9 πράγματα που είστε υπερβολικά ηλίθιοι για να καταλάβετε μόνοι σας

1. Το Βέλγιο δημιουργήθηκε το 1830 από την συνένωση δύο εθνοτικών ομάδων (Ολλανδόφωνων και Γαλλόφωνων) που είχαν κοινή θρησκεία, όχι ιστορικό χάσμα διαφορών στα πάντα. Ο κυριότερος λόγος της αποχώρησης τους από το Ολλανδικό Βασίλειο (διαφορετικά επονομαζόμενο αλλά δεν είναι της παρούσης) ήταν ότι ο Ολλανδός βασιλιάς δεν ήταν καθολικός και οι Βέλγοι ζητούσαν πιο σημαντικό ρόλο για την καθολική εκκλησία.
2. Το Βέλγιο μετατράπηκε σε ομοσπονδία το 1970 λόγω της καταπίεσης της πλειοψηφίας από την μειοψηφία. Η πλειοψηφία των Ολλανδόφωνων απαίτησε την ομοσπονδία για να αποκτήσει περισσότερα δικαιώματα έναντι της μειοψηφίας, όχι το αντίθετο.
3. Οι Ολλανδόφωνοι (Φλαμανδοί) είναι το 59% του πληθυσμού και οι Γαλλόφωνοι (Βαλλόνοι) το 40%. Δεν έκανε το 80%-90% ομοσπονδία με το 9%-18%.
4. Η Βελγική ομοσπονδία είναι πολύ πιο δημοκρατική απ' ότι είναι οποιαδήποτε προοπτική ομοσπονδίας στην Κύπρο. Αντίθετα από κάθε ενδεχόμενη λύση στο Κυπριακό πχ, οι Φλαμανδοί υπερέχουν και στην Βουλή (79-49) και στην Γερουσία (35-25) έναντι των Γαλλόφωνων.
   
5. Παρά το ότι η Βελγική ομοσπονδία ήταν από την αρχή πιο δημοκρατική από οποιοδήποτε είδος ομοσπονδίας έχει συζητηθεί για την Κύπρο, η πλειοψηφία συνέχισε να ζητά αλλαγές που θα της δίνουν περισσότερα δικαιώματα. Έτσι ακολούθησαν τέσσερις μεταρρυθμίσεις του Συντάγματος μετά από πίεση των Φλαμανδών, αφού δεν είχαν επιβληθεί δικλίδες που να απαγορεύουν δια ροπάλου την αναθεώρηση του.
6. Στα τελευταία 30 περίπου χρόνια όλοι οι πρωθυπουργοί του Βελγίου προέρχονται από την πλειοψηφία των Φλαμανδών. Από την δημιουργία της ομοσπονδίας, το 1970, εκπρόσωποι της μειοψηφίας έχουν διατελέσει πρωθυπουργοί για λιγότερο από δύο χρόνια συνολικά. Γελοιότητες τύπου "εκ περιτροπής Προεδρεία" δεν υπάρχουν.
   
7. Παρ όλες τις εμφανείς, δημοκρατικότερες διαφορές σε σχέση με την ενδεχόμενη λύση στο Κυπριακό, για να γίνουν σημαντικές αλλαγές (π.χ συνταγματικές αλλαγές) απαιτείται πλειοψηφία στους εκπροσώπους της κάθε εθνοτικής ομάδας ξεχωριστά. Οι Βαλλόνοι, υπό το βάρος των πιέσεων, αποδέχθηκαν και υποστήριξαν τις συνταγματικές αλλαγές που έδωσαν περισσότερα δικαιώματα στην πλειοψηφία. Οι Τούρκοι θα το έκαναν;
8. Μετά από όλες τις αναθεωρήσεις οι Φλαμανδοί επιζητούν νέες αλλαγές στο Σύνταγμα. Θεωρούν ότι ακόμα αδικούνται σε πολλούς τομείς και ουσιαστικά έχουν κουραστεί να μοιράζονται το ίδιο κράτος με μία διαφορετική εθνοτική ομάδα. Οικονομικά δε, μεταφέρουν στους ώμους τους και τους Γαλλόφωνους, αφού η Βαλλονία μειονεκτεί οικονομικά απέναντι στην Φλάνδρα.
9. Σήμερα, πλειοψηφούσα γνώμη στην Φλάνδρα (και μειοψηφούσα αλλά αυξανόμενη ακόμα και στην Βαλλονία) είναι η διάλυση της ομοσπονδίας και του Βελγίου. Οι πιέσεις αυξάνονται και παραμένει μία χώρα ακόμα μόνο λόγω του ότι είναι η καρδιά της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η Ευρωπαϊκή Ένωση το κρατάει ενωμένο με νύχια και με δόντια.

Ο επόμενος που θα προσπαθήσει να αντικρούσει το ότι στην Κύπρο προωθείτε μία παγκόσμια πρωτοτυπία φέρνοντας ως παράδειγμα το Βέλγιο ας κάτσει πρώτα να διαβάσει τι συνέβηκε στο Βέλγιο, τι συμβαίνει στο Βέλγιο, τι είναι το Βέλγιο.

Η σύγκριση με το Βέλγιο μία χρησιμότητα έχει μόνο, να μας προσφέρει μια ματιά στο μέλλον μας. Ένα σχετικά δημοκρατικό παράδειγμα ομοσπονδίας, ανάμεσα σε δύο λαούς που τους ένωναν κάποια πράγματα και δεν τους χώριζαν πολλά, καταλήγει μετά από 38 χρόνια στην πλειοψηφούσα εθνοτική ομάδα να παρακαλά να αποδεσμευτεί από το κράτος του Βελγίου.

Πόσο θα αντέξει το έκτρωμα που θέλουν να επιβάλουν στην Κύπρο, με την συντριπτική μειοψηφία του 9% (τόσο είναι το σημερινό ποσοστό των τ/κ) να έχει υπερπρονόμια έναντι της πλειοψηφίας; Σε πόσα χρόνια θα παρακαλάμε εμείς να αποδεσμευτούμε, ξεχνώντας τα κατεχόμενα εδάφη μας; Σε πέντε; Δέκα;

Η ομοσπονδία δεν είναι η λύση του προβλήματος, είναι η απαρχή μεγαλύτερων προβλημάτων που θα μας απασχολούν δεκαετίες. Εξαιρουμένου ελεγχόμενων πολιτικών και ηλίθιων χειροκροτητών, αυτό μπορεί να το καταλάβει ο οποιοσδήποτε.