Πολιτική δημοσκόπηση για τις Ευρωεκλογές

Το http://euprofiler.eu/ προσφέρει έναν εξαιρετικό τρόπο να ανακαλύψετε σε ποιο κόμμα βρίσκεστε πιο κοντά. Το quiz ζητάει την τοποθέτηση σας σε διάφορα θέματα και ακολούθως τα συγκρίνει με τις πολιτικές θέσεις των κομμάτων και εμφανίζει τα τελικά αποτελέσματα.

Ξεκινώντας επιλέγεις την γλώσσα σου και την χώρα στην οποία ανήκεις. Ακολουθούν τριάντα ερωτήσεις για διάφορα σχετικά ζητήματα. Ακολούθως επιλέγεις πια από τα θέματα είναι περισσότερο και πια λιγότερο σημαντικά, ανεξαρτήτως του τι απάντησες στο καθένα. Στην τελευταία σελίδα απαντάς πόση πιθανότητα υπάρχει να ψηφίσεις το κάθε κόμμα της χώρας σου στις επερχόμενες ευρωεκλογές. Αυτό ήταν.

Σε έναν πολιτικό χάρτη θα παρουσιάσει την θέση σου και την θέση του κάθε κόμματος της χώρας σου. Αγνόησε τον αφού η σημαντικότητα του είναι μικρή, και επέλεξε από την δεξιά στήλη "Αναλύστε την αντιστοίχιση με κόμματα" για να ανακαλύψεις σε πιο κόμμα βρίσκεσαι πιο κοντά.

Η δικιά μου αντιστοιχία ήταν η ακόλουθη:
1. Δημοκρατικό Κόμμα 60,8%
2. Κίνημα Οικολόγων Περιβαλλοντιστών 60,7%
3. Ευρωπαϊκό Κόμμα 51,8%
4. Κίνημα Σοσιαλδημοκρατών ΕΔΕΚ 45,4%
5. Ανορθωτικό Κόμμα Εργαζόμενου Λαού 43,5%
6. Δημοκρατικός Συναγερμός 36,2%

Σε σχέση με τα Ελλαδικά κόμματα:
1. Δημοκρατική Αναγέννηση 80,1%
2. Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός 76,9%
3. Νέα Δημοκρατία 50,0%
4. Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας 38,8%
5. Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς 28,7%
6. Οικολόγοι Πράσινοι 28,4%
7. Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα 25,5%

Και οι καλύτερες αντιστοιχίες μου πανευρωπαϊκά:
1. Fiamma Tricolore/La Destra-Movimento per l'Autonomia-Partito Pensionati-Alleanza di Centro 84,3%
2. Mouvement Pour la France 82,7%
3. Hrvatska stranka prava 81,3%
4. Δημοκρατική Αναγέννηση 80,1%
5. Lega Nord 77,0%
6. Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός 76,9%
7. Slovenská národná strana 76,0%
8. Libertas 75,0%

Να μπει και στην ιστοσελίδα του πυρήνα Κύπρου παρακαλώ

Αφού μπήκατε στον κόπο να διοχετεύσετε στα "κεντρικά" την άποψη σας για το συλλαλητήριο, για το αν ήταν ηρωική ή όχι η απόφαση του λαού τον Απρίλιο του 2004, για το αν τα άτομα που ηγήθηκαν της προσπάθειας το 2004 (και βρίσκονται ακόμα στην πρώτη γραμμή των αγώνων) είναι προδότες, και φυσικά για το αν είμαστε εμείς που δώσαμε το παρών μας στο συλλαλητήριο "κακοί Έλληνες", ας δημοσιευσεί και στην ιστοσελίδα του "υποκαταστήματος" της Κύπρου.

Μην ντρέπεστε να παρουσιάσετε και στην Κύπρο την άποψη σας. Οι περισσότεροι εξάλλου ξέραμε ότι η στάση σας τελικά θα ήταν διασπαστική. Δεν είναι ώρα να το μάθουν και οι υπόλοιποι;

Το "πολιτικά ορθό" χτυπάει ξανά

Η Carrie Prejean είναι η Miss California. Στις 19 Απριλίου συμμετείχε στον διαγωνισμό για την ανακήρυξη της Miss USA. Από τα φαβορί από την αρχή, επικρατούσε και στον τελικό μέχρι που έκανε το μοιραίο λάθος να απαντήσει ειλικρινά για το αν θα πρέπει να επιτραπεί ο γάμος ομοφυλόφιλων και σε άλλες πολιτείες των Ηνωμένων Πολιτειών.

Η ερώτηση τέθηκε από τον ομοφυλόφιλο blogger Perez Hilton. H Prejean απάντησε: "Είναι υπέροχο που οι Αμερικάνοι έχουν το δικαίωμα να επιλέγουν το ένα ή το άλλο.. Εγώ θεωρώ ότι ο γάμος πρέπει να είναι μεταξύ του άντρα και της γυναίκας". Η απάντηση της καταχειροκροτήθηκε αλλά εξόργισε τον Hilton, ο οποίος την βαθμολόγησε με μηδέν καταφέρνοντας να την ρίξει στην δεύτερη θέση. Η μέχρι εκείνη την στιγμή κυριαρχία της στον διαγωνισμό επιβεβαιώθηκε και από τα τηλεοπτικά κανάλια (όπως το παρακάτω) και από τον ίδιο τον Perez Hilton που δήλωσε: "Έχασε εξαιτίας αυτής της ερώτησης. Προηγείτο εμφανώς μέχρι τότε".



Ο γάμος μεταξύ ομοφυλόφιλων δεν αναγνωρίζεται σήμερα από την Ομοσπονδιακή κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών. Τέσσερις πολιτείες τον έχουν αναγνωρίσει, με τελευταία το Βερμόντ.

Στην Καλιφόρνια, την πολιτεία από την οποία προέρχεται η Carrie Prejean, το ανώτατο δικαστήριο αναγνώρισε τον γάμο των ομοφυλοφίλων τον Μάιο του 2008. Μέχρι τις αρχές του Ιουνίου είχαν μαζευτεί πάνω από ένα εκατομμύριο υπογραφές που ζητούσαν δημοψήφισμα για να αλλάξει ο νόμος ώστε να απαγορευθεί και πάλι. Με την πρόταση για νέα απαγόρευση διαφώνησαν: ο τότε υποψήφιος πρόεδρος Μπάρακ Ομπάμα και ο υποψήφιος αντιπρόεδρος Τζόζεφ Μπίντεν, ο ρεπουμπλικάνος κυβερνήτης της Καλιφόρνιας Άρνολντ Σβαρτζενέγκερ, και οι δύο γερουσιαστές της Καλιφόρνιας, οι δέκα μεγαλύτερες εφημερίδες της πολιτείας, η συντριπτική πλειοψηφία των Εβραικών οργανώσεων, η Google, η Apple και πολλοί άλλοι. Απέναντι σε όλους αυτούς, τον Νοέμβριο του 2008 επτά εκατομμύρια πολίτες της Καλιφόρνιας υπερψήφισαν την πρόταση και κατάφεραν να προσθέσουν στο σύνταγμα της πολιτείας την πρόταση: "Μόνο ο γάμος μεταξύ άνδρα και γυναίκας ισχύει και αναγνωρίζεται στην Καλιφόρνια".

Το σχέδιο Ανάν επιστρέφει

Πέντε χρόνια μετά το "Όχι", τιμούμε την επέτειο της 24ης Απριλίου 2004 ξεκαθαρίζοντας πως θα είμαστε στις επάλξεις του αγώνα, ενάντια σε κάθε σχέδιο που θα μας καταστήσει πολίτες 2ης κατηγορίας στην πατρίδα μας.

Μηνύματα προς "Πρώτη Γραμμή"

