Παρασκευή 11 Απριλίου 2008

Πολιτικό άσυλο

Όταν ο Άδωνις Γεωργιάδης τα έχωνε πριν λίγους μήνες μέσα από την βουλή για τους άλλους Βγενόπουλους της οικονομικής ζωής το προεδρείο τον εγκαλούσε στην τάξη, με το επιχείρημα ότι δεν ήταν εκεί να υπερασπιστούν τον εαυτό τους (στη δε προτροπή του να τους καλέσουν απάντησαν ότι δεν επιτρέπεται από τους κανονισμούς της βουλής). Όταν τα χώνει ο Τσίπρας ξεσηκώνεται όλη η πολιτική ζωή να υπερασπίσει το δικαίωμα του να το κάνει.

Υπάρχει ένα άτυπο άσυλο στην πολιτική και δημοσιογραφική σκηνή για την Άκρα Αριστερά που λειτουργεί ακριβώς με τον ίδιο τρόπο όπως και στα πανεπιστήμια, προστατεύοντας την δικιά τους φωνή και φιμώνοντας τις άλλες. Τα ίδια δύο μέτρα και δύο σταθμά βλέπουμε σε κάθε περίπτωση, όπως τον περασμένο Οκτώβρη που όλοι οι μηχανισμοί συνωμότησαν για να αποκρύψουν το όνομα νεαρού Βούτση, ληστή της Κυψέλης και γιου του Νίκου Βούτση, μέλους του ΠΓ του Συνασπισμού και υπεύθυνου του Γραφείου Τύπου και Επικοινωνίας, για δήθεν ανθρωπιστικούς λόγους, λόγους που κανείς δεν έλαβε υπόψη όταν ο Ζαχόπουλος ψυχορραγούσε στο νοσοκομείο ή όταν ονόμαζαν τον Θ. Πλεύρη "γιο του ρατσιστή".

Τρίτη 8 Απριλίου 2008

Φασιστική απαγόρευση συμμετοχής στις εκλογές, της Φ.Ο.Σ. Νομικής!

Με ομόφωνη απόφαση όλων των φοιτητικών παρατάξεων του Δ.Σ. του φοιτητικού συλλόγου της Νομικής Αθηνών (ΔΑΠ–ΝΔΦΚ, ΠΑΣΠ, ΠΚΣ, ΔΙΚΤΥΟ, ΕΑΑΚ), απαγορεύτηκε η κάθοδος της Φ.Ο.Σ. Νομικής στις εκλογές της 9ης Απριλίου.

Φτηνή δικαιολογία για τον φασιστικό αυτό αποκλεισμό ήταν το επιχείρημα ότι παλαιό μέλος της ΝΕ.Ο.Σ., ο οποίος είναι φοιτητής της Νομικής (αλλά όχι μέλος της Φ.Ο.Σ. Νομικής), εθεάθη να διέρχεται από σημείο που πριν κάποιες ώρες είχαν λάβει χώρα επεισόδια μεταξύ ακραίων ομάδων.

Η φασιστική αυτή λογική αποκλεισμού, της φοιτητικής παράταξης ενός κοινοβουλευτικού κόμματος, από τις εκλογές μίας από τις μεγαλύτερες σχολές της Ελλάδος, καταδεικνύει ξεκάθαρα τόσο την αντιδημοκρατική λογική των φοιτητοπατέρων που θέλουν να καπελώσουν το φοιτητικό κίνημα, όσο και τον φόβο των κατεστημένων φοιτητικών παρατάξεων απέναντι στην δυναμική άνοδο της Φ.Ο.Σ.

Φτάσαμε στο σημείο φοιτητικές παρατάξεις της άκρας Αριστεράς, οι οποίες στους κόλπους τους υποθάλπτουν τραμπούκους και ακραία στοιχεία, που με την πολιτική βία θέλουν να επιβάλουν τις απόψεις στο σύνολο της φοιτητικής κοινότητας, να μας κάνουν μαθήματα δημοκρατίας, προκειμένου… να μας απαγορεύσουν το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι. Το δε πιο λυπηρό είναι ότι μαζί τους συντάχθηκαν και οι φοιτητικές παρατάξεις όλων των κοινοβουλευτικών κομμάτων.

Ο αγώνας για την Δημοκρατία και τα Πατριωτικά ιδεώδη μέσα στα Πανεπιστήμια συνεχίζεται ακόμα πιο δυνατά και κάθε φασιστικός αποκλεισμός θα γιγαντώνει την θέληση μας…

Τετάρτη 2 Απριλίου 2008

1η Απριλίου 1955: ο ηρωικός αγώνας της ΕΟΚΑ σμιλεύει τα πρότυπα του ηρωισμού, της τιμής και της αξιοπρέπειας


1) Από το Ελλαδικό και Κυπριακό κατεστημένο (Μακάριος, Καραμανλής, Αβέρωφ) που ενώ η εντολή του Κυπριακού Λαού, αλλά και η εκπεφρασμένη θέληση του Ελλαδικού ήταν για ΕΝΩΣΗ της Κύπρου με την Ελλάδα, εκείνοι το 1959 στη Ζυρίχη, συμφώνησαν και υπέγραψαν μία ετοιμόρροπη ανεξαρτησία με δυσανάλογη συμμετοχή των απόντων και εχθρικών προς τον αγώνα Τουρκοκυπρίων και διατήρηση των Βρετανικών βάσεων, ενώ ξαναέβαλαν στο παιχνίδι και την Τουρκία (με τα γνωστά ολέθρια αποτελέσματα) η οποία είχε παραιτηθεί πλήρως των δικαιωμάτων της από το 1923.

2) Από το ΚΚΕ, που με τον ραδιοσταθμό του κατήγγειλε τον αγώνα σαν «τυχοδιωκτισμό με βαρελότα», ενώ συγχρόνως πρόδιδε ανοικτά την ταυτότητα του Διγενή, δίνοντας έτσι τεράστιο πλεονέκτημα στους Άγγλους. Ίδια στάση κράτησε και η ΕΔΑ.

3) Από το ΑΚΕΛ, που κατήγγειλε τον αγώνα της ΕΟΚΑ βάζοντάς του εμπόδια με κάθε τρόπο, ενώ προπαγάνδιζε έναν αγώνα «παλλαϊκό και ειρηνικό», με αποτέλεσμα να το επαινέσει ακόμα και το ίδιο το BBC. Άλλωστε το ίδιο το ΑΚΕΛ ανεγνώρισε το «λάθος» του, κατόπιν όμως εορτής.

4) Με εξαίρεση τον Γεώργιο Παπανδρέου το Ελλαδικό και Κυπριακό κατεστημένο συνεπικουρούντων και των κομμουνιστών αντιτάχθηκε στο σχέδιο Άτσεσον το 1964 που ήταν και η τελευταία καλή ευκαιρία για την πολυπόθητη ΕΝΩΣΗ της Κύπρου με την Ελλάδα.