έχει δικαίωμα ο νέος πρόεδρος να καταθέτει στεφάνι στον Γρηγόρη Αυξεντίου.

Ας κάνει και πάλι την αυτοκριτική του πρώτα το κόμμα του, την συνηθισμένη τακτική του ΑΚΕΛ όταν νιώθει ότι αποκόπτεται από τον λαό. Την αυτοκριτική που έκανε το 1949 για την μέχρι τότε προδοτική στάση του βλέποντας την δύναμη του να συνθλίβεται απέναντι στο όνειρο για την ένωση με την Ελλάδα. Την αυτοκριτική που αναγκάστηκε να κάνει και πάλι λίγα χρόνια αργότερα, τον Μάρτιο του 1957, βλέποντας ότι ο λαός σύσσωμος στήριζε τον αγώνα της ΕΟΚΑ, τον αγώνα που το ΑΚΕΛ είχε ονομάσει τρομοκρατική πράξη, οργανωμένη από ταραχοποιούς που οδηγούσε σε τυχοδιωκτικές περιπέτειες. Την αυτοκριτική που έκανε μετά τον θάνατο του Γρηγόρη Αυξεντίου.

Η αυτοκριτική του ΑΚΕΛ ουδέποτε ήταν πραγματική μεταμέλεια, ήταν απλώς μία αντίδραση στην επερχόμενη καταστροφή του κόμματος όταν βρισκόταν αντίθετο με τις επιλογές του λαού. Η ίδια ενστικτώδης αντίδραση ήταν και το όχι στο σχέδιο Ανάν για να τσιμεντωθεί το ναι. Αλλά παρά τίποτα ας ισχυριστεί έστω και ψευδώς ότι μεταμέλησε.

Ας καταδικάσει την προηγούμενη μη συμμετοχή του κόμματος στο μνημόσυνο του Γρ. Αυξεντίου. Ας απολογηθεί για το γεγονός ότι ακόμα ονομάζει τις εκτελέσεις προδοτών που άνηκαν στο ΑΚΕΛ "πολιτικές δολοφονίες". Ας δώσει εξηγήσεις για όλη την δράση και την μη δράση του κατά το 1955-59 και μετέπειτα. Και μετά ας ξαναπάει να καταθέσει στεφάνι στον ήρωα Γρηγόρη Αυξεντίου χωρίς να δίνει την εντύπωση αυτού του μικροπολιτικού παιχνιδιού εις βάρος του. Ως τότε...

Ντροπή, ντροπή, σ' αυτούς που 'χουν πεθάνει
αυτοί που τους προδώσανε να βάζουνε στεφάνι

Τι είναι πιο αστείο;

Η δήλωση του κ. Χριστόφια ότι "Πιστεύω ότι αυτά δεν είναι απότιση φόρου τιμής σε έναν ήρωα όπως είναι ο Γρηγόρης Αυξεντίου, που αν ζούσε θα εργαζόταν για την ενότητα του λαού και του τόπου", απαντώντας στα συνθήματα "Η Κύπρος είναι Ελληνική" που ακούστηκαν, λες και ο Γρηγόρης Αυξεντίου δεν θυσιάστηκε για την Ένωση της Κύπρου με τον εθνικό κορμό αλλά για μία γενικόλογη ενότητα του λαού όπως την προωθούσε το ΑΚΕΛ αντιτιθέμενο στον ένοπλο αντιαποικιακό αγώνα για την αποτίναξη του αγγλικού ζυγού;

Ή η δήλωση του κ. Κολοκασίδη ότι η παρουσία Χριστόφια στο μνημόσυνο "είναι μια έμπρακτη χειρονομία ενότητας" που αποκαλύπτει ακριβώς ότι για να γίνεται χειρονομία ενότητας προϋπήρχε διαφορά μεταξύ του υπόλοιπου λαού και αυτών που ουδέποτε μέχρι χθες δεν τίμησαν τον αγώνα της ΕΟΚΑ, αντιτάχθηκαν στην έναρξη του, πρόδωσαν πολλάκις τους αγωνιστές στους Βρετανούς και αρκετοί εκτελέστηκαν γι' αυτό, ονομάζουν μέχρι σήμερα τις εκτελέσεις προδοτών "δολοφονίες" και καθυβρίζουν σε κάθε ευκαιρία τον ηγέτη και πρωτεργάτη της ΕΟΚΑ, στρατηγό Γεώργιο Γρίβα;

Άρχισαν τα όργανα #2

Μία εβδομάδα μόλις έχει περάσει από τις εκλογές που ανέδειξαν τον κ. Χριστόφια πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας και:

• Η Λήδρας είναι έτοιμη να ανοίξει, μοναδικό θέμα που έχει απομείνει είναι η παρουσία τουρκικών στρατευμάτων στην περιοχή αφού η πλευρά μας ζητάει να απομακρυνθούν τουλάχιστον 100 μέτρα λες και άμα πάνε λίγο παραπέρα θα εμπεδωθεί κλίμα ασφάλειας στον λαό και θα εκλείψει ο κίνδυνος της παρουσίας Τούρκων στρατιωτών στο νησί.
• Η παρουσία του κ. Χριστόφια στο μνημόσυνο του ήρωα Γρηγόρη Αυξεντίου προκάλεσε δικαιολογημένες αντιδράσεις αφού είναι κίνηση πολιτικής σκοπιμότητας. Ο κ. Χριστόφιας όχι απλώς δεν έδινε το παρόν του στην εκδήλωση στο παρελθόν αλλά επανειλημμένα έχει υπερασπιστεί όσους εκτελέστηκαν από την ΕΟΚΑ ως προδότες του αγώνα του Κυπριακού Ελληνισμού.
• Οι κύκλοι που πρόσκεινται στο ΑΚΕΛ έχουν ήδη αρχίσει να ξεσαλώνουν, με τα μέλη της σχολικής Εφορείας Λεμεσού που πρόσκεινται στο κόμμα να απαιτούν να απαλειφθεί η λέξη "Ελληνικών" από το επίσημο όνομα της, προκαλώντας τις αντιδράσεις όλων των υπολοίπων.