1. Το έμβλημα και το όνομα που είχατε επιλέξει ήταν εξαιρετικά. Καλώς να έρθουν οι συγχωνεύσεις αλλά ονόματα που θέλουμε 2 λεπτά να τα πούμε ολόκληρα και εμβλήματα του τύπου "παίρνουμε 3-4 ελληνικά σύμβολα, τα ρίχνουμε το ένα πάνω στο άλλο και δημιουργούμε έμβλημα" είναι γραφικά. Εμπιστευθείτε το αρχικό σας έργο.
2. Όταν σε διάστημα 23 ωρών οργανώνεις πέντε εκδηλώσεις είναι κοινή λογική ότι δεν θα πετύχεις. Κανείς δεν θα δώσει το παρών και στις πέντε, μόνο 2-3 άτομα θα δώσουν το παρών στις τέσσερις, ο σκληρός πυρήνας 6-7 ατόμων στις τρεις. Για να αποφεύγονται τα ρεζιλίκια και να μπορείς να κάνεις τις εκδηλώσεις στις οποίες καλούσες λοιπόν, οργανώνεις τα πράγματα σωστά.
3. Συνθήματα του τύπου "Λε Λε Λευτεριά Λευτεριά στο παλικάρι" και "Ου καταισχύνω τα όπλα τα ιερά" σίγουρα θα εντυπωσίαζαν, το 1980. Τις τελευταίες δεκαετίες έχουμε την συνήθεια τα συνθήματα μας να έχουν ρυθμό και ομοιοκαταληξία. Άμα δεν μπορείς να αυτοσχεδιάσεις ένα σύνθημα σοβαρό για την περίσταση, φώναξε τα κλασσικά αντικομματικά - αντιτουρκικά - αντικατοχικά. Άμα ούτε αυτό δεν μπορείς να το κάνεις καλύτερα κάνε σιωπηλή διαμαρτυρία. Σε καμία περίπτωση μην αφήνεις ανθρώπους που γεννήθηκαν την δεκαετία του 60 να δίνουν συνθήματα, κάνει την προσπάθεια σου να φέρεις το νεολαιϊστικο πατριωτικό χώρο κοντά στο κίνημα τρεις φορές πιο δύσκολη.
4. Εκατόν πενήντα άτομα σε μία εκδήλωση δεν είναι λίγα για τα δεδομένα της Κύπρου, αντιθέτως! Για να μην αναγκάζεσαι να βάζεις μία μικροσκοπική φωτογραφία ώστε να μην φανούν οι άδειες καρέκλες, εφόσον επέλεξες την τεράστια αίθουσα της ΣΕΚ για την ομιλία, "κλείνεις" τις θέσεις στα πλάγια ώστε ο κόσμος να κάθεται στο κέντρο και να φαίνεται το μέγεθος της προσέλευσης.
5. Αυτό το άρθρο είναι εξαιρετικό για ιστολόγιο, και για ιστολόγιο γράφτηκε. Για την επίσημη σελίδα ενός πατριωτικού κινήματος που φιλοδοξεί να αρθρώσει σύγχρονο ιδεολογικοπολιτικό λόγο, δεν είναι. Και δεν είναι το μόνο.

Έχω την εντύπωση ότι όταν δημιουργούσαν την Πρώτη Γραμμή οι συναγωνιστές είχαν σχεδιάσει την αρχική πορεία της εκπληκτικά. Στους αρχικούς στόχους ήταν και η απορρόφηση - συγχώνευση πατριωτικών κινήσεων όπως το Κίνημα Ελληνικής Αντίστασης, η Εθνική Φωνή Ελληνόψυχων Νέων Λεμεσού και το Εθνικό Μαθητικό Κίνημα Λευκωσίας. Δυστυχώς δεν σχεδίασαν το ίδιο σωστά την πορεία μετά τις συγχωνεύσεις και κάπου χάθηκε ο έλεγχος.

Συνιστώ ανοικτές συζητήσεις ώστε να έρθουμε πιο κοντά, να διασαφηνιστεί ο ρόλος της Πρώτης Γραμμής, να συζητηθεί η πιθανότητα περαιτέρω οργάνωσης και αναδιοργάνωσης του κινήματος.

Οι ευρωεκλογές και η σημασία τους

Του Σίμου Αγγελίδη, υποψήφιου Ευρωβουλευτή ΔΗ.ΚΟ

Οι χώρες κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ταυτόχρονα, διενεργούν εκλογές για την Ευρωβουλή που είναι ένα βασικό όργανο στην Ένωση, όπου ο κυρίαρχος λαός κάθε κράτους-μέλους εκλέγει τους δικούς του εκπροσώπους για να συλλειτουργήσουν και να διαμορφώσουν τη συνεχή εξέλιξη του κοινοτικού κεκτημένου. Για την Κυπριακή Δημοκρατία, η για δεύτερη φορά συμμετοχή στην κυριαρχική αυτή εξουσία των Ευρωπαίων πολιτών έχει πολύ πιο ειδική σημασία. Είναι η ώρα των Ευρωπαίων πολιτών, οπότε και θα πρέπει η εκλογική αυτή δράση για ό,τι αφορά τη δική μας συμμετοχή να αποβλέψει και στην υποβολή προς την κοινή γνώμη των Ευρωπαίων πολιτών ότι, στην Κύπρο εν έτει 2009, εξακολουθεί ένας ξένος στρατός εισβολής, κατοχής, με παράνομους εποίκους, να διαιρεί το νησί και να στερεί βασικότατα ανθρώπινα δικαιώματα σε Ευρωπαίους πολίτες.

Είναι αφορμή για μιαν ακόμη φορά να προβάλουμε την ανάγκη, η ηθική και το δίκαιο, να υπερισχύσουν του δυνατού που δεν σέβεται τις αρχές και αξίες επί των οποίων η Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και όλη η πολιτισμένη ανθρωπότητα στηρίζεται για ειρηνική συνύπαρξη. Οφείλουν οι Ευρωπαίοι ψηφοφόροι αλλά και οι κατά τις διάφορες χώρες-μέλη υποψήφιοι να απαντήσουν στο απλό ερώτημα:

Οι ίδιοι δέχονται να έχουν στερηθεί βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων; Δέχονται να μην έχουν δικαίωμα επί της περιουσίας τους, να μην μπορούν να διακινούνται και να εγκαθίστανται όπου επιθυμούν, απλώς γιατί τη μισή τους χώρα την κατέχει παράνομα μια πανίσχυρη στρατιωτική χώρα; Όλοι εκείνοι οι αγώνες των ευρωπαϊκών λαών, για ελευθερία και σεβασμό της αξιοπρέπειας του ανθρώπου, δεν τους αφορούν για ό,τι αφορά τους Ευρωπαίους πολίτες της Κύπρου;

Είναι γι’ αυτόν το λόγο που αγωνίστηκα με τις λίγες προσωπικές δυνάμεις, μαζί όμως με πολλούς άλλους, στο να διασωθεί η Κυπριακή Δημοκρατία από λύση ως του Σχεδίου Ανάν, ώστε να ενταχθεί την 1/5/2004 στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Με δέος και ιδιαίτερο σεβασμό στην τιμητική επιλογή μου για να είμαι ένας στην ομάδα του Δημοκρατικού Κόμματος για τις ευρωεκλογές, ισχυρίζομαι ότι το δίκαιο αποτελεί ένα ασφαλές στήριγμα για κάθε μικρό Κράτος, ώστε να διεκδικεί διασφάλιση όλων των δικαιωμάτων που έχουν και όλοι οι άλλοι Ευρωπαίοι πολίτες των άλλων 26 χωρών-μελών. Συρρίκνωση των δικαιωμάτων αυτών δεν χωρεί, όπως ούτε μοιρολατρία. Ο αγώνας είναι δύσκολος, αλλά συνεχίζεται ως καθήκον στην ιστορία και στις θυσίες διαχρονικά του λαού και κύρια των νέων της Κύπρου.

Το Δράσις Κ.Ε.Σ κατά την επταετία - Η αληθινή ιστορία

1967

Η Χούντα των Συνταγματαρχών καταλύει την Δημοκρατία και καταλαμβάνει την εξουσία. Όπως και στις Ελλαδικές φοιτητικές ενώσεις, έτσι και στην ΕΦΕΚ Αθήνας το εκλεγμένο συμβούλιο καθαιρείται και διορίζονται συμπαθούντες προς την δικτατορία. Οι Κυπριακές Φοιτητικές Ενώσεις των κομμουνιστικών κρατών και η ΕΦΕΚ Αγγλίας (για λόγους που δεν είναι της παρούσης) καταγγέλλουν το διορισμένο συμβούλιο και δηλώνουν ότι δεν το αναγνωρίζουν.

1968

Ιδρύεται το Δράσις διακηρύσσοντας: "Καθοδηγητικός μας φάρος ο αγών της Ενώσεως". Από την αρχή βρίσκεται απέναντι από την Χούντα, αντιδρώντας στην υποχωρητικότητα της στο Κυπριακό, στην απόσυρση της μεραρχίας από την Κύπρο και στην σύμπλευση του καθεστώτος με τον Μακάριο. Κανένα μέλος της διορισμένης ΕΦΕΚ Αθηνών δεν ανήκει στο Δράσις.

1969

Ηγετικά μέλη του διορισμένου συμβουλίου της ΕΦΕΚ απομακρύνονται από το καθεστώς, έχοντας προδώσει την Χούντα (τέθηκαν υπό τις διαταγές του Στρατηγού Γρίβα και αποπειράθηκαν να δημιουργήσουν αντάρτικες ομάδες με σκοπό την απομάκρυνση της). Ως εκ τούτου το καθεστώς, δίνει στην ΕΦΕΚ Αθηνών κατ' εξαίρεση το δικαίωμα διεξαγωγής εκλογών, τερματίζοντας το σύστημα των διορισμών. Διάφοροι σχηματισμοί συμμετέχουν στις πρώτες δημοκρατικές φοιτητικές εκλογές, μεταξύ των οποίων και ο συνδυασμός "Φοίνικας" που πρόσκειται στην Χούντα. Το Δράσις επικρατεί.

1970

Οι τάσεις σχηματοποιούνται σε δύο παρατάξεις: Το Δράσις και τον Συνασπισμό Εθνικοφρόνων Φοιτητών "Ο Παλμός". Το Δράσις επικρατεί για ακόμα μία χρονιά.

1971

"Ο Παλμός" αποχωρεί μετά από επεισοδιακές εκλογές, το Δράσις επικρατεί και αναλαμβάνει την ηγεσία του αντιδικτατορικού και εθνικού αγώνα. Ζητά από την ΕΦΕΚ Αγγλίας να βάλει θέμα καταδίκης της Χούντας στο συνέδριο της Ομοσπονδίας Εθνικών Φοιτητικών Ενώσεων Κυπρίων. Η ΕΦΕΚ Αγγλίας αρνείται ακολουθώντας την θέση του Μακαρίου ότι "είναι εσωτερικό θέμα της Ελλάδας". Το Δράσις πιέζει για να επιτραπούν οι εκλογές και στην ΕΦΕΚ Θεσσαλονίκης αλλά το καθεστώς είναι ανένδοτο, απειλώντας και ξυλοκοπώντας τους Δρασίτες.

1972

Νέα επικράτηση του Δράσις και νέοι αγώνες ενάντια στην Χούντα. Το Δράσις, ελέγχοντας πλήρως ΕΦΕΚ Αθηνών και ΟΕΦΕΚ, ανακοινώνει μέσω της τελευταίας: "Ημείς οι Κύπριοι φοιτηταί αξιούμεν την άμεσον διεξαγωγήν εκλογών. Αναλαμβάνομεν τον ανένδοτον αγώνα για την αποκατάστασιν των ακαδημαϊκών ελευθεριών. Εις τον δημοκρατικόν και φιλελεύθερον τούτον αγώνα μας έχομεν συμπαραστάτες τόσον τον φοιτητικόν κόσμον της Ελλάδος, όσο και του εξωτερικού". Η Χούντα αντιδρά άμεσα διατάζοντας την απέλαση των Δρασιτών της ΟΕΦΕΚ. "Έξι ηγέτες της ΟΕΦΕΚ απήλασε το καθεστώς Αθηνών επειδή κατήγγειλαν την κατάλυση της Δημοκρατίας" θα γράψει την επόμενη μέρα το εκφραστικό όργανο του ΑΚΕΛ. Στην "Ιστορία της σύγχρονης Ελλάδος" θα σημειώσει μερικά χρόνια αργότερα ο Σόλων Γρηγοριάδης: "το πρώτο ρήγμα στο τείχος που έκτιζε το καθεστώς γύρω από τον φοιτητικό κόσμο για να τον κρατά απομονωμένο από την πολιτική πραγματικότητα, το άνοιξαν οι Κύπριοι φοιτητές της Ε.Φ.Ε.Κ."

1973

Η ΟΕΦΕΚ, το συμβούλιο της οποίας συνεχίζει να είναι το συμβούλιο του Δράσις, στηρίζει μαζί με όλο το νεολαιίστικο κίνημα της Κύπρου τον Στρατηγό Γρίβα. Με ανακοινώσεις του συγχρόνως απαιτεί να επιτραπεί η είσοδος στην Ελλάδα όσων απελάθηκαν από την Χούντα το 1972 και όσων απαγορεύτηκε η είσοδος στην Ελλάδα, πρώην και νυν στελεχών του Δράσις στο σύνολο τους, της μόνης οργανωμένης Κυπριακής φοιτητικής κίνησης που αγωνίστηκε κατά της δικτατορίας.

1974

Ένα κύμα αισιοδοξίας διακατέχει το φοιτητικό κίνημα με την απομάκρυνση του δικτάτορα Παπαδόπουλου. Το νέο καθεστώς επιτρέπει την είσοδο στην Ελλάδα των έξι που είχαν απελαθεί τον Μάη του '73, διατηρώντας ωστόσο την απαγόρευση για μερικούς άλλους Δρασίτες. Οι ελπίδες διαψεύδονται με την αφελέστατη προσπάθεια πραξικοπήματος του Ιωαννίδη και την μετέπειτα Τουρκική εισβολή. Εκατοντάδες Δρασίτες αναζητούν τρόπο να μεταφερθούν στην Κύπρο και να πολεμήσουν. Πολλοί από αυτούς τα καταφέρνουν. Σαράντα άτομα δίνουν την ζωή τους μαχόμενοι για την Πατρίδα.

Και η συνέχεια...

Για δεκαετίες μετά, ενώ οι μνήμες των αγωνιστών του Δράσις είναι νωπές, οι φοιτητές θα επιλέγουν το κίνημα σε κάθε εκλογική αναμέτρηση. Μόνο στα μέσα της δεκαετίας του '90 το κομματικό κατεστημένο θα καταφέρει να διεμβολίσει το αυτόνομο κίνημα και να ελέγξει την ΕΦΕΚ Αθηνών, όταν πια θα έχουν περάσει αρκετά χρόνια και η αλήθεια θα έχει ξεχαστεί, ώστε εκείνος ο όμορφος αγώνας να μπορεί να κατασυκοφαντηθεί από αυτούς που ήταν και πάλι προκλητικά απόντες. Το Δράσις παραμένει όμως εδώ, μία ζωντανή ιδέα που έχει γαλουχήσει γενιές Ελλήνων, κρατώντας τα λάβαρα του αγώνα ψηλά για 41 χρόνια.

Αυτόνομα κι Ενωτικά!

Ε.Φ.Α.Ε.Φ.Π

Η σημαντικότητα του Ενιαίου Φορέα Αυτόνομων Ενωτικών Φοιτητικών Παρατάξεων ξεπερνάει τα όρια του φοιτητικού κινήματος. Οι παρατάξεις του Φορέα αποτελούν για 40 χρόνια φάρο ιδεών και αγώνων για τους φοιτητές και την Κύπρο. Όσοι περάσανε από τις παρατάξεις του Φορέα θυμούνται με περηφάνια τους αγώνες που είχαν δώσει σε δύσκολες εποχές. Κάποιοι ασυμβίβαστοι αγωνιστές, καταξιωμένοι στους χώρους εργασίας τους και στην κυπριακή κοινωνία, παραμένουν πεπεισμένοι ότι η μόνη βιώσιμη λύση στο Κυπριακό είναι αυτή που πρώτες οι παρατάξεις του Φορέα χάραξαν.

Το 2009 επιφύλαξε μεγαλοπρεπείς νίκες. Η Ανεξάρτητη Φοιτητική ΈΠΑΛξη επανήλθε στην Φοιτητική Ένωση του Πανεπιστημίου Κύπρου υπερδιπλασιάζωντας την δυναμικότητα της. Η Παγκύπρια Ενιαία Οργάνωση Φοιτητών ξεπέρασε τις δυσκολίες και σημείωσε άνοδο στην Θεσσαλονίκη. Η ανάρτηση έχει γραφτεί λίγες μέρες πριν ριχθεί στην μάχη και η αιχμή του δόρατος των παρατάξεων, το Δράσις - ΚΕΣ, το οποίο είμαστε σίγουροι ότι θα μας κάνει και πάλι περήφανους. Φυσικά κάθε συναγωνιστής χάρηκε για την τεράστια επιτυχία του Μετώπου Κυπρίων Φοιτητών στο Ηνωμένο Βασίλειο, παρά τις διαφορές μας.

Δυστυχώς οι πολλές νίκες συνοδεύτηκαν και από μία απογοήτευση. Η Α.Φ.Σ.Κ Φλόγα δεν συμμετείχε στις εκλογές της Πάτρας, για πρώτη φορά από την δημιουργία της, το 2000. Αν και εδώ και αρκετά χρόνια η Α.Φ.Σ.Κ Φλόγα δεν κατακτούσε έδρα στην Φοιτητική Ένωση, η παρουσία μας και μόνο σε ένα ακόμα φοιτητικό κέντρο ήταν σημαντική. Κάπου εδώ αρχίζουν τα αρνητικά...

Η δραστηριότητα του Φορέα εδώ και αρκετά χρόνια περιορίζεται στο ετήσιο συνέδριο και σε ελάχιστες κοινές εκδηλώσεις των παρατάξεων. Ποτέ δεν έχει στρέψει το βλέμμα στην προσπάθεια να δημιουργηθούν παρατάξεις και να στηριχθούν σε μικρότερα εκλογικά κέντρα. Οι παρατάξεις που δημιουργήθηκαν, κυρίως στις αρχές της τρέχουσας δεκαετίας, μεταξύ των οποίων και η Α.Φ.Σ.Κ Φλόγα, ήταν αυτόνομες προσπάθειες που δεν στηρίχθηκαν καθόλου στον Φορέα για την δημιουργία τους και δεν στηρίχθηκαν αρκετά από τον Φορέα για την μετέπειτα δράση τους.

Έκδηλη ήταν η ικανοποίηση των συναγωνιστών όταν ενημερώνονταν στα συνέδρια ότι νέες φιλικές παρατάξεις ξεπετάγονταν. Πάτρα, Κομοτηνή, Ιωάννινα, Intercollege. Πέρα όμως από αυτήν την ικανοποίηση δεν υπήρχε ουσιαστική βοήθεια. Δεν μιλάμε για οικονομική βοήθεια βέβαια, αφού οι δυνατότητες του Φορέα οικονομικά είναι ούτως ή άλλως μικρές (και όσο είναι δυνατόν υπήρξε). Αλλά ενώ οι κομματικές οργανώσεις δημιουργούν τεράστια δίκτυα σύνδεσης μεταξύ τους, οι αυτόνομες παρακαλούσαν η μία την άλλη για μερικά ονόματα φιλικών προς τις ιδέες μας. Και πολλές φορές δεν έπαιρναν απάντηση.

Υπήρξαν και σχετικά καλύτερες εποχές. Όταν η συνεργασία Δράσις - Π.Ε.Ο.Φ ήταν σε άλλο επίπεδο στην Ελλάδα, καλύτερο από το σημερινό (πάντα παραμένουν αδελφικές βέβαια). Ή όταν η Ομάδα Πρωτοβουλίας Ελλήνων Κύπρου στο ΑΤΙ στήριζε και καθοδηγούσε τις νέες προσπάθειες.

Στα τέλη του 2008 χίλιοι μαθητές ξεχύθηκαν στους δρόμους της Λευκωσίας, της Λεμεσού και της Λάρνακας, κάτω από τα λάβαρα της Ε.Φ.Ε.Ν και του Ε.ΜΑ.Κ. Οκτακόσιοι από αυτούς στην Λευκωσία, γύρισαν την πλάτη στα κομματικά κελεύσματα που τους πρόσταζαν να καταδικάσουν την ανακήρυξη του ψευδοκράτους με γιορταστικές συναυλίες σε κλειστά γήπεδα, και πορεύθηκαν στο οδόφραγμα της κατοχής. Σε λίγους μήνες οι πρώτοι από αυτούς τους χίλιους θα διασκορπιστούν σε φοιτητικά κέντρα της Κύπρου, της Ελλάδας και του εξωτερικού, σε λίγα χρόνια θα τους ακολουθήσουν και οι υπόλοιποι. Εμείς θα επιτρέψουμε και πάλι να απορροφηθούν από τις κομματικές δυνάμεις και να καταστούν κομμάτι του κατεστημένου;

Ο Φορέας οφείλει να στρέψει το βλέμμα του έξω από τα δικά του φοιτητικά κέντρα. Να καταστεί φορέας νέων αγώνων όπου υπάρχουν Κύπριοι φοιτητές, όχι απλώς Φορέας συνεργασίας Αθήνας, Θεσσαλονίκης και Πανεπιστημίου Κύπρου. Να στηρίξει και να οργανώσει νέες προσπάθειες όπου είναι δυνατόν. Με προτεραιότητα στα μεγάλα φοιτητικά κέντρα και σε όσα έχουμε ιστορία:

• Επανασύσταση της Ο.Π.Ε.Κ με νέα έδρα το ΤΕ.ΠΑ.Κ
• Επανασύσταση της Ασπίδας στο τότε Intercollege και σήμερα Πανεπιστήμιο Λευκωσίας
• Οργάνωση στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου (είχε γίνει προσπάθεια και πριν 3-4 χρόνια, στο τότε Cyprus College) και στο Frederick
  
• Επανασύσταση της Φλόγας στην Πάτρα, της Αιχμής στην Κομοτηνή και νέα προσπάθεια στα Ιωάννινα.

Εννοείτε ότι απέναντι στο πατριωτικό κίνημα και στην Ιστορία, ευθύνες δεν έχει μόνο ο Φορέας. Οι συναγωνιστές των παρατάξεων πρέπει να δράσουν ατομικά στηρίζοντας την δημιουργία νέων προσπαθειών. Όσοι δεν είναι πια φοιτητές το ίδιο. Οι συναγωνιστές που βρίσκονται σε φοιτητικά κέντρα χωρίς την παρουσία αυτόνομης παράταξης πρέπει να ενεργοποιηθούν μόνοι τους. Πολλές παρατάξεις έχουν στηθεί από ένα άτομο ή μία χούφτα ατόμων και έχουν γράψει ιστορία.

Οφείλουμε να δώσουμε σε όλους τους φοιτητές μία επιλογή ελεύθερη και αυτόνομη. Να μεταφέρουμε τις ιδέες μας σε όσο το δυνατόν περισσότερα φοιτητικά κέντρα. Οφείλουμε να νικήσουμε.

Update Έχω ενημερωθεί ότι γίνονται ήδη προσπάθειες για οργάνωση του αγώνα μας σε ΤΕ.ΠΑ.Κ και Frederick, ενώ προσπάθεια υπάρχει σε εξέλιξη και στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας. Καλή τύχη και καλή δύναμη στους συναγωνιστές.

Η δική ΜΑΣ χρονιά!

Πρωτοπορία 34.23% (-1.79%), 3 έδρες, 739 ψήφοι
Προοδευτική 33.16% (-1.77%), 3 έδρες, 716 ψήφοι
Δράσις ΚΕΣ 15.75% (+4.52%), 1 έδρα, 340 ψήφοι
Αναγέννηση 7.92% (-2.62%), 1 έδρα, 171 ψήφοι
Αγώνας 7.78% (+0.51%), 1 έδρα, 168 ψήφοι
Ανατροπή 1.16% (+1.16%), χωρίς έδρα, 25 ψήφοι

Το ποτάμι έγινε χείμαρρος και τους πήρε όλους! Το Δράσις Κ.Ε.Σ σημείωσε απίστευτη άνοδο, άγγιξε ποσοστά που έχουμε να δούμε από το 2004 και είναι ο αδιαφιλονίκητος θριαμβευτής των φοιτητικών εκλογών της Αθήνας.

Και τώρα και πάντα Δράσις ΚΕΣ!

• Αποτελέσματα Θεσσαλονίκης
• Αποτελέσματα Πανεπιστημίου Κύπρου
• Αποτελέσματα Ηνωμένου Βασιλείου
  

Στις 5 Aπριλίου στις εκλογές της ΕΦΕΚ Αθήνας...

Έχεις επιλογή.

Αύριο στηρίζουμε ΔΡΑΣΙΣ Κ.Ε.Σ. για την πατρίδα και το φοιτητή.

Ψηφοφορία 06:00-18:00 (12:00-13:00 διάλειμμα) στην Ιατρική Σχολή οδός Μικράς Ασίας, Γουδί.

Με ταυτότητα ή διαβατήριο ή άδεια οδήγησης.

ΓΙΑΤΙ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΜΙΑ ΙΔΕΑ ΖΕΙ ΚΡΑΤΩΝΤΑΣ ΤΑ ΛΑΒΑΡΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΨΗΛΑ.

Στηρίζουμε Δράσις - Κ.Ε.Σ

Γενική Συνέλευση ΕΦΕΚ Αθήνας - 29 Μαρτίου 2009 - Ομιλία Α'

Γενική Συνέλευση ΕΦΕΚ Αθήνας - 29 Μαρτίου 2009 - Ομιλία Β'

"Εμείς καλούμε όλους τους φοιτητές, στις 5 του Απρίλη, να ψηφίσουν πατριωτικά. Πέντε παρατάξεις, δύο πολιτικές, το Δράσις - Κ.Ε.Σ εναντίον όλων. Γιατί το ποτάμι έγινε χείμαρρος και θα σας πάρει όλους! Και τώρα και πάντα Δράσις - Κ.Ε.Σ!"

Στην Αθήνα μια ιδέα ζει!

Απόψε ας πλαγιάσουμε σε μαρμαρένια αλώνια,
μ' ανέμους και με χιόνια, με λύκους και σκυλιά.

Εμπρός μη χάνουμε καιρό, ας πούμε αράδα-αράδα,
Ελλάδα μας, Ελλάδα, αστέρι τ' ουρανού.
Ελλάδα μας, Ελλάδα δε βγαίνεις απ΄το νου.

Κι΄ας έρθει ο Χάρος για να δει με τι κορμιά θα μπλέξει.
Ας έρθει κι ας διαλέξει, πριν μπει στη μαύρη γη.

Εμπρός μη χάνουμε καιρό, ας πούμε αράδα-αράδα,
Ελλάδα μας, Ελλάδα, αστέρι τ'ουρανού.
Ελλάδα μας, Ελλάδα δε βγαίνεις απ΄το νου.

Η αγάπη θέλει φίλημα κι ο πόλεμος τραγούδι.
Στην κεφαλή λουλούδι και φλόγα στην καρδιά.

Εμπρός μη χάνουμε καιρό, ας πούμε αράδα-αράδα,
Ελλάδα μας, Ελλάδα, αστέρι τ'ουρανού.
Ελλάδα μας, Ελλάδα δε βγαίνεις απ΄το νου.

Δράσις Κ.Ε.Σ - 41 χρόνια αγώνων

1968 - Ίδρυση του Δράσις

«…Καθοδηγητικός μας φάρος ο αγών της Ενώσεως και πλαίσια εντός των όποιων κινούμεθα η Υπερκομματική πολιτική και το ενδιαφέρον προς όλους υμάς δια την επίλυσην των φοιτητικών προβλημάτων…».

Με αυτή τη διακήρυξη, μια ολιγάριθμη ομάδα φοιτητών σ΄ ένα από τα δωμάτια της εστίας Πατησίων αναλαμβάνουν να γίνουν πρωταγωνιστές σε καιρούς δύσκολους, με τη δημιουργία της «ΔΡΑΣΙΣ»

1972 - Το πρώτο ρήγμα στο τείχος της Χούντας


Στις 11 Μαΐου 1972, η ΔΡΑΣΙΣ γίνεται επικεφαλής του αγώνα ενάντια στο χουντικό καθεστώς. Η χούντα αντιδρά και στις 13 Μαΐου 1972 απελαύνει έξι συναγωνιστές μας που βρίσκονταν στο κεντρικό κλιμάκιο της ΟΕΦΕΚ.

1974 - Ιερός Λόχος

Μπροστά στις δύσκολες στιγμές που περνά η πατρίδα μας, η ΔΡΑΣΙΣ δε θα παραμείνει αμέτοχη. Οι συναγωνιστές ζητούν άμεση επιστράτευση. Το αίτημα τους δεν κατέστει δυνατό να ικανοποιηθεί, έτσι αναζητούν τρόπο για κάθοδο στην Κύπρο. Στις 22 Ιουλίου 1974 αναχωρούν για το νησί με το επιβατικό πλοίο "Ρέθυμνος" και συγκροτούνται σε μια μονάδα με την επωνυμία "Ιερός Λόχος". Το πλοίο λαμβάνει τελικά διαταγή για να επιστρέψει στη Ρόδο.

Οι αγωνιστές της ΔΡΑΣΙΣ όμως, αποφασισμένοι να πολεμήσουν για την Κύπρο, φτάνουν στις 3 Αυγούστου στη Λεμεσό με το πλοίο "Ιάσων".

Σαράντα άτομα από την αποστολή άφησαν την τελευταία τους πνοή μαχόμενοι για την πατρίδα.

1975 - Φωτιά στην Αγγλική πρεσβεία Αθηνών

Οι μαχητικές διαδηλώσεις έξω από την αγγλική πρεσβεία, διεξάγονται για δέκα συνεχόμενες μέρες, ως ένδειξη διαμαρτυρίας για τη μετακίνηση τουρκοκυπρίων από τις αγγλικές βάσεις στα κατεχόμενα από τους Άγγλους, αλλά και για το φόνο του ήρωα μαθητή Πανίκου Δημητρίου από τα αγγλικά τανκς.

Συγκρούσεις με τα ΜΑΤ και την ασφάλεια της πρεσβείας, τραυματισμοί, συλλήψεις, κρατήσεις στα υπόγεια της Γενικής Ασφάλειας δεν λυγίζουν τους συναγωνιστές.

1977 - Όχι στην Ομοσπονδία


Οι συναντήσεις Μακαρίου-Ντεκτάς και η αποδοχή της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας, η επίσκεψη Βαλνταχαϊμ στη Κύπρο, η αποστολή Γλίφορντ, βρίσκουν την Ε.Κ.Φ.ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ. όρθια στο μετερίζι του αγώνα, ενάντια στις νέες υποχωρήσεις.

1983 - Όχι στο ψευδοκράτος


«Η Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ. καταδικάζει με αποτροπιασμό την πραξικοπηματική ενέργεια των τουρκοκυπρίων και της Τουρκίας για την ανακήρυξη ανεξάρτητου "κράτους"…».

Με συνεχείς ανακοινώσεις και συγκεντρώσεις έξω από την τουρκική πρεσβεία το ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ. βροντοφωνάζει ΟΧΙ ΣΤΟ ΨΕΥΔΟΚΡΑΤΟΣ.

Κορύφωση των εκδηλώσεων καταδίκης του ψευδοκράτους, της συνεχιζόμενης κατοχής και κατάφορης καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αποτέλεσε η μεγάλη αντικατοχική πορεία που ξεκίνησε από την Πάτρα στις 22/12/1983 και κατέληξε στην Αθήνα στις 27/12. Οι πεζοπόροι φοιτητές με συνθήματα: "Όχι στην συρρίκνωση του Ελληνισμού", "Έξω οι Τούρκοι από τη Κύπρο", "Ενότητα-Αγώνας-Λευτεριά", δήλωσαν στο τέλος της πορείας τους πως ο αγώνας θα συνεχιστεί μέχρι την τελική νίκη και δικαίωση.

1984 - Το Δράσις πρώτη δύναμη


Οι φοιτητικές εκλογές του 1984 έδωσαν την απάντηση στη λάσπη και στον πόλεμο που δέχτηκε η Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ., αναδεικνύοντας την πρώτη φοιτητική παράταξη στην Αθήνα. Οι φοιτητές συνειδητοποιώντας την καθαρότητα και την ορθότητα των θέσεων μας, εμπιστευθήκαν σε εμάς τις τύχες του φοιτητικού κινήματος, γεμίζοντας μας έτσι με περισσότερη δύναμη και ευθύνες .

1987 - Το ξήλωμα του θυρεού

Οι συναγωνιστές της Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ., στα πλαίσια των εκδηλώσεων καταδίκης του ψευδοκράτους, ξεκινούν απεργία πείνας έξω από την τουρκική πρεσβεία. Κατά την πέμπτη μέρα της απεργίας, επέτειος της ηρωικής θυσίας του Κυριάκου Μάτση, διοργανώνουμε εκδήλωση στη μνήμη του ήρωα, με πολλούς επίσημους καλεσμένους. Μετά το τέλος της εκδήλωσης, το σύνολο των παρευρισκομένων πορεύεται προς την τουρκική πρεσβεία. Η προκλητική παρουσία Τούρκων στα παράθυρα της πρεσβείας, ηλεκτρίζει ακόμα περισσότερο την ατμόσφαιρα και τρεις συναγωνιστές μας, αψηφώντας όλους τους κινδύνους, σκαρφαλώνουν στη σιδερένια πόρτα της πρεσβείας και αφαιρούν τον τουρκικό θυρεό. Ακολουθούν συμπλοκές με την αστυνομία, συλλήψεις και μεταφορά των κρατουμένων στην Ασφάλεια Αθηνών. Εκεί συνεχίζονται έντονες εκδηλώσεις διαμαρτυρίας με αίτημα την άμεση απελευθέρωση των συναγωνιστών μας, όπως και έγινε το πρωί της επομένης μέρας.

1988 - Στεφάνι στον Άγνωστο Στρατιώτη

Το γεγονός που σφραγίζει τη χρονιά αυτή, είναι η προκλητική επίσκεψη του δημάρχου Κωνσταντινούπολης Νταλάν και του Τούρκου πρωθυπουργού Οζάλ, ο οποίος υπό τον ήχο του εθνικού ύμνου της Τουρκίας επιχείρησε να καταθέσει στεφάνι στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη. Η οργή για το μέγεθος της προδοσίας δεν άφηνε άλλα περιθώρια. Μετά από πολλαπλές συγκρούσεις με τα μπλόκα των ΜΑΤ, τρείς συναγωνιστές μας κατάφεραν να σπάσουν τον κλοιό και ένας από αυτούς έφτασε μέχρι το στεφάνι του Οζάλ, το πήρε στα χέρια, το τσάκισε και το πέταξε μακριά. Στη συνέχεια, απαιτήσαμε και πετύχαμε να καταθέσουμε νέο στεφάνι τιμής, στη μνήμη όλων των ηρώων του έθνους, που έπεσαν μαχόμενοι για την ελευθερία της πατρίδας.

1992 - Δέκα χρόνια στην κορυφή

Σ΄ όσους αγωνίστηκαν για την Ελευθερία της Κύπρου μας και το μεγαλείο της Ελλάδας, αφιερώνουμε το θρίαμβο μας στις φοιτητικές εκλογές. Το ΔΡΑΣΙΣ-ΚΕΣ βρίσκεται για δέκατη χρονιά στη κορυφή και δηλώνει την αμετακίνητη πίστη του στις αξίες του Ελληνισμού, δίνει την υπόσχεση πως θα συνεχίσει τον αντικατοχικό αγώνα, μέχρι την τελική δικαίωση. Έτσι η πολιτική της ελληνοτουρκικής φιλίας που τόσο έντονα υιοθετείται από την ελλαδική και κυπριακή κυβέρνηση, οι προσπάθειες για συνεργασία Αθηνών- Άγκυρας, θα βρουν το ΔΡΑΣΙΣ-ΚΕΣ και πάλι όρθιο στις επάλξεις. Είναι αδύνατο ένα σύμφωνο φιλίας όσο συνεχίζεται η κατοχή στη Κύπρο, οι παραβιάσεις στο Αιγαίο, οι αξιώσεις της Τουρκίας στη Θράκη και η προκλητική συμπεριφορά της στο Μακεδονικό ζήτημα, όσο αφορά την ενέργεια των Σκοπίων.

1996 - Οι σύγχρονοι ηρωομάρτυρες


Το ζεστό, σε γεγονότα και μνήμες, καλοκαίρι του 1996 γινόμαστε μάρτυρες της θυσίας των συγχρόνων ηρώων μας Τάσου Ισαάκ και Σολωμού Σολωμού. Η βάναυση δολοφονία τους συγκλονίζει το πανελλήνιο. Για ακόμα μια φορά, ο Τούρκος κατακτητής δείχνει το βάρβαρο και στυγνό πρόσωπο του, αποδεικνύοντας την πραγματική του υπόσταση, δίνοντας τα διαπιστευτήρια του σε όλους αυτούς που ασπάζονται την ιδέα της επαναπροσέγγισης και της ελληνοτουρκικής φιλίας. Στην Αθήνα, στις 29 Σεπτεμβρίου, τελούμε το σαραντάημερο Εθνικό μνημόσυνο των δύο ηρώων μας, με την παρουσία του υπασπιστή του προέδρου της ελληνικής δημοκρατίας, τον αντιδήμαρχο Αθηναίων και άλλων προσωπικοτήτων. Η θυσία τους, σε μια εποχή ενδοτισμού και ηττοπάθειας, προβάλλει σαν φάρος αγωνιστικότητας και δίνει το μήνυμα μιας αδιάκοπης μάχης μέχρι να αποκατασταθεί η εθνική μας αξιοπρέπεια. Τον Οκτώβρη της ίδιας χρονιάς, το ΔΡΑΣΙΣ-ΚΕΣ ξεσπά σφοδρά στη νέα αποτρόπαια και κτηνώδη δολοφονία από τους Τούρκους, αυτή τη φορά του συμπατριώτη μας, πρόσφυγα από το Λευκόνικο, Πέτρου Κακουλλή.

"Πρέπει επιτέλους να αντιληφθούμε ότι έχουμε απέναντι μας τον Τούρκο, τον προαιώνιο εχθρό του Ελληνισμού. Στη δύσκολη αυτή φάση που διανύουμε χρειάζεται οι Έλληνες της Κύπρου να προτάξουν μαζί με όλο τον Ελληνισμό την ενότητα, το δίκαιο, την αγωνιστικότητα, τις αξίες και τα ιδανικά μας και θα νικήσουμε".

1998 - Άγιε Βασίλη φέρε τους πυραύλους γιατί οι πολιτικοί μας δουλεύουνε για άλλους


Μ΄ αυτό το σύνθημα οργανώνουμε εκδήλωση διαμαρτυρίας, για την ακύρωση της παραλαβής των S-300, έξω από το προεδρικό μέγαρο, στις 29 Δεκεμβρίου.

Με σχετικές ανακοινώσεις τονίζουμε την "αναγκαιότητα έλευσης των πυραύλων γιατί η άμυνα μας δεν διαπραγματεύεται".

2002 - Αντίσταση στον εξευτελισμό


Το ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ. είναι το πρώτο οργανωμένο σύνολο που καλεί τον Ελληνισμό της Κύπρου με ανακοίνωση του να απορρίψει το Σχέδιο Ανάν (εφημερίδα «Σημερινή» 14/11/2002, «Ελεύθερος Τύπος» 15/11/2002, κεντρικό δελτίο ειδήσεων Alter14/11/2002, εκπομπή «Ζούγκλα» στο Μάκη Τριανταφυλλόπουλο). Συνιδρύει μαζί με άλλα οργανωμένα σύνολα την Παγκύπρια Κίνηση Πολιτών, όπου συμμετέχει με δύο εκπροσώπους και αναλαμβάνει το τομέα ενημέρωσης, διαφώτισης και επαφών με προσωπικότητες στην Αθήνα, για δημιουργία αντίστοιχου συντονιστικού φορέα στην Ελλάδα. Η πρώτη εκδήλωση που διοργανώνει η ΠΑ.ΚΙ.Π μετά την ίδρυση της, διεξάγεται στο κατάμεστο στάδιο ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ στη Λευκωσία.

2005 - Cherie δείξε σεβασμό


Στις 30 Δεκεμβρίου διοργανώνουμε δυναμική εκδήλωση διαμαρτυρίας στις βάσεις Ακρωτηρίου σχετικά με την ανάληψη από την Τσέρι Μπλερ υπεράσπισης των νομικών συμφερόντων Άγγλων που σφετερίστηκαν περιουσίες Ελλήνων προσφύγων στα κατεχόμενα. Με αναμμένους πυρσούς και συνθήματα ενάντια στη φιλοτουρκική πολιτική της Αγγλίας, πορευτήκαμε από το κεντρικό δρόμο Ακρωτηρίου και σταματήσαμε σε απόσταση αναπνοής από την πύλη ελέγχου της Βάσης. Οι Βρετανοί στρατιώτες περίμεναν με το χέρι στη σκανδάλη, γεγονός που δυνάμωσε ακόμα περισσότερο τη φωνή και το πείσμα μας.

2006 - Ισαάκ Σολωμέ δεν θα σας ξεχνώ ποτέ



Διοργανώνουμε μαζί με τις οικογένειες των ηρωομαρτύρων μας το ετήσιο μνημόσυνο τους στις 6/8, στο Παραλίμνι. Με τη λήξη του μνημοσύνου πραγματοποιείται πορεία μέχρι το κοιμητήριο, όπου τελείται τρισάγιο και ακολουθεί κατάθεση στεφάνων στη μνήμη των δυο παλικαριών.

Η μαζικότητα και ο παλμός της πορείας μας, άφησε διάχυτη συγκίνηση στα πρόσωπα των παρευρισκομένων και έδωσε το μήνυμα, για άλλη μια φορά, πως δε θα λυγίσουμε και δε θα υποκύψουμε ποτέ. Στόχος μας παραμένει η Απελευθέρωση, γιατί μόνο έτσι θα δικαιωθούν οι ήρωες μας και θα αποκατασταθεί η Εθνική μας αξιοπρέπεια.

2007 - Οι Εφιάλτες βρίσκουν πάντα μπροστά τους Λεωνίδες


Μ΄αυτό το σύνθημα, βρεθήκαμε το πρωί της Παρασκευής 9 Μαρτίου, έξω από την Κυπριακή πρεσβεία, αντιδρώντας στην αιφνιδιαστική κίνηση της κυβέρνησης μας, να κατεδαφίσει το ιστορικό φυλάκιο στην οδό Λήδρας στη Λευκωσία, δήθεν ως ένδειξη καλής θέλησης προς την Τουρκία.

Η είδηση αργά το βράδυ της προηγούμενης μέρας, για τα τεκταινόμενα στη Λευκωσία, μας οδήγησε όλους στο οίκημα του ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ. για έκτακτη γενική συνέλευση, όπου πάρθηκε η απόφαση για αντίδραση μας στη νέα απροκάλυπτη και αδικαιολόγητη πράξη κατάργησης της Ιστορικής Μνήμης. Επιδόθηκε σχετικό ψήφισμα στην Κυπριακή πρεσβεία.

Το Δράσις ΜΟΝΑΔΙΚΗ δύναμη διεκδίκησης στην ΕΦΕΚ Αθήνας

Εικόνα από τα επίσημα πρακτικά της ΕΦΕΚ Αθήνας: Την πρόταση για "συμμετοχή στο επίσημο μνημόσυνο των ηρώων Ισαάκ και Σολωμού που διοργανώνουν οι γονείς τους" υπερψηφίζει μόνο το Δράσις και ψηφίζουν εναντίον Πρωτοπορία, Προοδευτική, Αναγέννηση και Αγώνας!

Όλα τα ψηφίσματα που κατέθεσε το Δράσις ΚΕΣ στην Γενική συνέλευση της ΕΦΕΚ Αθήνας, στις 30 Μαρτίου 2009 (σημειώνουμε ότι όλα απορρίφθηκαν από την Προοδευτική):

1) Ψήφισμα για το Κυπριακό ώστε να απεγκλωβιστούμε από τα πλαίσια της ομοσπονδίας και να επανατοποθετήσουμε το πρόβλημά μας όπως πραγματικά είναι, εισβολή και κατοχή.
2) Ψήφισμα για πλαίσιο συνθημάτων στις αντικατοχικές με συνθήματα όπως «Η Κύπρος είναι Ελληνική» και «Ισαάκ, Σολωμέ δεν θα σας ξεχνώ ποτέ!»
3) Ψήφισμα σχετικά με τα Σκόπια. "Καμιά ανοχή σε ονομασία που να έχει τον όρο Μακεδονία".
4) Ψήφισμα για τις Βρετανικές Βάσεις όπου ζητούμε την αποχώρηση και του τελευταίου Βρετανού στρατιώτη.
5) Ψήφισμα για ανάρτηση των φωτογραφιών των ηρώων της ΕΟΚΑ στο οίκημα της ΕΦΕΚ.
6) Ψήφισμα για τον Συνεταιρισμό για την Ειρήνη.
7) Ψήφισμα καταδίκης της σύστασης επαναπροσεγγιστικής επιτροπής από την ΕΦΕΚ Αθήνας.
8) Ψήφισμα καταδίκης της Τουρκίας για τα εγκλήματα πολέμου που διέπραξε.
9) Ψήφισμα σχετικά με τα γεγονότα που διαδραματίζονται τον τελευταίο καιρό στην Ελλάδα σχετικά με τους βανδαλισμούς που συμβαίνουν από τον αναρχικό χώρο.
10) Ψήφισμα σχετικά με το δικαίωμα προσφυγικής ταυτότητας από τα εκ μητρογονίας τέκνα.
11) Ψήφισμα καταδίκης πρόθεσης του Βασιλικού ναυτικού της Βρετανίας να συμμετάσχει σε ναυτική άσκηση ξηράς των Βρετανικών Βάσεων στην Κύπρο.
12) Ψήφισμα όπου χαιρετίζουμε την απόφαση έλευσης κάλπης για τις ερχόμενες ευρωεκλογές σε φοιτητικά κέντρα του εξωτερικού.
13) Ψήφισμα σχετικά με τα γεγονότα στην Παλαιστίνη.
14) Ψήφισμα σχετικά με την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση που προωθείται στα σχολεία στην Κύπρο.
15) Ψήφισμα για την αυτονόμηση του συλλόγου.
16) Ψήφισμα για την ΠΟΦΕΝ όπου ζητούμε την αποχώρηση της ΕΦ.Ε.Κ. από την κομματοκρατούμενη και ομοσπονδιακή ΠΟΦΕΝ.
17) Ψήφισμα για μείωση αεροπορικών ναύλων.
18) Ψήφισμα για την επίλυση του στεγαστικού προβλήματος.
19) Ψήφισμα για αύξηση και επέκταση της φοιτητικής χορηγίας.
20) Ψήφισμα σχετικά με τα δρομολόγια των Κυπριακών Αερογραμμών (Αθήνας-Πάφου).
21) Ψήφισμα σχετικά με την άδικη μεταχείριση που τυγχάνουν οι συμφοιτητές μας που φοιτούν στο Πανεπιστήμιο Κύπρου με την πληρωμή των συγγραμμάτων τους.

Κάποιες από τις προτάσεις που κατέθεσε το Δράσις ΚΕΣ κατά την διάρκεια της υπόλοιπης χρονιάς και απορρίφθηκαν είναι:

1) Πρόταση για καταδίκη των δηλώσεων Χριστόφια περί επιστροφής στην Κερύνεια υπό Τ/Κ διοίκηση (Απορρίφθηκε από όλες τις κομματικές παρατάξεις)
2) Πρόταση για να εκφράσουμε την αντίθεσή μας στην εμμονή της πολιτικής μας ηγεσίας στην 8η Ιουλίου, η οποία αναφέρεται για επίλυση του Κυπριακού στην Δ/Ζ Δ/Κ Ομοσπονδία (Απορρίφθηκε από όλες τις κομματικές παρατάξεις)
3) Πρόταση για την καταδίκη της συμφωνίας μεταξύ Βρετανίας –Τουρκίας, με την οποία αναγνωριζόταν το ψευδοκράτος (Απορρίφθηκε από όλες τις κομματικές παρατάξεις)
4) Πρόταση για αποστολή δελτίου τύπου σχετικά με την γενοκτονία των Αρμενίων (Απορρίφθηκε από όλες τις κομματικές παρατάξεις)
5) Πρόταση για αποστολή δελτίου τύπου σχετικά με την καταστροφή των κατεχομένων εκκλησιών μας (Απορρίφθηκε από όλες τις κομματικές παρατάξεις)
6) Πρόταση για αύξηση της φοιτητικής χορηγίας (Αναβλήθηκε από την Προοδευτική)
7) Πρόταση για δημιουργία υπηρεσίας εξυπηρέτησης φοιτητών από την ΕΦΕΚ (Στηρίχθηκε από τον Αγώνα και απορρίφθηκε από Πρωτοπορία, Προοδευτική και Αναγέννηση)
8) Πρόταση για να εκδοθεί ανακοίνωση από την ΕΦΕΚ, η οποία θα παραθέτει τα πραγματικά γεγονότα που οδήγησαν στον καταρτισμό του διοικητικού συμβουλίου της ΕΦΕΚ (Απορρίφθηκε από την Προοδευτική)
9) Πρόταση για δελτίο τύπου σχετικά με το ψήφισμα για την Τουρκία για την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση (Απορρίφθηκε από όλες τις κομματικές παρατάξεις)
10) Πρόταση για δελτίο τύπου σχετικά με έλευση κάλπης στην Αθήνα (Απορρίφθηκε από όλες τις κομματικές παρατάξεις)

Ο ηρωικός αγώνας της ΕΟΚΑ σμιλεύει τα πρότυπα του ηρωισμού, της τιμής και της αξιοπρέπειας

του Κώστα Καρδαρά

Η 1η Απριλίου, είναι μία ξεχωριστή ημέρα για την Ελλάδα και τους Έλληνες. Την 1η Απριλίου 1955, ξεκίνησε στην Κύπρο ο απελευθερωτικός αγώνας της ΕΟΚΑ με ξεκάθαρα καθορισμένο σκοπό: την αποτίναξη του Αγγλικού ζυγού και την ΕΝΩΣΗ με την υπόλοιπη Ελλάδα.

Πανάρχαια Ελληνικό νησί η Κύπρος, κατοικημένη από τα νεολιθικά ακόμη χρόνια από Θεσσαλούς και Μακεδόνες αρχικά και από Αχαιούς στη συνέχεια (στην ταραγμένη περίοδο που ακολούθησε τα Τρωικά) ακολούθησε τη μοίρα του ακρίτα αφού απέχει περισσότερα από 800 χιλιόμετρα από την Αθήνα αλλά μόνο 68 από τις τουρκικές ακτές και 120 από τις Συριακές. Γνώρισε πολλούς κατακτητές πού όλοι τους είχαν ένα κοινό παρονομαστή: την επίμονη προσπάθεια βίαιου αφελληνισμού των Κυπρίων, μέσω της καταπιέσεως της γλώσσης και της θρησκείας, προσπάθειες πού βέβαια συνάντησαν σθεναρή αντίσταση και έπεσαν στο κενό. Εκεί άλλωστε σύμφωνα με πολλούς ερευνητές, θα πρέπει να αναζητηθούν οι ρίζες της βαθιάς θρησκευτικότητος των Κυπρίων.

Η Κύπρος ακολούθησε την ιστορία του Ελληνισμού και συμμετείχε σε όλους τους αγώνες του Έθνους. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο μεγάλος Κύπριος ποιητής Βάσος Μιχαηλίδης συμμετείχε μεταξύ άλλων σαν εθελοντής στην Θεσσαλική Επανάσταση του 1878, πολέμησε μάλιστα και στην μάχη της Μακρινίτσας.

Το 1878 τελειώνει η μακρά και οδυνηρή περίοδος της Τουρκικής κατοχής με την πώληση (ή ενοικίαση) της Κύπρου από την Οθωμανική αυτοκρατορία στην Αγγλία. Το 1914 η Αγγλία προσαρτά πλήρως την Κύπρο, ενώ το 1923 στη συνθήκη της Λωζάνης, η Τουρκία παραιτείται παντός δικαιώματος στην Κύπρο.

Η Αγγλοκρατία υπήρξε μία περίοδος στυγνής τυραννίας, με μεγάλες περιόδους καταστολής των βασικοτέρων δικαιωμάτων του Κυπριακού λαού. Με την λήξη του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, κατά τον οποίο οι Κύπριοι (πιστεύοντας τις Αγγλικές υποσχέσεις για αυτοδιάθεση μετά τη νικηφόρα λήξη του) κατατάχθηκαν και πολέμησαν μαζικά (35.000) στον Αγγλικό στρατό και την μη εκπλήρωση των Αγγλικών υποσχέσεων, με πρωτοστάτη την Εκκλησία, φούντωσε η διάθεση για αποτίναξη του ζυγού. Τον Ιανουάριο του 1950, διενεργείται από την Εκκλησία (αφού οι Αγγλικές αρχές αρνούνται την πραγματοποίησή του υπό τον έλεγχό τους) ενυπόγραφο δημοψήφισμα κατά το οποίο παρά τις λυσσαλέες προσπάθειες των Άγγλων, 96% του Κυπριακού λαού τάσσεται υπέρ της Ενώσεως της Κύπρου με την Ελλάδα (μεταξύ αυτών και πολλοί Τουρκοκύπριοι).

Η τότε ελληνική κυβέρνηση παραμένει απαθής θεατής στην κοσμογονία που συντελείται στην Κύπρο (θεωρώντας την ... εσωτερικό θέμα της Αγγλίας). Είναι χαρακτηριστικό πως ο τότε πρωθυπουργός Νικόλαος Πλαστήρας δεν δέχτηκε να συναντήσει την αντιπροσωπεία της Κυπριακής Εθναρχίας που έφερε τους 18 τόμους των υπογραφών του δημοψηφίσματος οι οποίοι τελικά έγιναν δεκτοί ... από την βιβλιοθήκη της Βουλής. Την ίδια αρνητική διάθεση να συμπαραταχθούν με τον αγώνα της Κύπρου έδειξαν και οι Γεώργιος Παπανδρέου και Σοφοκλής Βενιζέλος.

Ο άνθρωπος που το 1954 έφερε τελικά το Κυπριακό στον ΟΗΕ, ο Αλέξανδρος Παπάγος, λίγο μετά από αυτό αρρώστησε από άγνωστη ασθένεια και πέθανε, ενώ αντί των «φυσικών» του διαδόχων ορίσθηκε από το Παλάτι πρωθυπουργός ο Κωνσταντίνος Καραμανλής (είναι γνωστό το μνημόνιο που είχε υπογράψει ένα μήνα πριν, για «συμβιβαστική επίλυση» του Κυπριακού). Η Κύπρος παραμένει μόνη και αβοήθητη.

Αλλά είχε έλθει η ώρα του αγώνα. Ήδη από τον Μάρτιο του 1952 είχε υπογραφεί στην Αθήνα από διακεκριμένους Κύπριους και Ελλαδίτες, μυστικός όρκος για συγκρότηση οργανώσεως για την απελευθέρωση της Κύπρου. Μεταξύ αυτών ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος και ο γνωστός για την αντιστασιακή του δράση στην κατοχή Συνταγματάρχης ε.α. Γεώργιος Γρίβας. Με την σύμφωνη γνώμη του Μακαρίου και βασικό χρηματοδότη την Κυπριακή Εκκλησία, ο Γρίβας αποβιβάζεται στο νησί το Νοέμβριο του 1954 και αρχίζει το δύσκολο έργο της οργανώσεως του αγώνα. Με το σημαδιακό ψευδώνυμο Διγενής και με στρατολόγηση νέων κυρίως από τις τάξεις των χριστιανικών οργανώσεων και την εκπαίδευσή τους στον αντάρτικο αγώνα, ιδρύει την ΕΟΚΑ (Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών).

Αποφασίζεται η 1η Απριλίου 1955 να είναι η ημέρα ενάρξεως της ενόπλου εξεγέρσεως. Παρά το βραχύ χρονικό διάστημα, την 1η Απριλίου η Κύπρος συγκλονίζεται από τις επιθέσεις που ξεκίνησαν τον ηρωικότερο αγώνα του σύγχρονου Ελληνισμού. Ανατίναξη του ραδιοφωνικού σταθμού, επιθέσεις σε στρατιωτικές βάσεις και αστυνομικούς σταθμούς, στο Δικαστικό μέγαρο, στο Αρχηγείο της Αστυνομίας και σε δεκάδες άλλους στόχους παρέλυσαν τον κατακτητή και του έδωσαν μια πρώτη γεύση του τι έμελλε να ακολουθήσει.

Τα τέσσερα χρόνια που ακολούθησαν η Κύπρος απ’ άκρη σ’ άκρη εφλέγετο. Οι αντάρτες στα βουνά και στις πόλεις λίγοι σχετικά σε αριθμό συνεπικουρούμενοι όμως από το σύνολο σχεδόν του πληθυσμού (αναρίθμητα κυπριακά σπίτια έχουν μυστικά υπόγεια καταφύγια για την απόκρυψη ανταρτών και οπλισμού) μετατρέπουν το αντάρτικο σε μία παλλαϊκή εξέγερση που χαρακτηρίσθηκε διεθνώς σαν υπόδειγμα επιτυχημένου αντάρτικου και το πιο επιτυχημένο όλων των εποχών μαζί με αυτό του Φιντέλ Κάστρο στη Κούβα.

Ο κατακτητής αντέδρασε βίαια και σκληρά: συλλήψεις και βασανιστήρια (δεκάδες οι νεκροί από αυτά) εκτελέσεις με απαγχονισμό με δίκες - παρωδία και με ταφή των νεκρών ηρώων στο προαύλιο της φυλακής για να μην γίνονται οι τάφοι τους τόπος προσκυνήματος (αυτά είναι τα περίφημα φυλακισμένα μνήματα), απαράμιλλες ηρωικές στιγμές όπως το ολοκαύτωμα του Γρηγόρη Αυξεντίου, το ολοκαύτωμα του Κυριάκου Μάτση, το ολοκαύτωμα των τεσσάρων ηρώων του αχυρώνα του Λιοπετριού, που χαρακτηρίσθηκε σαν το νέο Χάνι της Γραβιάς και τόσα άλλα, οδήγησαν στην τελική ήττα της κραταιάς Βρετανικής Αυτοκρατορίας από ένα μικρό σε αριθμό, αλλά τεράστιο σε ψυχή λαό και μία χούφτα ένοπλους αγωνιστές.

Το 1959 η Μεγάλη Βρετανία αναγκάζεται να οδηγηθεί στις συνομιλίες της Ζυρίχης και του Λονδίνου που οδήγησαν στην ανεξαρτησία της Κύπρου. Ο αγώνας της ΕΟΚΑ όμως δεν δικαιώθηκε ποτέ πλήρως και προδόθηκε:

1) Από το Ελλαδικό και Κυπριακό κατεστημένο (Μακάριος, Καραμανλής, Αβέρωφ) που ενώ η εντολή του Κυπριακού Λαού, αλλά και η εκπεφρασμένη θέληση του Ελλαδικού ήταν για ΕΝΩΣΗ της Κύπρου με την Ελλάδα, εκείνοι το 1959 στη Ζυρίχη, συμφώνησαν και υπέγραψαν μία ετοιμόρροπη ανεξαρτησία με δυσανάλογη συμμετοχή των απόντων και εχθρικών προς τον αγώνα Τουρκοκυπρίων και διατήρηση των Βρετανικών βάσεων, ενώ ξαναέβαλαν στο παιχνίδι και την Τουρκία (με τα γνωστά ολέθρια αποτελέσματα) η οποία είχε παραιτηθεί πλήρως των δικαιωμάτων της από το 1923.

2) Από το ΚΚΕ, που με τον ραδιοσταθμό του κατήγγειλε τον αγώνα σαν «τυχοδιωκτισμό με βαρελότα», ενώ συγχρόνως πρόδιδε ανοικτά την ταυτότητα του Διγενή, δίνοντας έτσι τεράστιο πλεονέκτημα στους Άγγλους. Ίδια στάση κράτησε και η ΕΔΑ.

3) Από το ΑΚΕΛ, που κατήγγειλε τον αγώνα της ΕΟΚΑ βάζοντάς του εμπόδια με κάθε τρόπο, ενώ προπαγάνδιζε έναν αγώνα «παλλαϊκό και ειρηνικό», με αποτέλεσμα να το επαινέσει ακόμα και το ίδιο το BBC. Άλλωστε το ίδιο το ΑΚΕΛ ανεγνώρισε το «λάθος» του, κατόπιν όμως εορτής.

4) Με εξαίρεση τον Γεώργιο Παπανδρέου το Ελλαδικό και Κυπριακό κατεστημένο συνεπικουρούντων και των κομμουνιστών αντιτάχθηκε στο σχέδιο Άτσεσον το 1964 που ήταν και η τελευταία καλή ευκαιρία για την πολυπόθητη ΕΝΩΣΗ της Κύπρου με την Ελλάδα.

Συμπερασματικά λοιπόν, μπορούμε να πούμε ότι ο ηρωικός αγώνας του Κυπριακού Λαού που συνέθεσε το απαράμιλλο έπος του 1955-1959, δεν δικαιώθηκε ποτέ, ενώ προδόθηκε από τους ίδιους τους ταγμένους σαν θεματοφύλακές του. Θύμα των μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων και των εγωιστικών επιδιώξεων, η Κύπρος στενάζει σήμερα, διχασμένη κάτω από το πέλμα βάρβαρου κατακτητή (χάρις στην προδοσία του 1974) ευρισκόμενη ακόμη στο στόχαστρο των ισχυρών του κόσμου που συνεχώς μεθοδεύουν τον αφελληνισμό της.

Η 1η Απριλίου, θα πρέπει να είναι για μας μια ημέρα περισυλλογής και ταπεινής αποτίσεως φόρου τιμής στον ηρωικό κυπριακό λαό, που κρατάει ουσιαστικά αβοήθητος, ψηλά το λάβαρο του Ελληνισμού του, μη παραλείποντας να βοηθήσει και το ελλαδικό κέντρο όποτε αυτό χρειαστεί. Να προσηλώσουμε τη σκέψη μας στους ηρωικούς νεκρούς του απελευθερωτικού αγώνος, να νοιώσουμε τη βαριά κληρονομιά των φυλακισμένων μνημάτων και το μεγαλείο της θυσίας εκείνων και ίσως έτσι να βρούμε και 'μείς όπως και ‘κείνοι «τα σκαλοπάτια που παν στη Λευτεριά».